واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اعتکاف لحظه هاي ناب وصال معشوق و عروج عارفانه در آسمان عبوديت و فرصتي براي سير و سلوکي عارفانه و رسيدن به وصال حق است. نواي الهي العفو سينه هاي عاشقان حق را مي شکافد، سجاده ها لحظه هاي ناب با معشوق بودن را با چنگ دل مي نوازند و قطره هاي اشک گونه هاي دلخستگان راه عشق را جلايي تازه مي بخشد. به اعتکاف نشسته اي، در خلوت امن خدا جاي گرفته اي، جوانه هاي سبز راز و نياز بر دامنت شکوفه داده اند، سبک بال و رها در آسمان دلت پر و بال گشوده اي. با خود زمزمه مي کرد الهي، پروردگارا، کريما، داورا، اي محبوب محبان اي معشوق عاشقان، کدام جستجوگر به جستجويت پرداخت و تو را نشناخت من هم آمده ام، آمده ام خوب مي دانم که هيچگاه دلخستگانت را از درگاه پرمهرت نمي راني. آمده ام تا مرا درآغوش بگيري و با هر گام نزديک شدنم به بارگاه روحانيت به من لبخند بزني، آمده ام تا يکبار ديگر در گوش زمان فرياد بزنم تا نجواي قالو بلي گفتنم براي هميشه در گوش فلک جاودانه بماند. مي خواهي از تعلقات دنيوي، از هر چه وابستگي است خود را رهاسازي چه جاي بهتر از حريم امن خدا و چه محفلي بهتر از محفل روحاني اعتکاف پس به حريم ياد خدا خوش آمدي. به اعتکاف مي نشيند و سبک بال و رها روح زنگار گرفته از تعلقات مادي خود را در آسمان عبوديت و بندگي پرواز مي دهد. جاري قطرات نقره اي اشک، پهناي صورتش را مي پوشاند و دستان خسته اش را به پنجره بارگاه الهي پيوند مي زند. بار الها ياري ام ده، تا هيچ گاه حتي به اندازه پلک بر هم زدني تو را از ياد نبرم و لحظه اي از ياد تو غفلت نورزم و از تومي خواهم تا چشمان همه عاشقان ولايت را در فرا سوي افق انتظار با طلوع خورشيد وجود مهدي موعود (عج) منور گرداني. اعتکاف بريدن از غير و پيوستن به دوست براي دوباره برگشتن به جامعه است، هجرتي دروني براي سير در دنياي باطن و مروري بر نفسانيات خويش است. اعتکاف با شب زنده داري هايش، روزه داري، عبادت و راز و نيازهاي عاشقانه با معبود، حلقه وصلي است تا يک عمر در معبد نياز و سجده گاه راز، معتکف حريم بندگي باشيم. اعتکاف اهل عبادت را عيد حضور است و اهل غفلت را روزنه اي به سوي نور و از شمار عبادت هايي است که انسان را در رسيدن به هدف متعالياش ياري ميرساند و او را تا آسمان بالا ميبرد. سه روز معتکف شدن در خانه خدا و آن هم در ماه رجب المرجب، انسان را از خواسته ها و تمايلات مادي و دنيايي دور نگاه مي دارد و روزه گرفتن آن به انسان شيريني تقرب به خداوند متعال را مي چشاند. اعتکاف در اصل جهاد با نفس است تا روح انسان با جلاي معنوي صيقل خورده و تمام وجودش سرشار از عشق و ارادت به درگاه الهي شود. آري همزمان با ايام البيض، شور و شوقي خاص قلب هاي دل خستگان معشوق ازلي را به تپش درآورده و بي قرار ساخته، صاحب خانه نيز آغوش خود را به روي بندگان مخلص درگاهش گشوده است. اعتکاف در آيينه آيات و روايات: اعتکاف از ديرباز نه تنها در دين اسلام بلکه در ميان ديگر اديان نيز وجود داشته است به گونه اي که از شواهد تاريخي برمي آيد حضرت سليمان (ع) در مسجد بيت المقدس اعتکاف ميکرده است. مرحوم علامه مجلسي در بحارالانوار به نقل از طبرسي آورده است که حضرت سليمان (ع) در مسجد بيت المقدس به مدت يکسال و دو سال، يک ماه و دو ماه و کمتر و بيشتر اعتکاف ميکرد و آب و غذا براي آن حضرت فراهم ميشد و او در همان جا به عبادت ميپرداخت. آيات قرآن کريم نيز نشانگر ريشه دار بودن اعتکاف در اديان گذشته است آنجا که خداوند متعال ميفرمايد: به خاطر بياوريد هنگامي که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن براي مردم قرار داديم و براي تجديد خاطره از مقام ابراهيم، عبادتگاهي براي خود انتخاب کنيد، و ما به ابراهيم و اسماعيل امر کرديم که خانه مرا براي طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان پاک و پاکيزه کنيد. حضرت موسي (ع) نيز خلوتگاهي براي عبادت داشته است، بطوريکه از آيات شانزدهم و هفدهم سوره مريم نيز مي توان دريافت، حضرت مريم (ع) وقتي به افتخار ملاقات با فرشته الهي نايل آمد، از مردم بريده بود و در خلوت بسر ميبرد. مرحوم علامه طباطبايي در تفسير الميزان مينويسد: گويا مقصود از دوري مريم (ع) از مردم، بريدن از آنان و روي آوردن به اعتکاف براي عبادت بوده است. در خصوص اعتکاف پيامبر اسلام (ص) نيز روايت هاي بسياري ثبت شده که ايشان افزون بر آنکه دهه آخر ماه مبارک رمضان را در مسجد معتکف ميشدند و خيمهاي براي عبادت برپا کرده و بستر خواب خويش را در آن ايام جمع ميکردند، ديگران را نيز به اين امر سفارش کرده و اعتکاف دهه آخر ماه مبارک رمضان را معادل دو حج و دو عمره برميشمردند. در روايات آمده است که ايشان در سالي که جنگ بدر در دهه آخر ماه مبارک رمضان رخ داد، موفق به اعتکاف نشدند از اين رو سال بعد، دو دهه اعتکاف کردند و قضاي دهه سال قبل را نيز به جا آوردند. از صدر اسلام که پيامبر (ص) احکام و عبادتهاي اسلامي را به مسلمانان آموخت، اعتکاف نيز همپاي نماز و روزه در ميان مسلمانان شکل گرفت. رسول مکرم اسلام پيرامون مراسم معنوي اعتکاف چه زيبا فرموده است: هرکس از روي ايمان و اخلاص اعتکاف نمايد، تمام گناهان گذشتهاش آمرزيده ميشود. حضرت علي (ع) فرموده است: معتکف بايد پيوسته به ذکر خدا و تلاوت قرآن و نماز مشغول باشد و هر اندازه که بتواند، از سخن گفتن لب فرو بندد. حضرت امام صادق (ع) نيز در خصوص اعتکاف به نقل از کتب آسماني اينگونه فرموده است: اي فرزند آدم؛ براي انجام عبادت من فراغتي به وجود بياور تا من دل تو را از بي نيازي سرشار سازم و بدون اينکه تو طلب کني، حاجتت را برآورده کنم و من خود را ملتزم مي دانم که حوايج تو را برطرف نمايم. درخصوص روزه ايام البيض در ماه رجب نيز سفارش هاي بسياري شده است ازجمله پيامبر(ص) فرمود:هر کس سه روز از وسط ماه رجب (سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم) را روزه بدارد و در شبهايش به نماز شب قيام کند، از دنيا رحلت نمي کند مگر با توبه نصوح. اين روايات بيانگر عظمت و فوايد بي نظير سنت حسنه اعتکاف است که هر سال با استقبال چشمگير مردم بويژه جوانان و نوجوانان مواجه مي شود، پس چه زيباست آنانکه سلامت تن دارند و معتکف مي شوند و آنانکه استطاعت مالي دارند و در اين امر خير سهيم شده و با تقبل بخشي از هزينه هاي اين آيين معنوي، ثوابي برابر با معتکفين ببرند. 7389/616/1448
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1091]