واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: طي بيست سال اخير شمار مبتلايان به حساسيت، دو برابر شده است. دادن زودهنگام غذاهاي متنوع و مختلف به نوزادان، يكي از علل بسيار مهم بروز حساسيت هاي غذايي است؛ چرا كه در اين سن، هنوز مخاط روده اي تكامل لازم را پيدا نكرده و نقش «فيلتر بودن» را به خوبي نمي توانند اجرا كنند و با انواع مواد غذايي مختلف در تقابل قرار مي گيرند. حساسيت غذايي نوزاد حتي ممكن است از دوران جنيني نيز وجود داشته باشد. خانم هاي بارداري كه زمينه ابتلا به آلرژي را دارند، مي بايست مصرف تخم مرغ و بادام زميني را در برنامه غذايي خود كم كنند و حدالامكان ميوه هاي غيربومي را ميل نكنند. بچه ها و بزرگسالان در مورد حساسيت هاي غذايي با هم تفاوت دارند. گرچه تنها 3.5 درصد بزرگسالان دچار حساسيت غذايي هستند، اما اين مشكل گريبانگير 10درصد كودكان است. دستگاه گوارش در سطح مخاطي، سيستم ايمني قوي دارد. اين سيستم از بدن در برابر آنتي ژن هاي ويروسي، باكتريايي و انگلي محافظت مي كند و با واكنش ايمني مؤثر، بدن را وادار به حذف آن ها مي كند. سيستم ايمني همچنين بايد پروتئين هاي موجود در مواد غذايي را نيز شناسايي كند تا اين مواد از طريق مخاط ها، وارد دستگاه گوارش شوند. هر ماده غذايي داراي تعداد بي شماري پروتئين مختلف است كه از بين آنها، بسياري حساسيت زا هستند. يك ماده غذايي ممكن است حتي حدود 40 ماده حساسيت زا داشته باشد. آمادگي ابتلا به حساسيت سازگاري طبيعي با پروتئين هاي غذايي ناآشنا، يك ويژگي بيولوژيك كاملا اصلي است. بعضي از بچه ها سابقه ارثي ابتلا به حساسيت دارند كه به آن «آتوپيك» اطلاق مي شود. «آتوپيك» زمينه ارثي ترشح پادتن هايي ضدمواد حساسيت زاي طبيعي (پروتئين هاي محيط) است كه از مجرا هاي طبيعي؛ پوست و مخاط تنفسي و گوارشي، با بدن ارتباط برقرار مي كند. شيرمادر و التهاب آلرژن هاي غذايي، نخستين گروه مواد حساسيت زاي طبيعي است كه با بدن ارتباط برقرار مي كند. در واقع مواد حساسيت زاي غذايي از طريق شيرمادر به نوزاد منتقل مي شود. اين مقدار بسيار پايين پروتئين هاي غذايي، بدون شك به سيستم ايمني نوزاد كمك مي كند تا قدرت ايمني افزايش يابد. در موارد حساسيت هاي ارثي، احتمالا يك اختلال در فرآيندها و ايجاد حساسيت وجود دارد. همچنين ممكن است حساسيت غذايي به علت وجود التهاب مخاط روده اي باشد. التهاب به علل مختلفي از جمله عفونت ويروسي، از بين رفتن فلور روده اي (باكتري هايي كه به طور طبيعي درون مجراي روده اي وجود دارند)، التهاب مخاط گوارشي، وجود ويروس يا قارچ روده اي و هر عامل افزايش دهنده نفوذپذيري روده به پروتئين هاي غذايي، پيش مي آيد. علائم حساسيت حساسيت نوزادان به مواد غذايي خيلي زود و حتي در دوران جنيني وجود دارد. حساسيت غذايي نوزادان معمولا با اسهال، استفراغ و دل درد بروز مي كند. آلرژي ممكن است باعث از بين رفتن پرزها و اسهال مداوم باشد، همان طور كه در موارد حساسيت به گلوتن (پروتئين گندم و ساير غلات) ديده مي شود. در بچه هاي بزرگتر، علائم حساسيت به حالات گوناگون مانند شوك آنافيلاكتيك (بيش حساسيتي)، كهير، ورم لب ها و زبان، درماتيت آتوپيك (بثورات خارش دار مزمن)، اسهال، استفراغ، اگزما، آسم، عفونت هاي مكرر گوش، حلق و بيني و... بروز مي كند. 3 تا 15 درصد حساسيت هاي غذايي به صورت شوك آنافيلاكتيك، 8 درصد به شكل آسم و 30 تا 50 درصد موارد به شكل حساسيت هاي پوستي (اگزما) ديده مي شود. هر چه حساسيت هاي پوستي شديدتر باشد، اين احتمال كه حساسيت غذايي علت آن باشد، بيشتر