واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > صنعت - سود توسعه شبکه تلفن همراه همچنان به جیب قاچاقچیان گوشی می رود. علی پاکزاد: تولید موبایل در کشور نتوانسته است دستاورد مناسبی داشته باشد و براساس اعلام نظر تولید کنندگان داخلی در سال 88 تناه 150 هزار گوشی با مارک داخلی عرضه شده است و این در حالی است که در سال 88 در حدود 4 میلیون خط جدید موبایل به متقاضیان واگذار شده است.البته شاید این اظهار نظر عجولانه به نظر برسد که تولید موبایل تازه در کشور مورد حمایت قرار گرفته است وبه این زودی نمی توان انتظار معجزه داشت ولی نباید فراموش کرد که در بازار گوشی هر 45 روز یک فناوری جدید به بازار عرضه می شود و با این قیاس یک سال زمان بسیار زیادی است که به خوبی استفاده نشده و به نظر هم نمی رسد در آینده نیز در این زمینه دستاورد مناسبی داشته باشیم. البته براساس گفته دست اندرکاران تولید این محصول که روز به روز به متقاضیان آن در کشور افزوده می شود دلیل عدم توفیق تولید داخلی این محصول واردات گوشی های قاچاقی است که در حال حاضر بیش از 90 درصد از بازار را در اختیار دارند یعنی اگر ضریب گوشی های موجود در بازار را چیری در حدود 2.5 برابر خطوط عرضه شده بر آورد کنیم می توان گفت در حال حاضر بالغ بر 80 میلیون گوشی قاچاق در بازار داخلی وجود دارند. البته این رقم با توجه کشفیات گوشی های قاچاق در نیمه اول سال گذشته که معادل یک میلیارد تومان گوشی قاچاق کشف شده در مقایسه با کل واردات قانونی گوشی که در سال 88 به رقم 4.4 میلیارد تومان رسیده است نشان می دهد سیل واردات گوشی قاچاق به کشور چه میزان بوده است. قابل ذکر است در سال 88 تعرفه واردات گوشی از 60 درصد به 25 درصد کاهش پیدا کرد ولی در عمل به نظر می رسد که به رغم این کاهش به دلیل آنکه قاچاق برای قاچاقچیان این کالا به قدری هزینه و ریسک پایینی دارد که ورود این کالا به کشور به سمت مبادی قانونی سوق نداده است به طوری که به رغم کاهش 35 درصدی تعرفه وارداتی ارزش گوشی وارداتی از مبادی قانونی به کشور در سال 88 نسبت به سال 87 معادل 93 درصد کاهش پیدا کرده است. نکته قابل توجه دیگر آنکه به نظر می رسد واردات گوشی از مبادی رسمی طی سال 88 به سمت گوشی های ارزان قیمت تر میل پیدا کرده است زیرا قیمت هر کیلو گوشی وارداتی در سال 88 نسبت به سال 87 معادل 24 درصد کاهش پیدا کرده و به رقم 123 دلار رسیده است و البته این کاهش قیمت می تواند از بحران اقتصاد جهانی و تمایل فروش کالاها باقیمت پایین تر نیز ناشی شده باشد. ولی با توجه به آنکه به رغم بحران اقتصادی بازار تلفن همراه به شدت دیگر صنایع در جهان آسیب ندیده است سهم بیشتر این رشد واردات گوشی ارزان از مبادی رسمی را می توان به دو موضوع تلاش وارد کنندگان رسمی به کاهش هزینه های تعرفه ای وگمرکی دانست و از سوی دیگر توسعه خطوط اعتباری که در میان مصرف کنندگان ایرانی و مد استفاده از گوشی ارزان تر برای خط دوم اعتباری بازار این نوع گوشی ها را رونق داده است. تاریخچه تلفن همراه در ایران با توجه به این آمارها به نظر می رسد سود واقعی توسعه بازار تلفن همراه به جیب تولید کنندگان خارجی گوشی تلفن همراه می رود و در عمل این بازار تولید کنندگان ایرانی به همراه نداشته و ندارد که البته دلیل اصلی ان هم عدم توجه به توسعه فناوری گوشی همزمان با توسعه شبکه در کشور است نگاهب به تاریخچه شبکه تلفن همراه در ایران به خوبی گویای این