محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803502937
يعني ديگر مي شود فيلم هندي را دست انداخت؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: يعني ديگر مي شود فيلم هندي را دست انداخت؟
حواشي ديگري از اسکار 2009 - آمار کلي برندگان امسال به اين ترتيب بود؛ «ميليونر زاغه نشين» هشت جايزه، «ماجراي عجيب بنجامين باتن» سه جايزه، «ميلک» و «شواليه تاريکي» هر کدام دو جايزه و «دوشس»، «کتابخوان»، «وال - اي»، «عزيمت» و کوتاه ها و مستندها و انيميشن ها هر کدام يک جايزه.- در مراسم امسال و در نوع اهداي جوايز روي صحنه، دو تفاوت مهم و اساسي با رسم رايج اسکار به چشم مي خورد. يکي اينکه معمولاً بازيگران برنده هر يک از دو شاخه اصلي و مکمل، جوايز بازيگران جنس مخالف همان رشته را در سال بعد اهدا مي کردند در حالي که امسال در هر يک از اين چهار رشته، پنج برنده همين اسکار در سال هاي گذشته براي صحبت درباره بازي کانديداها و سپس اهداي اسکار بازيگر برنده، روي صحنه مي آمدند. و دوم اينکه در اغلب دوره ها پنج سينماگر سرشناس در پنج مقطع جداگانه و متفاوت مراسم، پشت تريبون مي رفتند و فيلم هاي کانديداي بهترين فيلم را با شرحي مختصر، معرفي مي کردند. امسال اين بخش ناپيوسته حذف شده بود و جايش را به توصيف جزييات طراحي، تصاوير، داستان، موقعيت ها و شخصيت هاي هر فيلم در لابه لاي معرفي کانديداهاي شاخه هاي مختلف (طراحي صحنه و لباس، فيلمنامه، بازيگري و...) داده بود.- برهم زدن رسم هميشگي آکادمي در شکل اهداي جوايز بازيگري، عملاً به نتيجه باشکوهي در چهار بخش مراسم منجر شد؛ حضور پنج بازيگر باتجربه، گاه قديمي و بارها تحسين شده (مثل دونيرو و هاپکينز) و گاه در آستانه تثبيت به عنوان بازيگري بزرگ (مثل کيدمن و برادي) گويي به خودي خود اسکاري را که آنها به بازيگر برنده مي دادند، ارزشمندتر جلوه مي داد. جايزه نقش مکمل مرد را جوئل گري، کريستوفر واکن، کوين کلاين، کوباگودينگ جونيور و آلن آرکين اهدا کردند که اولي قديمي ترين برنده اسکار همين رشته (در سال 1971) و آخري جديدترين برنده (در سال 2006) در بين حضار روي سن بود. هر کدام از اين بزرگان باسابقه درباره يکي از کانديداهاي امسال و بازي و نقش او چند جمله يي حرف زدند و در يکي از جالب ترين اشاره ها گري گفت برنده اسکار پارسال همين رشته (خاوير باردم در «جايي براي پيرمردها نيست») در تمام طول آن فيلم داشت يکي از نامزدهاي امسال (جاش برولين در «ميلک») را مدام تعقيب مي کرد تا او را بکشد. در نهايت هم جايزه اين شاخه به شکلي هم شايسته و هم پيش بيني پذير، به هيث لجر فقيد براي بازي به ياد ماندني اش در نقش جوکر در فيلم «شواليه تاريکي» دومين بتمن کريستوفر نولان تعلق گرفت. چهار عضو از خانواده لجر در کنار پنج برنده سابق که حالا اهداکننده بودند، جمع پرشماري را براي ياد کردن از لجر تشکيل دادند. هنگام صحبت واکن درباره بازي هيث لجر مرحوم، در بين حضار آنجلينا جولي به گريه افتاده بود، آرتور پن و کريستوفر نولان چهره درهم کشيده بودند و برد پيت و کيت وينسلت حالتي بسيار غمزده داشتند.