است. مهم ترين مواد غذايي آلرژي زا گرچه طبق تئوري ها، تمام مواد غذايي ممكن است آلرژي زا باشند، اما بعضي از آنها شدت بيشتري در ايجاد حساسيت دارند. تخم مرغ، ماهي هاي دريايي، ميوه هايي نظير فندق، بادام، گردو، زردآلو، گيلاس، به، هلو، سيب، گلابي، آلو، زيتون، شيرگاو، چغندر، گياهان چتري مانند رازيانه، هويج، زيره، جعفري، فلفل سبز و جانوران سخت پوست دريايي مانند ميگو، عامل بروز 90 درصد حساسيت ها هستند. از ديگر مواد غذايي كه 10 درصد آلرژي ها را موجب مي شوند، مي توان به ميوه هاي غيربومي (آناناس، موز، كيوي، خرمالو، انبه، نارگيل)، سبزيجاتي مانند لوبيا، باقلا، نخود، نخود فرنگي و سويا، آرد گندم، صدف، گوشت گاو، سيب زميني، گوشت مرغ و خردل اشاره كرد. سير، گوشت بره، مارچوبه، قهوه، شاه بلوط، شكلات، كلم قرمز، انگور، تربچه، پياز، پرتقال، ادويه، پسته، توت فرنگي، مخمرنان، قلوه، گوجه فرنگي و كنجد ديگر خوراكي هايي هستند كه به ندرت ممكن است باعث حساسيت شوند. تا قبل از يك سالگي، تخم مرغ، بادام زميني و شيرگاو مهم ترين مواد غذايي حساسيت زا هستند. تخم مرغ (31 درصد)، بادام زميني (18 درصد)، شير (12.5 درصد)، ماهي (12.5 درصد)، روغن بادام زميني و خردل خوراكي هايي هستند كه عامل حساسيت در كودكان يك تا سه ساله هستند. خردل خوراكي هايي هستند كه عامل حساسيت در كودكان يك تا سه ساله هستند. با بزرگ شدن بچه ها، با خوردن خوراكي هاي مانند ميگو، ماهي يا ميوه هايي مانند فندق، گردو و نظاير آن، حساسيت حادتر و به شكل كهير بروز مي كند. در موارد شديد، حساسيت بسيار خطرناك شده و موجب شوك آنافيلاكتيك همراه با دست دادن هوشياري و افت شديد فشار خون مي شود. زيرا بدن در برابر يك ماده آلرژي زا به عبارتي در مقابله با بعضي از مواد مصرف شده، از خود دفاع مي كند. در واقع يك واكنش شديد سيستم ايمني است كه پادتن هايي را عليه ماده غذايي «مخالف» توليد مي كند. ماده حساسيت زا با ورود به سيستم گردش خون باعث آزادسازي موادي مي شود كه رگهاي خوني را گشادتر كرده و افت فشار خون را باعث مي شود. تأثير برخي فاكتورهاي ديگر نيز در بروز حساسيت به خوبي روشن شده است كه از جمله تنوع زياد غذاها و استفاده زياد و فراگير از پروتئين هاي افزودني به مواد غذايي صنعتي به دليل خواص آنها و... را مي توان نام برد. كارخانجات مواد غذايي در واقع مرتباً تركيبات جديدي را به محصولات خود اضافه مي كنند. تشخيص حساسيت غذايي تشخيص حساسيت غذايي كار مشكلي است. براي اين منظور حتماً بايد به پزشك متخصص آلرژي و ايمني شناسي مراجعه كرد تا اقدامات لازم انجام گيرد. به عنوان مثال، كهير پس از غذا ممكن است يكي از علل اين مشكل باشد. اگر هيچ يك ازوالدين دچار حساسيت غذايي نباشند، اين احتمال در فرزند آنها 20 درصد است. اما در صورتي كه يكي از والدين مبتلا به اين مشكل باشند، احتمال به 40 درصد و اگر هر دوي آنها آلرژي داشته باشند، به 60 درصد مي رسد. اهميت مشكل مواد آلرژي زاي «پنهان» را نيز بايد مد نظر داشت. ليزوزوم موجود در سفيده تخم مرغ كه در تهيه بعضي پنيرها به كار مي رود مثالي از اين حالت است. روغن بادام زميني كه در توليد برخي شيرهاي رژيمي به كار مي رفت نيز عامل حساسيت هاي پوستي بود كه امروزه در تركيب اين شيرها به كار نمي رود. مطالعه بر روي كودكاني كه در دوران جنيني دچار حساسيت هاي غذايي هستند، نشان مي دهد كه مادران اين نوزادان در دوران بارداري، مقدار زيادي شكلات در حين تماشاي تلويزيون ميل مي كرده اند. akairan.com پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 622]