واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش - رنگهای روی بوم نقاشی را فراموش کنید. از این به بعد میتوانید رنگهای خیرهکننده یخی را به نمایش بگذارید. آزاده پارساپور: فریژن (Frizion) یا تصاویر یخی، ترکیبی از دانش و هنر است. پیتر واسیلوسکی، دانشمند ناسا که دستی هم در هنر عکاسی دارد، با تحقیقات و آزمایشهایی که روی بلورهای یخ انجام داده، به نتایج جالب و زیبایی رسیده است. او به جای این که برای خلق آثار هنریاش از بوم نقاشی و قلم استفاده کند، به فیزیک متوصل شده و نشان داده است که فیزیک هم میتواند رنگارنگ و جذاب باشد. واسیلوسکی، با کمک یخ و نور قطبیده تصاویر زیبایی ساخته است. او برای این کار، ظرفی از آب در حال یخ زدن را بین دو فیلتر قطبنده نور قرار داد و نور سفید را بر آن تاباند. همانطور که میدانیم، وقتی نور از منبعی تابیده میشود، شعاعهای آن در صفحههای مختلف ارتعاش پیدا میکنند و زمانی که به یک قطبنده، مثلا شیشه یا آب، برخورد کنند، این شعاعها همه در یک جهت قرار میگیرند. اولین فیلتر قطبنده باعث میشود که شعاعهای نور در یک صفحه مرتعش شوند. سپس بلورهای یخ، این نور قطبیده را به دو شعاع میشکنند که با سرعتهای مختلفی درون یخ حرکت میکنند. بنابراین زمانی که این دو شعاع در فیلتر دوم به هم میپیوندند، باهم اختلاف فاز دارند. این تداخل فازی باعث ایجاد طیفهای رنگی شگفتانگیزی میشود. کیفیت و چگونگی این رنگها نه تنها به شبکه ساختاری یخ مورد استفاده ارتباط دارد، که ضخامت یخ نیز در آن تاثیرگذار است. واسیلوسکی، با کاهش و افزایش ضخامت یخ توانسته به الگوهای متفاوتی از این رنگها دست یابد. او با تغییر دمای محیط ظرف یخ، ضخامت آن را تغییر میدهد و سپس از طیفهای گوناگون رنگی، عکسهای خیرهکنندهای میگیرد. کار اصلی پیتر واسیلوسکی در ناسا، مطالعه بر روی ویژگیهای مغناطیسی سنگها و صخرههای ماه، این قمر زیبای زمین است. او اولین بار زمانی که بر روی نمونههای یخ آبیرنگ در کوههای یخی قطب جنوب مطالعه میکرد، این ویژگی عجیب را کشف کرد. براساس تحقیقات ناسا، یخ را میتوان در جاهایی غیر از کره زمین هم پیدا کرد. کلاهکهای قطبی مریخ، قمرهای سیاره مشتری و برخی از ابرهای متراکم فضایی نیز دارای بلورهای یخ آب هستند. اما نکته مهم این است که این ویژگی رنگارنگ تنها در یخهایی یافت میشود که در کره زمین تشکیل شده باشند. دلیل این مساله آن است که ساختار بلوری یخهای دیگر به خاطر دما و فشاری که در آن تشکیل شدهاند، با یخهای زمینی بسیار متفاوت است. اما آیا این تکنیک آقای واسیلوسکی کاربردهای غیر هنری نیز دارد؟ جواب مثبت است. برای پرداختن به این کاربردها باید سری به بازیهای زمستانی المپیک بزنیم. به نظر خیلیها برف و یخ طبیعی با برف و یخی که در برخی بازیهای زمستانی بهصورت مصنوعی تولید میشود، یکسان است. اما مشاهدات واسیلوسکی عکس آن را ثابت کرده است. او میتواند با تکنیک خاص خودش، تفاوتهای میان یخهای بازیهای مختلف را نیز بررسی کند و برف و یخ مناسب را تشخیص دهد. مثلا یخی که در بازیهای «اسکیت روی یخ» استفاده میشود، باید کمی نرمتر باشد تا بازیکنان بتوانند در وضعیتهای چرخش و حرکات خاص، با نوک و پاشنههای خود، روی یخ توقف داشته باشند. اما در بازیهایی مانند «هاکی»، بازیکنان نیاز به یخ سفت و کاملا صیقلی دارند تا به راحتی و خیلی سریع روی آن حرکت کنند. مثال دیگر، شکل ذرات برف است که اسکیبازان باید روی آن به رقابت بپردازند. ذرات برف به دو شکل گلولههای ریز یا پرهدار یافت میشوند. اما ذرات پرهدار برای اسکی مناسب نیست و سرعت را میگیرد. واسیلوسکی میتواند با نور قطبیده خود، از شکل و رنگ ذرات عکسبرداری کرده و بهترین برف را به ورزشکاران معرفی کند. او میگوید که این علاقه به یخ و برف را مدیون دوستش، تونی گو است. به گفته او، تونی 45 سال از عمرش را به تحقیق و مطالعه بر روی یخ گذارنده و در شش سفر اکتشافی به قطب جنوب شرکت کرده است. تونی، محقق و مهندس بازنشته ارتش امریکاست که در حوزه مناطق سردسیر فعالیت میکرد. واسیلوسکی میگوید که بدین طریق، مجذوب شگفتیهای نهفته در ذرات یخ و برف شد و با آزمون خطاهای خود و عکاسی از یخهای فریزر خانهاش، تحقیقات خود را بهطور تفننی آغاز کرد. فریژن که ترکیبی از دو کلمه Frozen (یخ زده) و Vision (تصویر) است، متولد تحقیقات این دانشمند ناسا است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 663]