برهم زدن رسم هميشگي آکادمي در شکل اهداي جوايز بازيگري، عملاً به نتيجه باشکوهي در چهار بخش مراسم منجر شد؛ حضور پنج بازيگر باتجربه، گاه قديمي و بارها تحسين شده (مثل دونيرو و هاپکينز) و گاه در آستانه تثبيت به عنوان بازيگري بزرگ (مثل کيدمن و برادي) گويي به خودي خود اسکاري را که آنها به بازيگر برنده مي دادند، ارزشمندتر جلوه مي داد.- براي توصيف نامزدها و اعلام برنده بهترين بازيگر زن نقش مکمل، اين بازيگران اسکاري روي صحنه آمدند؛ گلدي هاون، اوامري سينت، آنجليکا هيوستن، تيلدا سوئينتن و ووپي گلدبرگ. وقتي آنها اسکار اين رشته را به پنه لوپه کروز براي «ويکي کريستينا بارسلونا» اهدا کردند، وودي آلن عملاً به رکورددار ايجاد امکان موفقيت براي بازيگرانش تبديل شد. فيلم هاي مختلف او پيش از اين 10 نامزدي و پنج اسکار براي بازيگران مختلف (دايان کيتون در «آني هال»، مايکل کين در «هانا و خواهرانش»، دايان ويست دو بار براي «هانا و خواهرانش» و «گلوله ها بر فراز برادوي» و ميرا سوروينو براي «آفروديت توانا») به ارمغان آورده اند. حالا ششمين اسکار بعد از يازدهمين کانديداتوري، نصيب اولين بازيگر زن اسپانيايي فيلم هاي آلن، پنه لوپه کروز، مي شد. نقش همسر سابق شخصيت خوزه آنتونيو (خاوير باردم) که کروز آن را در فيلم آلن ايفا مي کرد، انواع ميدان هاي لازم براي نشو و نماي يک بازيگر را داشت؛ از خستگي و به هم ريختگي تا عصبيت و پرخاش تا اينکه همزمان، منبع ايجاد شيفتگي و انزجار در مرد است. کروز جايزه يي را مي گرفت که همبازي اش باردم با فيلم قبلي کارنامه خود به کارگرداني برادران کوئن پارسال گرفته بود.
- در بخش ويژه يي از تصاوير پخش شده در مراسم، جيمز فرانکو بازيگر مشهور نقش رقيب پيتر در سري «اسپايدرمن» و يانوش کامينسکي مدير فيلمبرداري مشهور لهستاني الاصل امريکايي که فيلمبردار ثابت فيلم هاي 10 ، 15 سال اخير اسپيلبرگ است، در اتاقي نشسته بودند و قطعاتي از کمدي هاي مختلف امسال را مي ديدند و مي خنديدند. ولي جالب اينجا بود که حتي بخش هايي از فيلم هاي درام و بسيارجدي مثل «شک» و «جاده رولوشنري / مسير تحول» نيز لابه لاي همين کمدي ها پخش مي شد ولي باز کامينسکي و فرانکو مي زدند زير خنده. يعني آنها نمونه آن دسته از تماشاگران امروزي بودند که حتي در سکانس هاي جدي فيلم ها نيز خنده هايشان سرجايشان بود و کاري به اينکه صحنه ها خنده دار نبود، نداشتند.- پيش از اهداي جايزه مهم بهترين کارگرداني که مثل اغلب رشته هاي اصلي امسال به «ميليونر زاغه نشين» تعلق گرفت، هيو جکمن بازيگر استراليايي الاصل سينماي روز امريکا که مجري اسکار امسال بود، سيد گينس رئيس آکادمي علوم و هنرهاي سينمايي امريکا را فراخواند و طوري اين کار را کرد که همه لحظه يي تصور کردند قرار است او روي صحنه بيايد و برخلاف شکل معمول اسکار، حرف هاي آماري يا رسمي بزند. ولي اسکار مثل هميشه وقتي صرف اين سخنراني ها نکرد و رئيس، فقط از همان جا که نشسته بود، لحظه يي بلند شد و ايستاد و در پاسخ به تشويق حضار، فقط دستي براي جمع نشان داد.