واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عليرضا کاظم لو، روز پنجشنبه در گفت و گوي اختصاصي با خبرنگار ايرنا افزود: اغلب کودکاني ، داراي خانواده هاي ازهم گسيخته بوده و مشکلاتي چون وضعيت نامناسب اقتصادي، اعتياد و انحرافات اخلاقي والدين موجب مي شود که از محيط خانه و کانون خانواده فراري شوند. وي يادآورشد: در صورت معرفي اينگونه کودکان به مرکز اورژانس خدمات اجتماعي بهزيستي، شرايط زندگي آنان از سوي مددکاران و روانشناسان مرکز بررسي شده و اگر معضل موجود از جنبه هاي روانشناختي و يا مسايلي که مربوط به مددکاري است قابل پي گيري و رفع باشد، باانجام اقدامات لازم، بستر براي بازگشت کودک فراري به محيط خانواده فراهم مي شود. کاظم لو، بابيان اينکه معمولا برخي خانواده ها از قبول کودکان فراري به ويژه دختران، خودداري و يا به سختي آنان را مي پذيرند، گفت: روانشناسان و مددکاران با تلاش هاي خود سعي مي کنند با بازگويي عوامل و مشکلاتي که موجب فرار شخص از خانه شده، مشکل عدم پذيرش را برطرف سازند. وي، عامل اصلي فرار کودک يا کودکان را شرايط حاکم بر خانواده ذکرکرد و اظهارداشت: نتيجه بي سرپرستي و بد سرپرستي موجب متواري شدن کودک از منزل شده و تحت عنوان کودک خياباني مطرح مي شود. اين روانشناس باليني، بابيان اينکه کودکان زير 18 سال، بيشتر مستعد فرار از خانه هستند گفت: ضرورت دارد والدين محيط خانه را امن کرده و بر فرزندان خود نيز کنترل بيشتري داشته باشند تا دوستان ناآگاه و ناباب زمينه ي فرار آنان را فراهم نکنند. وي افزود: بدرفتاري و سخت گيري بيش از حد والدين، گاهي اوقات اين احساس را در کودکان به وجود مي آورد که محيط خانه امن نيست و فرار از اين محيط جهنمي، به سود آنان است. کاظم لو، بابيان اينکه کودک فراري در اولين تجربه ي خود ، بلافاصله پس از فرار احساس بي پناهي کرده و تصميم به بازگشت مي گيرد، افزود: تعدادي از اين کودکان به دليل آشفتگي محيط خانه، بر ماندن در خيابان اصرار مي ورزند. يک کارشناس آسيب هاي اجتماعي نيز گفت: در برخي از خانواده ها که شرايط دشواري بر زندگي اعضاي آن حاکم است و کودکان نياز به محبت دارند، بي توجهي به آنان موجب مي شود که از محيط خانه متواري شوند. فاطمه معاصري افزود: کودکان فراري که در محيط خارج از خانه سرپناهي ندارند سرگردان خيابان ها مي شوند و براي ادامه ي زندگي به شغل هاي کاذبي چون آدامس فروشي ، واکس زدن ، شيشه شوري اتومبيل و گل فروشي روي مي آورند و پس از مدتي نيز در دام فرصت طلبان سودجو گرفتار مي آيند. وي يادآورشد: کودکان خياباني با روي آوردن به بزهکاري هاي مختلف به گناهکاران بي گناهي تبديل مي شوند که خودشان در بروز آن هيچگونه سهم و نقشي ندارند و تنها گناه و اشتباه آنان فرار از محيط خانه بوده است. معاصري افزود: کودکان خياباني که معلول بي عدالتي، تبعيض و نقصان محيط پيرامون هستند موجب بروز ناهنجاري هاي فراواني در جامعه مي شوند و در نهايت نيز جامعه ي بزهکاران خطرناک فردا را تشکيل مي دهند. وي يادآورشد: يونسکو معتقد است که بچه هاي خياباني، کودکان و نوجوانان ولگرد و آواره ي متواري هستند که از خانه و کاشانه ي خود بريده اند و با تکدي گري، دستفروشي وغيره روزگار مي گذرانند ومعمولا در کوچه ها و پياده روها مي خوابند. اين کارشناس آسيب هاي اجتماعي گفت: کودکان خياباني براي ادامه ي زندگي به شغل هاي کاذب روي مي آورند و معابر عمومي را براي سکونت خود انتخاب مي کنند و همواره نگران زنده ماندن و داشتن يک سرپناه هستند. وي، بابيان اينکه اغلب کودکان خياباني مولود خانواده هاي مشکل دار هستند گفت: بيشتر اين کودکان پس از فرار پشيمان شده و آرزو مي کنند که با بازگشت به کانون خانواده، عوامل فرارشان از منزل مرتفع شود. اين کارشناس با يادآوري اينکه کودکان فراري پديده ي تازه اي نبوده و نيست و در گذشته نيز وجود داشته است، تاکيدکرد: بزرگان خانواده ها بايد بدانند که کودک فراري هرچه در خيابان ها آواره شود، به همان اندازه نيز درگير اعمال غيرقانوني مي شود، پس بهتر است محيط امني را جهت پذيرش مجدد آنها، در خانه فراهم آورند. به گفته ي معاصري، مسوولان و بخصوص والدين بايد توجه داشته باشند که کودکان خياباني همواره با خطرات جدي مواجه هستند و اگر نسبت به آنان کم توجهي شود در آينده به افرادي بزهکار تبديل شده وکل جامعه را تحت تاثير قرار مي دهند. وي يادآورشد: مشکلات اقتصادي، تغييرات فرهنگي، بيکاري، خانواده ي بزرگ و فقير، طلاق ، بدسرپرستي و بي سرپرستي، نبود عطوفت و کم توجهي به کودک ازجمله عواملي هستند که مي توانند در بروز پديده کودکان فراري موثر باشند. 597/522
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 660]