واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > انرژی - گفت وگو با حسین نقره کار شیرازی معاون امور بین الملل و بازرگانی وزیر نفت آذرجزایری:می گوید رقابت ناجوانمردانه ای است.کشتی گیر وزن 60 کیلوی ما باید با رقیب 120 کیلویی خود کشتی بگیرد و این یعنی رقابتی نابرابر! این توصیفی است که حسین نقره کار شیرازی معاون امور بین الملل و بازرگانی وزیر نفت از وضعیت تحریم های فعلی علیه ایران و بالاخص صنعت نفت دارد. وی از مشکلاتی می گوید که تحریم ها باعث آنها شده اما مسوولان نفتی هر باره با مواجه با این مشکلات سعی داشتند به طریقی این مشکلات را دور بزنند و راهی دیگر را برای رسیدن به مقصود انتخاب کنند. مشکلاتی که شاید هر یک از ما بارها در مورد آنها شنیده و یا خوانده ایم اما بازگویی آنها از زبان این مسوول نفتی نشان از فشارهای زیادی دارد که این روزها نفتی ها آن را بر دوش می کشند تا شاید بتوان با فروش نفت در بازارهای جهانی 85 درصد از درآمد کشور را تامین کرد. این معاون وزیر البته انتقادی هم به خبرنگاران دارد.چرا که به گفته وی در شرایط فعلی اعلام برخی از آمارها و مستندات نفتی و اعلام جزییات حضور سرمایه گذاران خارجی در برخی از پروژه ها و طرح های ایرانی باعث فشار آمریکا و غربی ها بر سرمایه گذاران فعال درایران می شود و این خود منافع ملی کشور را به مخاطره می اندازد. شاید بتوان گفت وگو با نقره کار شیرازی که مشروح آن را در ادامه می خوانید را در یک جمله در خصوص تحریم ها خلاصه کرد:"میدان رقابت را برای ایران خیلی سخت کرده اند اما ما ایستاده ایم." بهتر است گفت وگو را از مشکلات ناشی از تحریم ها در صنعت نفت شروع کنیم.در حال حاضر تحریم ها تا چه اندازه عرصه را بر نفتی ها تنگ کرده است؟ سعی ندارم مشکلات بزرگ کنم اما واقعیت این است که ما در حال حاضر در یک رقابت نابرابر حضور داریم و با تمام مشکلات اما ایستاده ایم.اغلب کشورها بر ما عرصه را تنگ کرده اند اما ما به دنبال راه حل برای پیدا کردن راه هایی برای رسیدن به مقصود هستیم .همانطور که بانک ها برای ما گشایش اعتبار نکردند و در حال حاضر ما از راهی دیگر استفاده می کنیم اما خوشبختانه تا کنون علاوه بر اینکه کارمان راه افتاده با مشکل خاصی نیز در این خصوص برخورد نکرده ایم.و یا در امر بیمه ها نیز مشکلاتی ایجاد شد که خوشبختانه توانستیم با روشی دیگر مشکل را برطرف کنیم.البته این مشکلات در بخش حمل و نقل کالا هم وجود دارد که این مساله هم با روشی سخت تر اما قابل حل بوده است.بنابراین اگرچه تحریم باعث افزایش هزینه ها شده و این خود برای کشور اثرات منفی به همراه دارد اما با این حال ما توانسته ایم بر مشکلات فائق آییم اگرچه با ضرف هزینه ای بیشتر.در حال حاضر هم پیمانکارهای ایرانی با وجود رقابت های نابرابر اما شاهد حضور آنها درمعاملات بین المللی و پروژه های خارجی هستیم که این خود نشان می دهد ایرانی ها با وجود مشکلات موجود اما توانسته اند به خوبی با مشکلات مقابله کنند.در حال حاضر برای ورود محصولات و تجهیزات به ایران با مکانیزم های خاصی مشکلاتی ایجاد کرده اند اما این مشکل هم قطعا با روشی دیگر از سوی ایرانی ها مرتفع می شود. فکر می کنید در چنین شرایطی ما چگونه می توانیم حضورمان در مجامع بین المللی را حفظ کنیم؟ باید سعی کنیم توجه بازار مصرف و سرمایه گذاران را به سمت امنیت عرضه جلب کنیم و تاکید کنیم این امنیت خیلی بیشتر از فاکتورهای دیگر چون تامین منابع مالی در مبادلات نفتی مهم است.