جايي که تصاوير درگذشتگان سال 2008 پخش مي شد از پل اسکافيلد تا چارلتون هستون و از آنتوني مينگلا تا جولز داسين، فراواني بازيگران و کارگردانان سرشناس را بسيار بيش از درگذشتگان عرصه هاي ديگر نشان مي داد، طبعاً واپسين تصويرها به محبوب ترين ستاره در گذشته پارسال پل نيومن اختصاص يافت.- بعد از اين معرفي و تشويق رئيس آکادمي، وقتي جايزه اسکار کارگرداني به دني بويل براي «ميليونر زاغه نشين» رسيد، او بعد از گرفتن جايزه مثل يک فنر دو سه بار از جا پريد و بالا و پايين شد و بعد پشت تريبون ايستاد و گفت؛ «شايد بچه هايم يادشان نيايد، ولي وقتي کوچک تر بودند هميشه بهشان مي گفتم آرزويم است يک وقتي بتوانم مثل تيگر (شخصيت ببر کارتون «ويني پوه») در جا و بدون دورخيز، بالا و پايين بپرم. حالا که اين مجسمه را گرفته ام، مي بينم انرژي پريدن مثل تيگر را به آدم مي دهد.» سرحالي بويل نشان مي داد خوشبيني او در پايان فيلم «ميليونر زاغه نشين» تصادفي يا بدون اعتقاد دروني نبوده است.
- در مورد جايزه اسکار نقش اول زن، تصاوير برندگان قديمي و جديد متعددي روي پرده پخش شد که ميان آنها از آدري هپبورن بسيار جوان بعد از اسکار 1953 براي اولين نقش اولش در «تعطيلات رمي» (در ايران، «شبي در رم») تا چارليز ترون «هيولا» و جوليا رابرتز «ارين براکوويچ» دهه اخير، همه ديده مي شدند. بعد از اين تصاوير، پنج برنده مشهور اسکار نقش اصلي زن که تصوير شان همان ميان پخش شده بود، براي معرفي کانديداها و برنده روي سن آمدند؛ سوفيا لورن، شرلي مک لين، هالي بري، نيکول کيدمن و ماريون کوتيلار که آخرين برنده اسکار (براي فيلم «Lavie Un rose» در سال گذشته) بود. توجهات ويژه طراحان مراسم در تقسيم کارهاي اين بازيگران، جالب به نظر مي رسيد؛ کيدمن که محبوب ترين ستاره فعلي اين جمع بود، درباره محبوب ترين ستاره جمع کانديداها يعني آنجلينا جولي و بازي اش در «بچه عوضي» کلينت ايستوود حرف زد، لورن با همان استيل مشهور ايستادنش با زدن دست راست به کمر درباره مريل استريپ و کانديداتوري اش براي «شک» گفت 15 بار نامزدي اسکار و اين شأن والا در بازيگري، چه برنده باشد و چه نه، جايگاه خود را دارد. مک لين به عنوان بازيگر بسيار باسابقه کمدي هاي رمانتيک بيلي وايلدر، به آن هاتاوي بازيگر جوان کمدي هاي رمانتيک اين سال ها گفت علاوه بر تداوم اين تجربه هاي شيرين، به صداي زيبايش هم اهميت بدهد و باز آواز و ترانه بخواند. هاتاوي در ابتداي مراسم به جکمن - مجري آوازه خوان اسکار - پيوست و ترانه مرتبط با کانديداهاي مهم تر امسال را به اتفاق او خواند. ماريون کوتيلار فرانسوي هم به کيت وينسلت گفت تو در «کتابخوان» مرا بارها به گريه انداختي. در نهايت، جايزه در حالي به وينسلت اهدا شد که او براي نقشش در همين فيلم، جايزه بازيگر مکمل گلدن گلاب را گرفته بود و اينجا با همان فيلم، اسکار نقش اصلي گرفت.