واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - ایالات متحده و عربستان سعودی دست در دست هم رقصیدند تا شیعیان در بحرین قتل عام شوند و البته شر معمر قذافی مزاحم هم کم شود. پپه اسکوبارشما به بحرین حمله کنید ما شر معمر قذافی را از سر همگان کم می کنیم. این جمله کوتاه اما پرمحتوا همان قرارداد نانوشته ای است که میان عربستان سعودی و ایالات متحده نوشته شد. دو منبع دیپلمات نزدیک به خاندان سعود و واشنگتن نشین ها در گفتگو با آسیا تایمز از این توافق پشت پرده خبر می دهند. گویا خانم هیلاری کلینتون در جامه وزیر امور خارجه کشورش به مقام های عربستان برای دخالت نظامی در ماجرای بحرین چراغ سبز نشان می دهد. در این معامله نیروهای عربستان سعودی به بحرین حمله می کنند و در نقطه مقابل هم اتحادیه عرب برای اعمال منطقه ممنوع پرواز بر فراز لیبی رای مثبت خود را به صندوق می اندازد. این رای مثبت همان نقش هموار کننده مسیر برای تصویب قطعنامه 1973 علیه لیبی در شورای امنیت را بازی رد. دو دیپلماتی که از این معامله پشت پرده میان واشنگتن و ریاض خبر داده اند از افشای نام خود حذر می کنند . یکی از این دیپلمات ها در این خصوص می گوید: دقیقا به همین دلیل است که ما نمی توانیم از قطعنامه 1973 حمایت کنیم چرا که ما اعتقاد داریم لیبی ، بحرین و یمن هر سه مواردی کاملا مشابه هستند. ما به دنبال کمیته ای حقیقت یاب برای قیاس برخورد جامعه بین المللی با این سه پرونده هستیم. ما همچنان تاکید داریم که نقاط مبهم بسیاری در این قطعنامه وجود دارد. در بسیاری از موارد اجماع تمامی اعضا در اتحادیه عرب امری بسیار نادر بوده است. در روز رای گیری در خصوص اعمال منطقه ممنوع پرواز بر فراز لیبی هم از میان 22 عضو ثابت تنها یازده عضو حضور کامل داشتند. شش عضو حاضر هم از اعضای شورای همکاری خلیج فارس بودند. شورای همکاری که همگان آن را کلوبی امریکایی و انگلیسی می خوانند که نقش آن حفاظت از منافع ایالات متحده در منطقه است و نه رسیدگی به امور اعراب. در این شورا هم کرسی ریاست در اختیار عربستان سعودی است .سوریه و الجزایر مخالف این طرح بودند و عربستان سعودی ظاهرا سه رای دیگر را خریداری کرده است. ترجمه این خطوط به زیان ساده این است: تنها نه عضو از 22 عضو اتحادیه عرب از طرح اعمال منطقه ممنوع پرواز بر فراز لیبی حمایت کردند. این رای گیری در حقیقت نتیجه همکاری میان عربستان و واشنگتن بود و البته عمر موسی رئیس اتحادیه عرب هم گوش به فرمان واشنگتن بود تا بتواند کلید راهیابی به کاخ ریاست جمهوری در مصر در انتخابات آتی را از واشنگتن نشین ها دریافت کند. در ملاعام اینگونه گفته شد که حمله به لیبی تنها و تنها برای کمک های بشردوستانه بوده اما حققت این است که توطئه ای بود برای کمک کردن به خاندان سعود در عربستان سعودی. خاندان سعود به شدت نگران افزایش قدرت ایران در منطقه هستند و واشنگتن با چراغ سبز به ریاض برای دخالت نظامی در بحرین سعی کرد از این دغدغه بکاهد. اگر مبنا بر کمک های بشردوستانه است چرا کسی از معترضان در بحرین حمایت نمی کند. اکنون همگان لیبی پس از معمر قذافی را کشوری می دانند که فتح الفتوحات نفتی آمریکا است و البته دست سرویس های اطلاعاتی آمریکا هم در آن کاملا باز است. هر آنچه که در ملاعام گفته شود نمی تواند رقص بسیار زشت واشنگتن و ریاض در پشت پرده را مخفی نگاه دارد. اکنون بسیاری از خود این پرسش را می کنند که چه کسانی از حمله به لیبی بیشترین منفعت را می برند؟ پنتاگون؟ ناتو؟ عربستان سعودی؟ عمر موسی اتحادیه عرب؟ قطر؟ شاید بتوان به لیست کاندیداهای بالا هم نام ال خلیفه در بحرین را اضافه کرد. باراک اوباما در حقیقت کودتایی را به راه انداخت که در آن هم کشورهای آفریقای شمالی حضور داشتند و هم کشوری در حاشیه خلیج فارس. واشنگتن باز هم به کشور مسلمان دیگری حمله کرد. در حال حاضر در کاخ سفید تحقیقات گسترده ای در حال انجام است در خصوص فردای نظامی لیبی . به نظر می رسد که شرق این کشور که منبع غنی نفتی به حساب می آید در اختیار نیروهای ائتلاف از واشنگتن ، لندن و پاریس قرار بگیرد. لیبی می رود تا پایگاهی استراتژیک برای واشنگتن و دوستان اروپایی اش در شمال افریقا شود. بازی کثیف رسانه ای شاید زشت ترین بخش این معامله را بتوان معامله ای دانست که دولت باراک اوباما با غول های رسانه ای درخاک این کشور داشت. اخبار مربوط به لیبی از پوشش لحظه به لحظه برخوردار بودند و همزمان همگان در خصوص ماجرای بحرین سکوت اختیار کردند. در قطر هم شیح حامد بن خلیفه آل ثانی حرکت در لیبی را مشروع دانست چرا که معمر قذافی به مردمانش حمله کرده و آنها را قتل عام کرده بود. اکنون سوال اینجاست که آیا همین آقایان در صورت قتل عام فلسطینی ها توسط اسرائیل هم به این منطقه لشگرکشی خواهند کرد؟ این نبرد نخستین جنگ آفریقایی ناتو است همانگونه که افغانستان نخستین نبرد این نهاد نظامی اروپایی در آسیای میانه بود. قذافی باید برود تا لیبی تبدیل به مکانی شود برای جنگنده های ناتو. دیکتاتورها برای آمریکایی ها به دو گروه قابل تحمل و غیرقابل تحمل تقسیم می شوند. دیکتاتورهایی که مثلا در بحرین و یا یمن نشسته اند می تواند بدون نگرانی به کارهای خود ادامه دهند. اما آنها که واجد شرایط عزل از قدرت از سوی آمریکا شناخته شوند چه با دلیل چه بی دلیل چه با بازی در عیان و چه با انعقاد قرادادهای کثیف و آلوده به خون در نهان از اریکه قدرت پایین کشیده خواهند شد. آسیا تایمز دوم آوریل / ترجمه : سارا معصومی 48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 802]