واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - اگر دولتی در عراق تشکیل نشود ، شورای امنیت با بحران عراق چگونه برخورد خواهد کرد؟ اگر دولتی در عراق تشکیل نشود و شورای امنیت با توجه به اختیاراتش در عراق مطابق با منشور 7 سازمان ملل بخواهد وارد عمل شود، با بحران عراق چگونه برخورد خواهد کرد؟ در آن حالت آقای نخستوزیر که این روزها روزهای آخر دوران نخستوزیریاش را میگذارند، چگونه رفتاری خواهد داشت؟ البته ایشان در آخرین گفت و گوی تلویزیونیشان تلاش کردند از اهمیت این موضوع بکاهند؛ ولی کسی نیست بپرسد آیا میتوان از اهمیت آن کاست؟ در گزارش سازمان ملل متحد که آقای آد میلکرت تهیه کرده و در اظهارات بان کیمون، دبیر کل سازمان ملل و بیانیه نهایی شورای امنیت درباره عراق نیز آمده دو مسئله مهم مشترکا وجود دارد. نخست، جامعه جهانی از تجربه دموکراسی عراق و چندپارگیهای سیاسی در این کشور به شدت احساس خطر میکند و همان طور که آقای میلکرت میگوید: تداوم چنین وضعیتی میتواند استقرار در عراق را به هم بریزد و وضعیتی به وجود بیاورد که گروههای اپوزسیون مخالف دموکراسی در عراق به سوء استفاده از این موقعیت برخیزند و خلل بزرگی در پروسه دموکراسی عراق به وجود آورند. یعنی این که جامعه جهانی امروز ناقوس خطر را به صدا در آورده و از رهبران جریانهای سیاسی میخواهد که از برخی امتیازهای شخصی و حزبیشان که مصالح ملی را تحت تاثیر قرار دادهاند، کوتاه بیایند و از این که کشور به دست نااهلان بیفتد، بترسند. دوم، جامعه جهانی برای نخستین بار تداوم اتفاقات اخیر را منتهی به راه بسته دانسته و همان طور که آقای میلکرت توصیف کرده به محض این که شورای امنیت تشخیص دخالت در عراق دهد، وارد عمل خواهد شد. موضوعی که تا قبل از سقوط برای عراق سابقه نداشته است. این بدان معنا است که عراق با مخاطرات شدیدی دست و پنجه نرم میکند که میتواند نظام سیاسی جدید کشور را در مخاطره قرار دهد. به همین دلیل لازم است که هر چه سریعتر رهبران سیاسی ما دست به کار شوند و کشور را از بحران کنونیاش خارج کنند. آنها باید بدانند که: الف: برای رضایت مردم باید نوآوری داشته باشند. همچنین هر چیزی که به ضرر ملت است را فورا متوقف یا معلق کنند چرا که در غیر این صورت اگر بنا باشد وضعیت به منوال کنونیاش به خصوص در بخش خدماترسانی و مسائل زیربنایی ادامه یابد، معلوم نیست که مردم تا کجا میتوانند صبر کنند. نگاهی به خیابانهای بغداد و بصره بیندازیم به خوبی در مییابیم که صبر مردم در حال لبریز شدن است. ب: وضعیت کنونی به معنای شکستی است که نشان میدهد کسی به قانون اساسی اعتنایی ندارد. حالتی که کشور را به سمت یک بحران مستمر و طولانی هدایت میکند. ج: استمرار وضعیت فعلی هیچ نقشی در استقرار کشور نخواهد داشت. بلکه باعث خواهد شد کسانی که هیچ اعتقادی به دموکراسی ندارند و از اساس با تحویل مسالمتآمیز حکومت مخالفند و با شراکت عراق در تصمیمهای مجامع بینالمللی مخالفت دارند، به سوء استفاده از وضعیت موجود مبادرت ورزند. به خصوص تروریستها و بازماندههای نظام ساقط بعثی که مورد حمایت نظامهای پلیسی منطقه از جمله عربسان سعودی، اردن و غیره هستند و میخواهند کشور را به آن دوران سیاه باز گردانند. د: تسریع در تشکیل حکومت جدید به مثابه پایبندی صحیح به اصول دموکراسی مطابق با قانون اساسی است. به معنای دیگر احترام به قانون اساسیای است که خود بازیگران کنونی عرصه سیاسی کشور نوشتهاند. در غیر این صورت این قانون اساسی چه معنایی دارد جز جوهرهای نوشته شدهای بر روی کاغذ که بر روی تاخچه رفتهاند تا آقایان هر موقع که مصالح شخصی و حزبیشان ایجاب کرد به آن رجوع کنند. ه: استمرار وضعیت کنونی باعث خواهد شد تا فرصتهای سرمایهگذاری و بازسازی کشور متوقف شود. نباید فراموش کنیم که هیچ کس مایل نیست در کشوری که ثبات سیاسی ندارد سرمایهگذاری کند. سرمایهدار برای سرمایهاش همیشه نگران است. و: ورای همه این موارد، استمرار چنین وضعی باعث دخالت شورای امنیت برای تشکیل حکومت در عراق خواهد شد و این بدین معنا است که عراق فرصت موجود برای خروج از بند 7 منشور سازمان ملل را از دست خواهد داد. در عین حال باعث خواهد شد تا شورای امنیت سازمان ملل هر وقت که لازم بداند در امور داخلی عراق دخالت کند و این خود به تنهایی بیشترین خطر را برای عراق و آینده آن در بر خواهد داشت. ز: فراموش نکنیم که آینده عراق پیچهای جدا خطرناکی را پیش رو دارد. امریکا میخواهد حضور نظامی خود را در عراق کاهش دهد و همه نیروهای نظامی خود را تا ابتدای ماه جاری میلادی از کشورمان خارج کند. امریکاییها بر اساس جدول زمانبندی شده توافقنامه امنیتی که شخص آقای مالکی با جورج بوش رئیس جمهوری سابق امریکا امضا کرد، اقدام به خروج نیروهای خود از عراق خواهند کرد. اگر کشور با همین وضعیت کنونیاش به راه خود ادامه دهد، نمیتوانیم متصور شویم که نبود نیروهای امریکایی و خلاء ناشی از عدم تشکیل حکومت چه مشکلات عدیدهای را برای کشور به وجود خواهد آورد. آیا عراقیهایی که تا کنون نتوانستهاند از وظیفه کنونیشان یعنی تشکیل حکومت بر بیایند، میتوانند از پس این مسئولیت تاریخی برآیند؟ آقای نخستوزیر گفتند که مشکل در تاخیر به وجود آمده در تشکیل دولت نیست بلکه مشکل عوامل آن یعنی درگیریها، اشکالتراشیها، قهرهای سیاسی، تلاش برای سرنگونی دیگران و فضاحتهای جریانهای سیاسی است. از آقای نخستوزیر باید پرسید ایشان در چنین فضایی چگونه میخواهد به ریاستش ادامه دهد؟ چگونه میتواند لوایح لازم را به تصویب و به اجرا در آورد در حالی که نظام قانونی کشور به دلیل مخالفت با او غایب است و جریانهای سیاسی قصد همکاری با وی را ندارد؟ آقای مالکی، خطر دخالت شورای امنیت را دریابید. اگر روزی بنا شود آنها تکلیف کشور را روشن کنند، معلوم نیست که به نفع شما و اطرافیانتان وارد عمل شوند. کما این که تضمینی نیست به نفع ائتلاف ملی و متحدانش کاری از پیش ببرند. ترجمه: سید علی موسوی خلخالی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 387]