- استفاده از روش تدوين «نما/ نماي متقابل» در کارگرداني مراسم طي بخش اهداي اسکار بازيگر زن اصلي، منحصر به فرد بود. وقتي کوتيلار درباره وينسلت حرف مي زد، نگاه اين دو به هم کاملاً مستقيم و رخ به رخ بود و کارگردانان تلويزيوني از دو صورت به هم کات مي کردند. وقتي لورن بازي استريپ را مي ستود، حتي يک دوربين از پشت سر لورن نماي اورشولدري نشان داد که در عمق کادرش، مريل استريپ در رديف اول نشسته بود. يعني در گزارش يک مراسم، نوع تدوين شبيه يک اثر نمايشي و داستاني شده بود و بازيگران مثل شخصيت هاي يک فيلم سينمايي. - وقتي وينسلت براي دريافت اسکار بازيگر زن روي صحنه فراخوانده شد، به غير از همسرش سام مندس و کارگردان فيلم برنده استيون دالدري، به رقيبش آنجلينا جولي هم واکنشي دوستانه نشان داد و بعد روي سن رفت. وينسلت که در شخصيت فردي خودش به عنوان يک زن احساساتي شهرت دارد، تک تک زنان برنده قبلي را روي صحنه در آغوش گرفت و بعد از دريافت اسکار گفت؛ «من از هشت سالگي يک مجسمه اسکار داشتم که در واقع جاي شامپو بود، ولي حالا اين واقعي است و جاي شامپو نيست.» بعد هم براي آنکه رو به مادر و پدرش که مي دانست در سالن هستند احساساتش را نشان بدهد، گفت؛«مامان، بابا، يه سوتي بزنين من بفهمم کجا نشستين.» و جالب اين بود که هنوز جمله اش تمام نشده، صداي يک سوت بلند و لحظه يي، سالن را از خنده منفجر کرد. واکنش هاي برندگان اسکار هميشه طوري با غافلگيري و ذوق زدگي همراه است که آدم مطمئن مي شود از برنده بودن شان خبر ندارند. ولي به اين رفتارها زياد اعتماد نکنيد.- واکنش هاي برندگان اسکار هميشه طوري با غافلگيري و ذوق زدگي همراه است که آدم مطمئن مي شود از برنده بودن شان خبر ندارند. ولي به اين رفتارها زياد اعتماد نکنيد. چون اولاً ممکن است ناشي از هيجان باشد و با وجود اينکه پيشتر از برنده بودن شان مطلع بوده اند به اين هيجان دچار شده باشند و ثانياً بهتر است براي اينکه بدانيم نتايج چندان هم محرمانه نيست و مقداري هم لو رفته است به چهره و چشم ها و عکس العمل هاي بازنده ها توجه کنيد که انگار بعضي هايشان حتي قبل از شروع مراسم هم مي دانند برنده نيستند. آشکارترين نمونه هاي امسال، آنجلينا جولي و ديويد فينچر بودند. جولي از همان ابتدا وقتي به اتفاق همسرش برد پيت روي فرش قرمز جلوي دوربين عکاسان و فيلمبرداران ايستاده بود در جديت و ناسرحالي صورتش داد مي زد که مي داند اسکار را نخواهد برد و فينچر هم بعد از اشاره ستايش آميز ريز ويترسپون به فيلم او «ماجراي عجيب بنجامين باتن» حين توصيف نامزدهاي کارگرداني در حالي که طبعاً سر جاي خودش نشسته بود طوري ابرو بالا انداخت که معلوم بود از برنده نبودن خودش مطمئن است. فينچر در ميان کانديداهاي اسکار نبرده امسال مغرورترين و جولي گرفته ترين چهره را به خود گرفته بودند. تنها وقتي نام برد پيت را به عنوان يکي از کانديداهاي بازيگر مرد اصلي اعلام کردند و آنتوني هاپکينز بازيگر نقش پدر او در اوايل راهش در فيلم «افسانه هاي پاييزي» درباره اش حرف زد، جولي از ته دل خنديد و شوهرش را تحسين کرد.
