واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: تجليل نويسنده اسرائيلي از انسانيت و بخشندگي احمدي نژاد در هر حال ديديم که احمدي نژاد انجا بود و به ما نشان داد بخشش و گذشت يعني چه . در اينجا احمدي نژاد است که درس گذشت و مناعت طبع ميدهد ولي بلر قادر نيست هم سطح او ظاهر شود. بلر نتوانست حتي کوچکترين گذشتي از خود نشان داده و به دشمن خود سلام کند .
جدال احمدي نژاد و بلر نه سياسي و نه ديپلماتيک است و نمي توان انرا با دادن امتياز ارزيابي کرد و اين جدال در حقيقت برخورد ميان تمدنها و يا بهتر ، برخورد ميان انسانيت و عملگرايي سرد و بيروح است. پايگاه اطلاع رساني صلح براي فلسطين در مقاله اي به قلم گيلاد اتزمون روزنامه نگار و فعال صلح طلب اسراييلي به بررسي اثار اقدامات دولت ايران و جدال احمدي نژاد با بوش و بلر پرداخته است. در ابتداي اين گزارش امده است : مفسران ارشد انگليسي به نظر ميرسد در اين باره که احمدي نژاد در آخرين دوئل دريايي توانسته امتيازاتي را بخود اختصاص دهد ، متفق القول هستند . البته اين موضع انها ناراحت کننده است براي اينکه بعد از 650 هزار کشته که حاصل تهاجم به عراق است و جنگي عليه ايران که نشانه هايش در افق پيداست ، روزنامه نگاران و نويسندگان انگليسي قاعداتا بايد دست از صحبت در باره بدست اوردن امتيازات و يا از دست دادن ان در زمينه تاکتيکي بردارند و به اين گونه بحثها پايان دهند. نويسندگان انگليسي بايد بجاي اين کارها ،يک بار براي هميشه بحثي اخلاقي و انساني را که بر اساس مسئوليت پذيري شکل گرفته باشد مطرح سازند. آنچه از وراي اين نبرد احمدي نژاد و بلر آشکار ميشود اينست که احمدي نژاد بيش از بلر به ياد مي اورد يکپارچگي در کجاست . ظاهرا مردي که از سوي رسانه هاي غربي مکررا به عنوان يک راديکال ، بنيادگرا و اسلامگراي فاشيست معرفي شده است ، نشان داد بدون هيچ ترديدي ،همان کسي است که بخشش و رحم را بهتر از هر شخص ديگري مي شناسد . احمدي نژاد بود که دشمن را بخشيد و باز هم احمدي نژاد بود که چشم انداز يک اينده آکنده از صلح را ترسيم کرد. در اين ميان امريکاييها و انگليسي ها بايد از خود بپرسندآايا مي توانند يک ديدار بلر يا بوش را با يک زنداني که بصورت غير قانوني در گوانتانامو بسر ميبرد ، به ياد اورند ؟امکان دارد انگليسي ها از خود بپرسند اخرين باري که نخست وزير انها در حال گفتگو با ابو حمزه ( رهبر القاعده در عراق ) و يا شخص ديگري مانند او ديده شد چه زماني بود ؟ البته منتقدين هميشگي من يعني محافظه کاران يقينا مرا متهم خواهند ساخت که پرسنل بيگناه نيروي دريايي را با تروريست ها مقايسه کرده ام. لذا به انها توصيه ميکنم به خاطر داشته باشند ما ديگران را متهم به تروريسم ميکنيم و خودمان را هم بصورتي سخاوتمندانه بيگناه مي ناميم. البته ميتوانم به منتقدينم اين توصيه را هم بنمايم که در داخل اين به اصطلاح نبرد فرهنگي ، باز هم ما هستيم که يک جنگ غير قانوني ديگر را اغاز کرده ايم ، از لحاظ قانوني و معنوي ، ما مسئول نسل کشي در عراق و افغانستان هستيم و اين دولتهاي منتخب ما هستند که از وحشيگري هاي اسراييل در فلسطين حمايت ميکنند . تروريست رهبران ما هستند که قادر نيستند هيچ اميدي در زمينه صلح به ما بدهند و از همه اينها مهمتر اينکه ، من ميتوانم به منتقدان خودم توصيه کنم از نظر ايرانيها ، افراد نيروي دريايي که در ايران دستگير شدند ، عضو ارتشي متهاجم اند که بدنبال نابودي دولتهاي عرب و اسلامي مي باشد. در بخش ديگري از مقاله گيلاد اتزمون مي خوانيم : رييس جمهوري که برخي از ما او را اسلامگراي فاشيست مي خوانيم ، در حقيقت باور دارد ايرانيان موجوداتي انساني مانند ديگران هستند. به همين علت احمدي نژاد معتقد است کشورش مانند هر کشور غربي ديگري ، حق دارد از انرژي اتمي و تحقيقات هسته اي بهره ببرد. ايا اين موضوع تکاندهنده است ؟ به عقيده من ، با توجه به اينکه دولتهاي غربي هر لحظه علاقه شان به انرژي اتمي بيشتر ميشود ، لذا عملا غير ممکن است که بتوان موضوعي اخلاقي عليه احمدي نژاد در اين زمينه خاص مطرح کرد. به علاوه با به خاطر اوردن قدرت هسته اي اسراييل ، هيچ موضوع معنوي براي متوقف ساختن همسايگان اسراييل از دستيابي به يک قدرت مرگبار مشابه وجود ندارد. احمدي نژاد انسان خجولي نيست ، او انچه را که مي انديشد بر زبان مي اورد. او به عنوان مثال اعتقاد دارد اگر اروپاييها در ارتباط با جنايات گذشته خود عليه يهوديان احساس گناه ميکنند ، پس خود انها بايد با گذشته شان روبرو شده و بجاي راندن يهوديان به خاورميانه ، مسئوليت انها را بپذيرند . در بخش ديگري از اين مقاله امده است در روزهاي اخير احمدي نژاد يکبار ديگر نشان داد تا انجاييکه به انسانيت و جستجوي صلح مربوط ميشود ، او برتر از رقباي غربي خود قرار دارد . ما خيلي چيزها بايد از برادران مسلمان خود بياموزيم. بايد مسئوليتهايمان را در رابطه با مسائل مختلف بپذيريم و همچنين بپذيريم که نبايد بوش و بلر را در اين ميان گناهکار معرفي کرد ، براي اينکه گناهکار و مقصر واقعي ، ما مردم خاموش هستيم ، مردمي که قادر به شنيدن شکوه ديگران نيستند. در هر حال ديديم که احمدي نژاد انجا بود و به ما نشان داد بخشش و گذشت يعني چه . در اينجا احمدي نژاد است که درس گذشت و مناعت طبع ميدهد ولي بلر قادر نيست هم سطح او ظاهر شود. بلر نتوانست حتي کوچکترين گذشتي از خود نشان داده و به دشمن خود سلام کند . اين موضوع را مفسران انگليسي قاعدتا خوب ميدانند . احمدي نژاد با بدست اوردن امتياز برنده نشد. اينجا بحث پيروزي در يک نبرد سياسي نبود. انچه رخ داد ، فصل ديگري بود از جنگ ميان تمدنها که از قرار معلوم ميان خير و شر اغاز شده است و فعلا هم گويا بوش و بلر با ان فلسفه نو محافظه کار خودشان ما را متوقف ساخته اند، اما واقعيت اينست که فلسفه بوش و بلر ، انچنان هم متمدن نيست و حتي کوچکترين نشانه اي هم از گذشت و بزرگواري ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]