واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: Always Alone16th January 2011, 07:30 PMتاریخچه شنای موزون شنای موزون ترکیبی از شنا، ژیمناستیک و باله می باشد که شرکت کنندگان اعم از انفرادی، دوتائی، سه تائی یا تیمی را وادار می کند که قدرت، طاقت، نرمش و هنر را با قدرت استثنائی و کنترل تنفس با هم ترکیب کنند تا بتوانند در زیر آب طاقت بیاورند. باله در زیر آب، از سال ۱۹۸۴ برای زنان در جهان افتتاح شده است. المپیک و رقابت های قهرمانی جهان برای مردان امکان پذیر نمی باشد، ولی در رقابت های ملی و بین المللی دیگری به مردان اجازه رقابت می دهند. مسابقات Canada Synchro و USA Synchro به مردان اجازه رقابت با زنان را می دهند. رقابت کنندگان باید به قدرت، نرمش و تحمل ایروبیک مورد نیاز برای ارائه حرکات مشکل مجهز باشند. هر چند شواهدی مبنی بر اینکه شناگران حرکاتی مانند باله در آب در دوران باستان ارائه می کرده اند، موجود است ولی مبنای باله در آب به عنوان یک ورزش رقابتی سازمان یافته به اوائل قرن بیستم برمی گردد. در دهه ۱۹۲۰ یک گروه از زنان کانادائی تحت سرپرستی بازیکن واترپلو و شیرجه خانم مارگارت سلر ”Margaret Seller“ برنامه ای را اجراء کردند که از تکنیک های نجات غریق و شنا استفاده می کرد. آنها این برنامه را شنای تزئین شده ”Ornamental Swimming“ نامیدند. در سال ۱۹۰۷، آنتکلرمن ”AnnetKellerman“ استرالیائی، در یک سیرک در نیویورک در یک مخزن شیشه ای اجراء کرد که باعث شد توجه ملی آمریکائی ها به او به عنوان نخستین بالرین آبی در هنری به نام ”Water Ballet“ جلب شود. کاترین کورتیس ”Katherine curtis“ دانشجوی دانشگاه ویسکانین تجربیاتی را در مورد حرکات شیرجه و بدلکاری در آب را در سال ۱۹۱۵ شروع کرد. کرتیس یک کلوپ باله زیرآبی در دانشگاه شیکاگو به نام پری های مدرن دریائی ایجاد کرد، در سال ۱۹۲۳ و بعد از آن در دریاچه نمایشگاه پیشرفت های قرن در شیکاگو اجراهائی داشتند. حضور در نمایشگاه ۱۹۳۴ توجهات بسیاری به خود جلب کرد و مقالات زیادی در این باره نوشته شود. کلرمن الهام بخش زنی بود که بعدها تبدیل به یکی از نمادهای هالیوود و سینما شد. استر ویلیامز ”Ester Williams“ قهرمان شنای آزاد آمریکا و شرکت کننده در المپیک، زندگی کلرمان را به صورت یک فیلم موزیکال به نام ”پری دریائی میلیون دلاری“ بازی کرد. همچنین وی در بسیاری از فیلم های ”متروگلدوین مایر“ در گروه موزیکال های آبی در سال ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ بازی کرد که ارائه دهنده دختران جوان در همه جا بود بودند که شروع به آموزش باله زیر آبی کردند. در طول بیست ساله بعدی این روش رشد کرده و بسیار فنی و حرفه ای گردید. موسیقی به حرکات اضافه شده و نام آن به ”باله زیر آبی“ تغییر پیدا کرد. در سال ۱۹۶۰ بعد یک سفر دور دنیا، شناگران آمریکائی این ورزش را در بازی های المپیک رم ارائه دادند. باله زیر آب در سال ۱۹۸۴ به صورت ورزش المپیکی در دو نوع رقابت های انفرادی و دو نفری پذیرفته شد. امروزه تنها انواع دونفره و تک نفره و گروهی در المپیک وجود