مثالی ساده می توان برای آن زد.اگر شما مطمئن باشید مغازه سر کوچه منزلتان هر روز شیر دارد بنابراین حتی اگر مقداری گران تر بفروشد هم باز از او شیر را می خرید و ترجیح می دهید برای خرید شیری ارزان تر محله ها و کوچه ها را زیرو رو نکنید.امنیت عرضه هم همین است.توصیه ما به کشورهای دیگر این است که به این مطلب توجه جدی داشته باشند و امروز و شرایط فعلی ایران و فشارهای سیاسی را نبینند و به این فکر باشند که ایران و عربستان تنها کشورهایی خواهند بود که 50 سال دیگر وقتی هیچ کشوری نفت در اختیار ندارد این ثروت را در اختیار خواهند داشت.و یا در بخش گاز هم 80 تا 100 سال دیگر وقتی هیچ کشوری دیگر گاز ندارد این ایران و روسیه هستند که همچنان گاز برای عرضه در جهان در اختیار دارند.بنابراین کشورهای دیگر باید بدانند شرایط فعلی باقی نخواهد ماند و صلاحشان در ایجاد روابط بلند مدت با ایران است.البته باید تاکید کنیم که این کشورها هم به دلیل گردوخاک زیادی که آرمیکایی ها و اروپایی ها به راه انداخته اند مقابل خود را به سختی می بینند و باید حق داد در چنین شرایطی نتوانند درست تصمیم بگیرند.البته تحریم ها فقط روی بد به ما نشان نداده چرا که همین فشارها باعث توسعه صنعت ما شده است.به عنوان مثال وقتی مساله تحریم بنزین ایران مطرح شد ما به فکر چاره اندیشی افتادیم و طرح توزیع کارت سوخت، توسعه پالایشگاه ها و احداث پالایشگاه های جدید باعث شده تا امروز به مرزی برسیم که هیچ تحریمی نتواند تامین بنزین کشور را به مخاطره بیندازد و به روزهای خودکفایی نزدیک شویم.همانطور هم که مشاهده کردید سنای آمریکا هم تحریم بنزین ایران را بی فایده دانست و این طرح هم منتفی شد.چون به این نتیجه رسیدند که تحریم بنزین ایران راه به جایی نخواهد برد جز خودکفایی زود هنگام ایران ! البته باز هم تاکید می کنم شاید بنزین تولیدی ما گران تر از تولید جهانی در می آمد اما به هر حال ما توان تولید و رفع نیاز داخلی را داریم هر چند گران تر اما در مقابل فشارهای خارجی ایستادگی خواهیم کرد. درست است که در شرایط فعلی به دلیل کمبود منابع مالی و عدم توسعه به موقع برخی از میادین نفتی ما با افت فشار و کاهش تولید مواجهند؟ در شرایط فعلی چاه های ما با یک افت فشار و کاهش تولید مواجه هستند اما خوشبختانه با تخصیص منابع مالی لازم برای توسعه بخش تولید این مشکلات به زودی مرتفع خواهد شد.براساس برنامه 5 سال از امسال سالی حدود 30 تا 35 میلیارد دلار منابع مالی به بخش تولید اختصاص خواهد یافت که حدود 170 میلیارد دلار در 5 سال تخمین زده شده است.بنابراین از الان این بودجه برای 5 سال در نظر گرفته شده و برای تامین آن نیز برنامه ریزی های لازم صورت گرفته است و جای هیچ گونه نگرانی نخواهد بود .امیدواریم در سال های آتی بتوانیم علاوه بر تثبیت ظرفیت فعلی ، میزان تولید را افزایش دهیم. واقعیت دارد که نفت ایران خریدار ندارد و به همین دلیل ایران با تخفیف های بسیار سعی بر جلب رضایت مشتریان خود دارد؟ ضمن آنکه در شرایط فعلی گفته می شود ما بدون گشایش اعتبار نفت خودمان را می فروشیم چون هیچ بانکی قبول نمی کند که برای ایران گشایش اعتبار کند و در این شرایط ایران ریسک زیادی در بازار را متحمل شده است.واقعا این فشارها وجود دارد؟ اظهارات شما درست است اما این اتفاق در برخی از کشورهای دیگر هم می افتد و این تخفیف ها نیز داده می شود. اما متاسفانه کارهای ایران حکم ماشینی با چراغ نوربالارو پیدا کرده که همه جا تو چشم است. درست است همه کار کردن که جلوی ما را بگیرند و گذر از این مشکلات و انتخاب روش های جدید برای حفظ جایگاهمان در بازار جهانی خیلی خیلی سخت بوده و هست اما ما ایستادیم.درست است که نفتمان را بدون گشایش اعتبار می فروشیم اما خوشبختانه تا کنون برای فروش نفت به مشکل برنخوردیم و پول آن نیز به موقع از سوی خریداران پرداخت شده است.اما بدانید با تمام این اوصاف و درست بودن اظهارات شما اما تا کنون مسوولان نفتی ما کاری نکرده اند که بوی ذلت بدهد.تامین منابع مالی بسیار سخت شده،بانک ها همکاری نمی کنند، تولید و فروش برای گران تر درآمده اما با این اوصاف هستیم و ایستادگی کردیم.در برخی از سفرهای بین المللی شاهد توهین برخی از مسوولان این کشورها به خود بوده ایم اما با تمام این اوصاف هنوز هم حضور خود در بازار بین المللی نفت را حفظ کرده ایم و حدودا روزانه حدود 2 میلیون و 500 هزار بشکه نفت خودرا بفروش می رسانیم.اما اگر بخواهم با صراحت جواب این سوالتان را بدهم شاید از بعد صرف اقتصادی راه ما درست نباشد اما اگر از بعد امنیتی و سیاسی به این مساله نگاه کنیم بهترین و منطقی ترین روشی است که می توانستیم در پیش بگیریم. دراین سال های تحریم روابطه نفتی ایران با چین و روسیه بیش از دیگر کشورها تقویت شده به طوریکه ما پروژه هایی را که تا پیش از این در اختیار خواهران نفتی قرار می دادیم به این کشورها دادیم و یک نوع بازار آزمون و خطا برایشان ایجاد کردیم.در شرایطی که این دو کشور به چهارمین قطعنامه افزایش فشار تحریم به ایران مهر تایید زدند و رای مثبت داده اند.آیا وزارت نفت برنامه ای برای قطع روابط با این دو کشور و یا تجدید نظر در روابط فعلی را دارد؟ دیپلماسی انرژی ما با دیپلماسی کل کشور تعیین می شود.در واقع روابط ما با کشورهای دیگر براساس یک دیپلماسی کلی در کشور رقم می خورد بنابراین ما به تنهایی نمی توانیم در خصوص رابطه با یک کشور تصمیم گیری کنیم.مطمئن باشید این برخورد دو کشور چین و روسیه در ذهن ما و تصمیم گیری های بلند مدت کشور تاثیرگذار خواهد بود اما الان شرایطی نیست که ایران بخواهد برخورد متقابل کند و باید کمی صبر کرد.بنابراین در شرایط فعلی ما تغییری در سیاست های کاری خود با این دو کشور ایجاد نخواهیم کرد اما باز هم تاکید می کنم که قطعا این برخورد آنها از خاطر ما نخواهد رفت و به وقتش جوابگوی آن خواهیم بود.البته لازم است به دلجویی های انها بعد از رای مثبت به این قطعنامه هم اشاره کنیم.همانطور که در جریانید پس از رای مثبت به این قطعنامه چین و روسیه از سوی مقامات خود پیغام های مختلفی به ایران فرستاده اند که این خود نشان می دهد روابطه با ایران برای آنها بسیار پر اهمیت است و در تلاشند ما را برای خودشان حفظ کنند چرا که قدرت ما در منطقه بر هیچ کشوری پوشیده نیست. بنابراین اینکه بلافاصله ما عکس العمل نشان دهیم چندان عاقلانه به نظر نمی رسد ولی مطمئن باشید این برخورد بی پاسخ گذاشته نخواهد شد. تصمیم ندارید قراردادهای نفتی را همسو با تحریم ها کمی جذاب تر کنید تا شاید از این طریق بتوان سرمایه گذاران را به سمت ایران جلب کرد؟ خیلی شرایط پیچیده نیست که بخواهیم تغییر اینچنینی ایجاد کنیم.ما در شرایط فعلی دنبال راهکارهایی برای برون رفت از شرایط تحریم هستیم ولی به دنبال تغییر سیاست های کلان خود نیستیم.بنابراین تا اطلاع ثانوی شیوه قراردادهای نفتی تغییری نخواهد کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 430]