محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845863603
مذاکره بیمقاومت بیمعناست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - عبدالله آل بوغبیش همواره ملت های تحت اشغال در مبارزه با اشغالگر این نکته را از یاد نمی برند که به همان اندازه که برای بازستاندن سرزمین مادری خود باید به گزینه مذاکره بیاندیشند، گزینه مقاومت را نیز باید در مد نظر داشته باشند و تنها بسنده کردن به مبارزه دیپلماتیک کافی نیست. شواهد تاریخی نشان از آن دارد که هر مبارزه مردمی برای آزاد سازی سرزمین ها معادله مذاکرات - مقاومت را در کنار همدیگر به پیش رانده و همواره از این گزینه دومین به عنوان اهرم فشاری در برابر مخالفت های اشغالگر در تعامل با گزینه نخستین بهره برده است. نمونه عینی آن را در تاریخ مبارزات ملت های الجزایر و ویتنام در مبارزه با استعمار فرانسه و ایالات متحده می توان مشاهده کرد. محمود عباس رئیس حکومت خودگردان که دقیقا یک ماه پیش دوره ریاستش پایان یافته، در زمان نخست وزیری ایهود اولمرت، 16 دور مذاکره با اسراییل برگزار کرد (گزینه مذاکره) و طی همه این مذاکرات بر حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین مادری اشان، تشکیل دولت مستقل فلسطین به پایتختی قدس و عقب نشینی اسراییل از اراضی اشغالی 1967 تاکید کرد و اصرار ورزید و پای فشرد و بعد از هر دور مذاکره، این خواسته ها را تکرار کرد، اما هر چه از نخستین دور به شانزدهمین دور نزدیک شد، نه آواره ای به سرزمین مادری اش بازگشت و نه دولت مستقل فلسطینی ای به پایتختی قدس شریف تشکیل شد. در مقابل اما اسراییل، پست های بازرسی را در کرانه باختری که تحت اختیار عباس است، افزایش داد، فلسطینیان را در همین کرانه روانه بازداشت گاهها و زندان ها کرد واکنون بنیامین نتانیاهو کاندیدای خوش شانس برای به دست گرفتن دولت جدید اسراییل، به تمام این مذاکرات پشت پا زده و تمامی آرزوها و آمال و تصورات عباس را پریشان کرده است. در همین میدان رویارویی فلسطینیان با اسراییل و تلاش آنان برای نه تنها بازگشت به سرزمین مادری بلکه بازپس گیری آن از دست اشغالگر، کمی آن سوتر در نوار غزه، فلسطینیان به دور از دور باطل مذاکرات اسراییل و حکومت خودگردان، در جبهه ای دیگر(مقاومت) فعالیت می کردند. نتیجه اما به رغم دادن 1300 شهید و هزاران زخمی و نابود شدن صدها منزل و مدرسه و بیمارستان، و با وجود انزوای سیاسی وبین المللی و محاصره دو ساله از هر جانب و کرانه ای، رضایت بخش بود. فلسطینیان در نوار غزه نه دور باطلی از مذاکرات با اولمرت و دیگر طرف های سیاسی اسراییل برگزار کردند و نه دست به دامن واشینگتن و پایتخت های اروپایی شدند و تنها با موشک های دست ساز خود، توانستند در مدتی کوتاه و در کمتر از یک ماه، اسراییل را به پای مذاکره غیر مستقیم بکشانند و امتیازهای فراوانی را از آن اخذ کنند. هر چند فلسطینیان در "حمله انتخاباتی" اخیر اسراییل به نوار غزه، هزاران شهید و زخمی دادند - و کدام ملت بی مبارزه، سرزمین از دست رفته خود را باز پس گرفته است؟ - با این حال، توانستند در عرصه بین الملل چهره تعدیل شده اسراییل به عنوان موجودیتی دمکراتیک و صلح طلب در میان کشورهای عربی گرگ صفت و تروریست (ازنگاه آنها) را به همان وجه سابقش بازگردانند و چهره پشت نقاب اسراییل را به افکار عمومی معرفی نمایند و اعتراضات و انتقادات مردمی حتی در کشورهای متحد اسراییل دلیل بر این مدعاست. فلسطینیان در نوار غزه در میدان جنگ و نبرد نیز کم نیاوردند و اسراییل را مجبور به اردو زدن در ورودی های اردوگاه های فلسطینی کردند و ارتش اسراییل به رغم برتری نظامی نتوانست حتی وارد یکی از شهرهای نوار غزه شود بلکه تنها در مدت 22 روز حمله شبانه روز به این باریکه، در ورودی های شهرها مستقر بود و از زمین و هوا اهداف ناشناخته خود را بمباران می کرد. فلسطینیان در نوار غزه، اکنون در حال به سرانجام رساندن معامله ای غیر مستقیم با اسراییل (گزینه مذاکره) هستند که بر اساس آن، نه تنها حداقل دو گذرگاه به صورت اولیه باز می شود، بلکه - بنا بر خبرهای منتشره - یک هزار اسیر فلسطینی و احتمالا مروان البرغوثی یکی از چهره شناخته شده جنبش فتح در برابر گلعاد شالیط نظامی اسیر در دست مبارزان فلسطینی آزاد خواهند شد و سپس گذرگاه رفح گشوده شده و در پی آن، مذاکرات فلسطینی - فلسطینی برای وحدت ملی کلید خواهد خورد. انتظار می رود طی ساعات (هشتم فوریه 2009) یا روزهای آینده این معامله صورت پذیرد. اسراییلی ها و به ویژه دو حزب کادیما و کار اسراییل که سه شنبه (دهم فوریه) رقابتی نفس گیر را با حزب لیکود برای به دست گرفتن دولت جدید اسراییل آغاز می کنند، به آب و آتش می زنند تا این معامله را تا بامداد سه شنبه به انجام رسانند و معادله برتری لیکود بر کادیما- کار را تغییر دهند. در مقابل اما، احتمالا حماس ترجیح می دهد که امکان بهره برداری این دو حزب اسراییلی از این معامله را خنثی سازد، چرا که به رغم نرمش ظاهری آنها در مقایسه با حزب لیکود، حماس و دیگر گروه های مبارز فلسطینی تمامی این احزاب را به چشم دشمن می بینند و این واقعیتی انکار ناپذیر است. به نظر می رسد عباس اکنون می باید در افکار و تصورات خود درباره اسراییل و نادیده گرفتن گزینه مقاومت در تعامل با اشغالگر تجدید نظر کند، خاصه اکنون که نتانیاهو در یک قدمی پست نخست وزیری ایستاده است؛ فردی که حکومت خودگردان را حکومتی بیمار و ناتوان از انجام مذاکره با اسراییل می داند، هر گونه انجام مذاکره با فلسطینیان برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی را در شرایط حاضر رد می کند، عقب نشینی از اراضی سال 1967 را نوعی واگذاری سرزمین ها به تندروها می داند و خالی کردن شهرک های یهودی نشین در کرانه باختری را خیالی بیهوده بیش نمی بیند و....
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 381]
-
گوناگون
پربازدیدترینها