دارد. ایالات متحده آمریکا تنها کشوری است که مسابقات سه نفری را در سطح ملی انجام می دهد. اولین مسابقات رسمی ثبت شده در ۲۷ مه ۱۹۳۹ بین کالج معلمین شیکاگو تحت مربیگری کرتیس و کالج نوجوانان رایت در شیکاگو انجام شد. پس از مدت کوتاهی با برنامه دهی بیلی رز که در نمایشگاه ۱۹۳۹ نیویورک با شرکت قهرمانان المپیک الئنورهوئم و "جانی ویسمولر" Jonny Weissmuller)اولین تارزان سینما) این ورزش مقبولیت عمومی بیشتری پیدا کرد. به حدی که برای نمایشگاه سال بعد در سانفرانسیسکو با شرکت استر ویلیامز رزرو شد. سازمان مرکزی ورزش های آماتوری (AUU) در سال ۱۹۴۰ اولین مسابقه چند تیمی را در ویلمت در ایالت ایلینویز برگزار کرد. در سال بعد سازمان رسماً باله زیر آب را به عنوان یک ورزش رقابتی برای دو نفره و تیم تصویب کرد. سه کلوپ شیکاگوئی در اولین مسابقه قهرمانی ملی در نیناه ویسکانسین در آگوست ۱۹۴۲ شرکت کردند مسابقات بعدی به علت جنگ جهانی دوم به تأخیر افتاد. اما در سال ۱۹۴۶ اولین مسابقات رسمی قهرمانی ملی به وسیله سازمان برگزار شد. برنامه های انفرادی در سال ۱۹۵۰ به برنامه مسابقات قهرمانی ملی اضافه شد. بعضی ها اعتراض می کردند که شنای هماهنگ انفرادی یک جمله متناقض است. برای اینکه برای هماهنگی نیاز به دو نفر است. در واقع شرکت کنندگان باید با موسیقی هماهنگ می شدند نه با حرکات نفر دیگر. برنامه های بین المللی تقریباً هم زمان با گسترش این ورزش در ناحیه غرب میانه آمریکا، در کانادا هم گسترش پیدا کرد و بعد از جنگ جهانی دوم در تمام دنیا گسترش یافت. شناگران آمریکائی و کانادائی این ورزش را در سال ۱۹۵۱ در نخستین بازی های پان امریکن و در ۱۹۵۲ در المپیک هلسینکی فنلاند نمایش دادند. از آنجائی که بسیاری از کشورها به این قضیه علاقه مند شده بودند. سازمان(Federation International Natation Amatur) که مخفف آن ”FINA“ و مقررات ورزش های آبی را در جهان اداره می کند در سال ۱۹۵۴ بخشی را به باله زیر آب اختصاص داد. نخستین مسابقات رسمی بین المللی در بازی های پان امریکن ۱۹۵۵ برگزار شد. در سال ۱۹۵۹ از برنامه پان امریکن حذف شد و در سال ۱۹۶۳ مجدداً اضافه شد. در سال ۱۹۶۷ مجدداً حذف شد و از سال ۱۹۷۱ دوباره به برنامه ها اضافه شد. این ورزش از نظر بین المللی موقعیت مستحکمی پیدا کرد که فینا در سال ۱۹۷۳ در مسابقات قهرمانی ورزش های آبی این ورزش را به همراه واترپلو، شیرجه و شنا به رسمیت شناخت. در مسابقات المپیک ۱۹۸۴ لوس آنجلس مسابقات تکی و دونفره به طور رسمی برگزار شد. در سال ۱۹۹۶ مسابقات تیمی ۸ نفری جانشین آنها شد. اما در سال ۲۰۰۰ برنامه دو نفری به این مسابقات اضافه شد. به صورت بین المللی، باله زیر آب تحت نظر ”FINA“ با فدراسیون بین المللی رقابت آماتورهاست. تمام قوانین کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند*********.com/redirector.php?url=کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) بین المللی باله زیرآبی را می توان در سایت پیدا کرد. مجله دنیای ورزشهای آبی سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]