- جايي که تصاوير درگذشتگان سال 2008 پخش مي شد از پل اسکافيلد تا چارلتون هستون و از آنتوني مينگلا تا جولز داسين، فراواني بازيگران و کارگردانان سرشناس را بسيار بيش از درگذشتگان عرصه هاي ديگر نشان مي داد، طبعاً واپسين تصويرها به محبوب ترين ستاره در گذشته پارسال پل نيومن اختصاص يافت. روي تصاوير نيومن در «لوک خوش دست» و «نيش» و «بوچ کسيدي و ساندنس کيد» طنين صداي او شنيده مي شد که يکي از تکان دهنده ترين جملات اسکار 2009 را.....- البته در يک مصاحبه راديويي بسيار قديمي- به زبان مي آورد؛ «آدم ها همين طوري فرق زيادي با هم ندارند. بزرگ ترين فرق آدم ها با هم اين است که بعضي ها به قدر کافي از زندگي شان لذت برده اند و بعضي نبرده اند. همين.» البته و بدون ترديد، انتخاب پنج بازيگر براي اهداي هر جايزه بازيگري، جذاب و غافلگير کننده بود. اما در کل مراسم امسال، هيچ وقت آن وزن سنگيني که مجموعه اهدا کنندگان اسکار بازيگر مرد اصلي روي صحنه به نمايش گذاشتند، جاي ديگري حس نشد. فکرش را بکنيد، مايکل داگلاس با آن همه محبوبيت عام و خاص توامان، آدرين برادي با آن خاطره عميق که از بازي اسکاري اش در «پيانيست» پولانسکي در ذهن سينمادوستان به جا گذاشته، سًر بن کينگزلي که بازي ستايش شده اش به نقش مهاتما گاندي تنها يکي از بازي هاي پرشمار درخشان اوست، سر آنتوني هاپکينز که سال ها است به يکي از شمايل هاي کاريزماي يک بازيگر با سابقه بريتانيايي بدل شده است و بالاخره رابرت دونيروي بزرگ که در کنار مارلون براندو و آل پاچينو، يکي از سه صاحب سبک ترين بازيگران متديست تاريخ سينما به حساب مي آيد، براي صحبت درباره نامزدهاي بازيگر مرد نقش اول روي صحنه آمدند. اين حرف ها نگاه جالب و ويژه متفاوتي داشت. کينگزلي درباره ميکي رورک به همانندي او و نقش اش در فيلم «کشتي گير» اشاره کرد، از اين حيث که هر دو عملاً نوعي «قهرمان بازگشته»اند. هاپکينز که خودش يک بار نقش ريچارد نيکسون را در فيلم «نيکسون» اليور استون ايفا کرده، اتفاقاً درباره فرانک لانجلا که همين نقش را در فيلم «فراست / نيکسون» بازي کرده بود و براي آن کانديدا بود، حرف نزد و راجع به برد پيت و نقش آفريني اش در «بنجامين باتن» صحبت کرد و جالب تر از همه، رابرت دونيرو هم به رفاقت خود با شان پن اشاره کرد و هم با شوخ طبعي مثال زدني اش گفت؛ «شان پن اين همه سال مارو گول زده بود. در حالي که خودش مثل قهرمان فيلم «ميلک» بود که براش کانديدا شده مدام نقش مردهارو بازي مي کرد، اون ضمناً مثل هميشه توي فعاليت هاي حقوق بشر هم خيلي موثره و حتي با پاپاراتزي ها هم خيلي نرم و آروم برخورد مي کنه»، اشاره و شوخي دونيرو با اين نکته بود که شان پن چند ماه پيش، يک بار به يک خبرنگار سمج و فضول حمله يي کرد و او را طوري ضرب و شتم کرد که کار به دادگاه کشيد..