مسئله است که توسعه شبکه بدون در نظر گرفتن بازار گوشی و تولید داخلی ان صورت گرفته است. در تاریخچه ورود فناوری موبایل یا تلفن همراه به ایران آمده است: یک دهه پس از ظهور پدیده تلفن سیار در جهان ,ایران نیز در سال 1354_1355درصدد استفاده از این سیستم بر آمد و با بررسی هایی که از سوی شرکت مخابرات ایران و کارشناسان خارجی صورت گرفت این نتیجه حاصل شد که ایران سالانه کشش جذب 4تا5هزار مشترک را دارد و اجرای طرح با 1000 شماره پیش بینی شد اما این تلاش در آنزمان ناکام اند. در سال 1367 وزارت پست و تلگراف اقدام به طراحی تلفن سیار کرد و با یک تجدید نظر در این طرح ,در سال 1372 تجهیزات آن خریداری شد و در مرداد ماه 1373 فاز اول این طرح به ظرفیت 10000 شماره ای آغاز به کار کرد .همزمان با اجرای این طرح در تهران ,طراحی مقدماتی سیستم تلفن سیار در کرمان نیز آغاز شد که در مرحله دوم طرح ,مقرر شد تهران ضمن اتصال به این شهرها با ورودی و خروجی زیر زمینی و دریایی کشور نیز مرتبط شود و جزایر قشم و کیش در مرحله دوم تحت پوشش این طرح قرار گیرند. طی سالهای 1372 تا اوایل 1374 تعداد متقاضیان تلفن سیار بیش از 100 نفر نبود چون این سیستم به هیچ عنوان برای مردم شناخته شده نبود و در شهریور 1374 هنگامی که آکهی نام نویسی در روزنامه های کثیر الانتشار کشور منتشر شد حدود 8تا9 هزار نفر ثبت نام نمودند,به عبارت دیگر استقبال چندانی از این سیستم پایه و ضروری در جامعه به عمل نیامد و حتی در محافلی با واکنش های منفی ,تلفن همراه سیستمی زاید و تجملاتی عنوان شد. از بهمن 1374چرخشی شگفت برای نام نویسی تلفن سیار پدیدار شد بطوریکه 200هزار نفر متقاضی دریافت تلفن سیار شدند البته تقاضای استانهای کشور بدلیل عدم آگاهی از کاربرد این وسیله ارتباطی کمتر بود و بیشترین تقاضابه شهروندان تهرانی اختصاص داشت که بیش از 130 هزار نفر برآورد می شد و همچنین مردم حومه تهران یعنی کرج ,قزوین ,ساوه و قم که با در نظر گرفتن شمار آنان رقم تقاضا به 150 هزار شماره رسید . در پی استقبال غیر منتظره، طراحی برای گسترش تلفن سیار جهت یک میلیون مشترک پیش بینی شد و در این زمینه برای شهرهای مختلف کشور دستگاههای لازم به منظورراه اندازی این پروژه خریداری و نصب گردید. همراه جدا نشدنی اما به نظر می رسد در حالی که این فناوری در ایران نوپا است ولی توسعه ان و وابستگی به خدماتی که ارایه می دهد به جایی رسیده است که از هر ایرانی یک نفر موبایل دارد.بر اساس آخرین امارهای شرکت مخابرات ایران تعداد خطوط تلفن همراه واگذار شده تا پایان سال 88 از مرز 35.4 میلیون خط فراتر رفته است ولی هنوز بر خلاف کشورهای دیگر که تنوع شرکتهای ارایه کننده خدمات بالاست در ایران در حال حاضر تنها سه شرکت اصلی به ارایه خدمات تلفن همراه می پردازند و با توجه به آنکه شرکت همراه اول که همان شرکت دولتی سابق و اولین ارایه کنند خدمات موبایل در کشور است هنوز 67 درصد سهم بازار را در اختیار دارد و دو شرکت دیگر هنوز نتوانسته اند در این زمینه سهم چندان مطمئنی از بازار را از آن خود کنند هرچند این شرکتها با ارایه خدمات بیشتر و تلفن های ارزان اعتباری باعث کاهش قیمت خط تلفن در کشور شده اند و هنوز به دلیل اعمال نظرهای دولتی که بر روی قیمت خدمات صورت می گیرد رقابت واقعی که باید در ارایه خدمات بیشتر باقیمت ارزان تر است در این بازار آغاز نشده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 730]