جهان - استراتژي بقاي موگابه

واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: جهان - استراتژي بقاي موگابه
جهان - استراتژي بقاي موگابه

محمدحسين باقي :تحولات زيمبابوه همچنان در راس اخبار جهان است. تقريبا طي چهار ماه اخير يعني از ماه مارس بدين سو روزي نمي‌توان يافت كه خبري از زيمبابوه و تحولات آن در خروجي رسانه‌ها قرار نگيرد. ضرب و شتم مخالفان و ربودن آنها، دستگيري و بازداشت ديپلمات‌هاي آمريكايي و انگليسي، تورم بي‌نظير اين كشور (نزديك به 170 هزار درصد) و جدال سياسي در اين كشور بر سر تصاحب قدرت نمونه‌اي از عملكرد ضعيف رهبران جهان سومي است كه به جاي پاسخگويي نسبت به عملكرد خود با توسل به تئوري توطئه، «ديگران» را مسوول بحران‌هاي داخلي خود مي‌داند.

نزديك به سه هفته پيش اعلام شد كه «تنداي بتي» دبيركل حزب «جنبش براي تغيير دموكراتيك» يا MDC و معاون مورگان چانگراي رئيس حزب از سوي نيروهاي دولتي و به دستور موگابه بازداشت شد. بازداشت وي در حالي صورت مي‌گيرد كه چانگراي نيز پيش از اين دو بار از سوي نيروهاي امنيتي دستگير شده است. استراتژي موگابه براي چنگ‌اندازي بر قدرت را در سه محور مي‌توان خلاصه كرد:
1 ـ اعمال فشار بر تنها حزب اپوزيسيون [مخالف]، رهبران حزبي و بستن فضاي سياسي داخلي: در همين رابطه وي تاكنون دست به بازداشت رهبران حزب اپوزيسيون يعني «جنبش براي تغييرات دموكراتيك» زده است. لذا آنچه مسلم است اين است كه تنها حزب مخالف و رهبران آن تحت شديدترين فشارها براي خالي كردن عرصه قرار گرفته‌اند. به‌طوري كه در وهله اول مورگان چانگراي سه مرتبه در معرض ترور قرار گرفت. آخرين بار آن تقريبا سه هفته پيش و زماني بود كه وي قصد بازگشت از آفريقاي جنوبي به كشور خود را داشت كه اعلام شد در صورت بازگشت چانگراي به كشور احتمال ترور وي قريب‌الوقوع است. مورد ديگر آن بازداشت «تنداي بتي» دبيركل حزب چانگراي و مرد شماره دو اين حزب (جنبش براي تغيير دموكراتيك) است. او نيز مدتي را در آفريقاي جنوبي در تبعيدي خودخواسته به سر برد اما به محض بازگشت به كشور به اتهام «خيانت و دروغ‌پراكني» دستگير شد. موگابه حتي از رذيلانه‌ترين روش‌ها همچون ترور، ضرب و شتم و آدم‌ربايي براي از عرصه خارج كردن رقيب استفاده مي‌جويد. وي آنچنان رفتار مي‌كند كه پس از 28 سال مسندنشيني در قدرت، حاضر به ترك آن نبوده و «تماميت كشور» را ملك طلق خود مي‌داند.
نلسون چيما، سخنگوي حزب جنبش براي تغيير دموكراتيك «تنداي بتي» را چنين توصيف مي‌كند: «وي يك زيمبابوه‌اي آبرومند است كه در خط مقدم تلاش براي ايجاد كشوري دموكراتيك‌ و موفق بوده است».
2 ـ قطع كمك‌هاي خارجي: ديگر اقدام مفتضحانه موگابه است كه به زعم او در راستاي مقابله با دخالت‌هاي خارجي صورت مي‌گيرد. بر اساس آمار سازمان ملل از جمعيت 13 ميليوني زيمبابوه، چهار ميليون نفر با كمبود شديد اقلام غذايي مواجه‌اند به گونه‌اي كه اگر تدبيري اتخاذ نشود ممكن است به «فاجعه‌اي انساني» تبديل شود.
موگابه همچون ساير رهبران جهان سومي با توسل به تئوري توطئه بر اين باور است كه سازمان‌هاي امدادرساني بين‌المللي از پوشش كمك‌رساني براي «براندازي» و «مداخله» و «حمايت از رقيب او» استفاده مي‌كنند. اين در حالي است كه سازمان‌هاي بين‌المللي اين اتهام را رد كرده و در عوض دولت موگابه را متهم كرده‌اند براي اينكه امدادرسانان ناظر سركوب مخالفان در جريان مرحله دوم انتخابات (27 ژوئن = 7 تير 86 ) نباشند.
3 ـ بسيج كهنه سربازان در دفاع از خود و ضرب و شتم مخالفان: پس از شكست در انتخابات 29 مارس كهنه سربازان حامي موگابه به خيابان‌ها ريختند و علاوه بر ايجاد ناامني، مخالفان را نيز از زهرچشم خود بي‌نصيب نگذاشتند. اين امر زماني به اوج خود رسيد كه به گزارش رويترز، موگابه رسما اعلام كرد كه در صورت بازنده شدن در انتخابات دور دوم در 27 ژوئن (هفتم تيرماه) كهنه سربازان حامي وي دست به «جنگي پنهان» عليه حزب اپوزيسيون مورگان چانگراي خواهند زد و آنها را از عرصه خارج خواهند ساخت.
يكي ديگر از مسائلي كه بر مشكلات اين كشور افزوده است تحولات برادر بزرگ‌تر اين كشور يعني آفريقاي جنوبي است كه طي چند هفته گذشته بسيار ناآرام بوده است. خيل عظيمي از ساكنان اين كشور به دليل آنچه كه بيكاري روزافزون و ربودن فرصت‌هاي شغلي از سوي خارجيان ناميده مي‌شود به اقليت‌هاي خارجي ساكن اين كشور حمله برده و بسياري از آنها را كشته و زخمي كردند. در ميان كشورهاي آفريقايي كشور آفريقاي جنوبي به لحاظ اقتصادي جزء كشورهاي توسعه‌يافته‌تر به حساب مي‌آيد لذا در ساليان اخير پذيراي سيل مهاجران از كشورهاي همسايه به‌ويژه زيمبابوه بوده است. اما حملاتي كه با سلاح سرد (تبر، چاقو و ابزارهايي از اين دست) به‌طور مثال عليه زيمبابوه‌اي‌ها انجام مي‌گرفت زمينه‌اي را فراهم كرده كه ‌آنها به‌رغم وجود فضاي رعب‌آور سياسي و ورشكستگي اقتصادي به كشور خود بازگردند.
اينها نيز در زمره همان نيازمنداني هستند كه نياز اساسي به كمك‌هاي خارجي دارند. با تمام اين تفاصيل درخواست‌هاي رهبران آفريقايي براي پايان دادن به خشونت سياسي در اين كشور راه به جايي نبرده است. گروهي از شخصيت‌هاي آفريقايي از جمله كوفي عنان به همراه 39 نفر از رهبران سابق كشورهاي قاره آفريقا نيز در همراهي با جامعه بين‌الملل از موگابه خواسته‌اند كه به بحران خاتمه داده و زمينه بازگشت آرامش به اين كشور را تسهيل سازد. درخواست‌هاي بين‌المللي از رابرت موگابه گويي راه به جايي نبرده است. برخي را گمان بر اين است كه جامعه بين‌الملل در اجلاس رم رسما به تحقير موگابه پرداخت و از عملكرد او انتقاد كرد.
پنجشنبه 30 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفتاب]

[مشاهده در: www.aftabnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 166]