در ميان بخش هايي که از مراسم قديمي پخش شد و برندگان اسکار بازيگري مرد را در سال هاي مختلف نشان مي داد، جمله جک نيکلسون بعد از دريافت اسکار سال 1975 براي فيلم مشهور «پرواز بر فراز آشيانه فاخته» و نقش مک مور في ديوانه يا احتمالاً ديوانه در يک آسايشگاه رواني، همچنان هوشمندانه بود؛ «اين جايزه نشون ميده توي اعضاي آکادمي هم مثل هر جاي ديگه يي ديوونه زياده که از بازي ديوونه يي مثل من در نقش ديوونه يي مثل مک مورفي خوش شون اومده- با تاکيد دوربين هاي مراسم بر گريه لنس بلک فيلمنامه نويس ميلک که از شنيدن حرف هاي شعاري شان پن درباره همجنس گراها اشکش جاري شده بود، مشخص شد آکادمي کاملاً به صحه گذاشتن بر آزادي هاي مرتبط با همجنس گرايان بعد از تغييرات وعده داده شده توسط اوباما اصرار دارد. پن چنان جملات مظلوم نمايانه يي در وصف حال همجنس گرايان در جامعه امريکا گفت که انگار نمي داند در کشورش، همه فرم هاي کالج هاي آزاد براي پذيرش دانشجو، بند ثابتي دارند مبني بر اينکه براي متقاضيان همجنس گرا تخفيف و امتيازات ويژه قائل مي شوند، اهداي اسکار به او براي بازي اش در «ميلک»، البته مي توانست به نقش آفريني دقيق و پرظرافت وي هم ربط داشته باشد؛ ولي زمينه سياسي اش در امتداد شعارهاي اوباما در دوران جديد، زماني روشن تر شد که خود او به روشني به نابساماني اوضاع همجنس گرايان اشاره کرد و به صراحت گفت از زندگي درميان مردمي که مردي چون اوباما را به رياست جمهوري برگزيده اند، افتخار مي کند. تعداد محدود کف زدن هايي که در واکنش به حرف او شنيده مي شد، نشان دهنده دلزدگي نسبي حضار و اهل سينما از سياسي بودن حرف هاي شان پن بود.- در ميان بخش هايي که از مراسم قديمي پخش شد و برندگان اسکار بازيگري مرد را در سال هاي مختلف نشان مي داد، جمله جک نيکلسون بعد از دريافت اسکار سال 1975 براي فيلم مشهور «پرواز بر فراز آشيانه فاخته» و نقش مک مور في ديوانه يا احتمالاً ديوانه در يک آسايشگاه رواني، همچنان هوشمندانه بود؛ «اين جايزه نشون ميده توي اعضاي آکادمي هم مثل هر جاي ديگه يي ديوونه زياده که از بازي ديوونه يي مثل من در نقش ديوونه يي مثل مک مورفي خوش شون اومده»،- در بخش بهترين ترانه، دو قطعه از فيلم «ميليونر زاغه نشين» و يک قطعه از موسيقي فيلم «وال - اي» کانديداي اسکار بودند. وقتي حتي آهنگ «وال - اي» را نيز همان گروه هندي به رهبري رحمان خان هندي- برنده دو اسکار ترانه و موسيقي امسال- اجرا کردند، اين احساس پيش آمد که سينماي امريکا حتي در بخش هاي غيرهندي اش هم به تسخير هندي ها درآمده، با استقبالي که اسکار از پايان خوش عجيب و آن همه اتفاقات تصادفي بي منطق در فيلم «ميليونر زاغه نشين» به عمل آورد، بعيد به نظر برسد که ديگر هيچ کدام مان بتوانيم بي منطقي هاي معمول فيلم هاي هندي را دست بيندازيم.منبع : اعتماد تنظيم براي تبيان : مسعود رضا عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 863]
-
گوناگون
پربازدیدترینها