واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: صدر المتالهين در روز نهم جمادي الاول سال 980 قمري در شيراز ديده به جهان گشود، پدر او خواجه ابراهيم قوامي تاجري پرهيزگار ، ديندار و دوستدار و حامي دانش ، معرفت بود. ملاصدرا در شيراز علوم زمان را آموخت و در امور تجاري نيز به پدرش كمك ميكرد اما چون پدرش درگذشت، براي تحصيل به اصفهان رفت. در اصفهان نزد استاداني مانند شيخ بهايي، ميرداماد و مير فندرسكي فقه و حديث و حكمت آموخت و خود استاد شد و به تدريس پرداخت. ملاصدراي شيرازي اين فرزند برومند عرصه انديشه الهي، روزگاري كه تفكر اسلامي در سراشيبي نزول قرار گرفته بود به عرصه انديشهورزي و نظريهپردازي قدم گذاشت و با طرح نظريه حركت جوهري، راههاي تازه و ارزشمندي را در برابر انديشمندان مسلمان قرار داد. وي نظريات تازهاي در بيان مسائل اسلامي داشت كه پذيرش آنها براي علماي اصفهان سخت بود، بدين سبب او را به بدعت و نوآوري متهم كردند و به همين دليل از اصفهان اخراج شد و به كهك روستايي نزديك قم رفت و در آنجا مسجدي ساخت و هفت سال به عبادت و تفكر و نوشتن كتاب پرداخت. دوران خلوت گزيني و سلوك معنوي صدرالمتالهين كه دوره دوم از دوران زندگي وي را شامل ميشود، هفتسال و بنابه قولي پانزدهسال به طول كشيد تا اينكه ملا صدرا در اثر رياضت شرعي و عباداتعارفانه به شهود و كشف حقايق و علم حضوري نايل آمد. همزمان با دوران خلوت گزيني و به دنبال تاسيس مدرسه خان در شيراز و درخواست واليشيراز، ملاصدرا به محل تولد خود بازگشته و در مرحله سوم زندگيش تاپايان عمر به تعليم و تدريس افكار و يافتههاي متعاليه خود اشتغال و اهتمام ورزيد. ملاصدرا نخستين بار فلسفه را با قرآن و حديث همراه كرد و از هماهنگ ساختن آنها با حكمت مشايي و اشراقي و عرفان، فلسفهي جديد بوجود آوردكه به آن فلسفهي صدرائي يا حكمت معاليه ميگويند. بزرگترين اثر او در اين زمينه، كتاب اسفار است كه هنوز هم در حوزهها و دانشگاهها تدريس ميشود. همچنين الحكمه العرشيه ، الحكمه المتعاليه في الاسفار العظيمه الاربعه ، المعه المشرقيه في الفنون المنطقيه ، المبدا و المعاد ، المشاعر ، الشواهد لربوبيه في مناهج السلوكيه ، التصور و التصديق ، الوريده القلبيه في معارفه الربوبيه ، اسرار الايات و الانوار البينات ، ديوان اشعار ، حدوث العالم ، اكسير العارفين في المعارفه طريق الحق و اليقين ، اعجاز النعمين ، كسرالاصنام الاجاهليه في ذم المتصوفين ، مفاتيح الغيب ، متشابهات القرآن ، رساله سه اصل از ديگر آثار اين حكيم عالي قدر است. صدرالمتالهين در كنار كارهاي تحقيقاتي موفق شد شاگردان نامداري همچون فيض كاشاني، فياض لاهيجي، حسين تنكابني و حاج ملا هادي سبزواري و طبا طبايي را در عرصههاي مختلف علمي و فلسفي تربيت كند كه هر كدام ازاين بزرگان در تاريخ علوم ديني و فلسفه و عرفان اسلامي، از جايگاهويژهاي برخوردارند. اين حكيم وارسته سرانجام در طول عمر 71 ساله اش هفت بار با پاي پياده به حج مشرف شد تا اينكه به هنگام آغاز سفر هفتم يا در بازگشت از آن سفر به سال 1050 ه .ق در شهر بصره درگذشت ، و در همانجا به خاك سپرده شد و اگر چه امروز اثري ازقبر او نيست اما عطر دلنشين حكمت متعاليه از مركب نوشته هايش همواره مشام جان را مي نوازد. ك/4 تمام /1194/1600/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 613]