واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: احتمال توقف برنامه اتمي ايران در مرحله « آمادگي 5 دقيقه اي » اين، به مقامات ايران اجازه مي دهد كه از اعتبار خانگي خود لذت ببرند، در جهان اسلام پيشرو باشند و قوانين خود را به غرب ديكته كنند. عصرايران- گئوركي ميرسكي محقق ارشد موسسه اقتصاد جهاني و روابط بين الملل آكادمي علوم روسيه در مقاله اي، به جايگاه ايران در جامعه كنوني جهاني و بيم ها و اميدهاي اين كشور پرداخته است.
به گزارش عصرايران (asriran.com)، در اين گزارش تحليلي كه در خبرگزاري"ريانووستي" روسيه و "يونايتد پرس" آمريكا منتشر شده ،آمده است:كارشناسان در حال حاضر درباره موقعيت كنوني ايران دو سوال عمده مطرح مي كند: اول- آيا ايران به ساخت بمب هسته اي نزديك است؟ دوم -آيا آمريكا مي خواهد جنگ عليه ايران را آغاز كند؟چندين هزار سانتريفيوژ براي غني سازي اورانيوم تا 90 درصد و ساخت يك بمب هسته اي در طول يك سال كافي است. پيشتر، ايران تمايل خود را براي افزايش شمار سانتريفيوژهاي تأسيسات نطنز تا سه هزار عدد اعلام كرده بود. در روز 10 آوريل يعني يك روز پس از روز ملي فناوري هسته اي ايران، غلامرضا آقازاده معاون رييس جمهور و رييس سازمان انرژي اتمي ايران گفت: اين كشور برنامه هايي براي ساخت 50 هزار سانتريفيوژ دارد.در عين حال، مقامات آژانس بين المللي انرژي اتمي بارها هشدار داده اند امكان اثبات تلاش ايران براي دستيابي به سلاح هسته اي وجود ندارد و احتمال تغيير اين وضعيت نيز ضعيف است. اما با اين وجود، "شواهد غيرمستقيم"ي وجود دارد كه نشان مي دهد آنچه ايران انجام مي دهد بسيار بيشتر از تلاش براي براي دستيابي به انرژي هسته اي صلح آميز است.در سال 2005، روسيه به ايران پيشنهاد غني سازي اورانيوم راداد و تضمين كرد نيروگاه هاي هسته اي اين كشور به طور كامل با سوخت هسته اي تغذيه مي شود. ايران اين پيشنهاد و چندين پيشنهاد ديگر را از اعضاي شوراي امنيت و آلمان رد كرد.ايران قول هايي از سازمان تجارت جهاني دريافت كرده بود كه در صورت متوقف كردن غني سازي اورانيوم ، براي ساخت نيروگاه هاي هسته اي اين كشور و همچنين تهيه لوازم يدكي هواپيماهاي مسافري از كار افتاده، كمك هايي دريافت كند.اما ايران تمام اين پيشنهادهاي وسوسه كننده (!) را رد كرد؛ فقط به يك دليل: زيرا مي خواست غني سازي اورانيوم اين كشور در كنترل خارجي ها نباشد و به نظر مي رسد در جريان مذاكرات، تهران براي آغاز غني سازي اورانيوم جهت ساخت سلاح هسته اي وقت كشي كرده است.مشخص است كه ايران به بمب هسته اي نيازي ندارد. به چه كشوري مي خواهد حمله كند؟ آمريكا بسيار دور است و حمله به اسراييل نه تنها يهوديان بلكه اعراب فلسطين را نيز از بين مي برد و واضح است كه دولت جمهوري اسلامي با ادعاي رهبري مسلمانان كشتار ميليون ها نفر از هم كيشان را تحمل نمي كند.بمب هيچ كاربردي ندارد، به احتمال بسيار زياد تهران در مرحله آمادگي 5 دقيقه اي توقف مي كند كه يك مرحله پيش از بمب است. اين، به مقامات ايران اجازه مي دهد كه از اعتبار خانگي خود لذت ببرند، در جهان اسلام پيشرو باشند و قوانين خود را به غرب ديكته كنند.ايران در حال حاضر با هر كسي از موضع قدرت سخن مي گويد زيرا احساس آسيب ناپذيري مي كند و از آمريكا هم نمي ترسد. آمريكا در عراق گير كرده و توانايي راه انداختن يك جنگ زميني ديگر را ندارد. حمله هوايي به تجهيزات هسته اي ايران هم فقط برنامه هسته اي اين كشور را چند سال عقب مي اندازد اما رژيم را تغيير نمي دهد.در هر صورت ايران ،حمله آمريكا را بدون پاسخ نمي گذارد.آنها ممكن است به پالايشگاه هاي نفت كشورهاي همسايه يا پايگاه هاي آمريكا در منطقه حمله كنند. اين يك فاجعه براي آمريكاست و متعقب آن تمام شيعياني كه در عراق با ايران همكاري مي كنند عليه آمريكا وارد عمل مي شوند كه به شكست جمهوري خواهان در انتخابات رياست جمهوري و كنگره و فرمانداري مي انجامد.اگر چه جرج بوش براي حمله به ايران خيلي علاقه نشان مي دهد اما او يك ديكتاتور نيست و براي افكار عمومي اهميت قائل است و نمي خواهد حزب خود را از بين ببرد.ايراني ها از تحريم ها هم هراسي ندارند. تحريم هاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد آزاردهنده است اما چندان موثر نيست ؛ تنها يك محموله صادراتي گاز و نفت مي تواند براي ايران خيلي مهم باشد اما هيچ كس به جز آمريكا نمي تواند بر اين مساله اصرار بورزد و ايران كاملا از آن آگاه است. بنابراين آنها نمي توانند با چهره اي مصمم جامعه جهاني را ناديده بگيرند و به غني سازي اورانيوم ادامه دهند.سوال اينجاست: پس از پايان مهلت 60 روزه كه شوراي امنيت سازمان ملل در آخرين قطعنامه خود (1747 ، 24 مارس) بر ايران تحميل كرده است، چه بايد كرد؟ منطقي است كه تحريمي شديدتر براي ايران درنظر گرفته شود اما نگراني بزرگتر اين است كه ايران از عضويت آژانس انرژي اتمي كنار بكشد و بدون هيچ كنترلي به غني سازي اورانيوم بپردازد.اما شايد ارزش ريسك كردن را داشته باشد. ايران به سرمايه گذاري نياز مبرم دارد و بدون آن صنايع اين كشور توانايي برآوردن نيازهاي داخلي را ندارد. ايران اگر چه يكي از بزرگترين كشورهاي دارنده نفت جهان است اما مجبور است 40 درصد از بنزين مورد نياز خود را وارد كند.انزواي اقتصادي تدريجي ايران مي تواند عامل موثري باشد كه در نهايت به كناره گيري ايران از فعاليت هاي غني سازي اورانيوم منجر مي شود. اگر آنها چنين كاري كنند شايد بتوانند بگويند كه هرگز فكر ساخت بمب را در سر نداشته اند اما مي خواستند صنعت صلح آميز هسته اي خود را تضمين كنند. رهبران ايران خواهند گفت: "ما به زانو نيفتاديم، ما برنده شديم".
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]