واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
کار با لينوکس آسان است نصب برنامه هاي کاربردي در ابونتو(Ubunt) در اين مقاله روش نصب برنامه هاي کاربردي لينوکس را شرح مي دهيم. از زمان سيستم عامل داس، اکثر کاربران خودشان روي کامپيوترهاي خود برنامه نصب کرده اند. درنتيجه، نصب برنامه بايد کارآساني باشد، آيا در ابونتو هم چنين است؟ بسته هاي نرم افزاري و برنامه هاي مديريت بسته هاي نرم افزاري برنامه هاي کاربردي لينوکس بايد در بسته هاي نرم افزاري(1) بسته بندي شده باشند. بسته هاي نرم افزاري گروه هايي ازفايل ها هستند که براي اجراي يک برنامه کاربردي ضروري هستند. دوگونه بسته نرم افزاري لينوکس وجود دارد: سورس(2) و دودويي.(3) اساساً هردويک چيزهستند، زيرا هر دوکد سورس مورد نياز براي نصب و اجراي يک برنامه کاربردي را دارند، فقط بسته دودويي حاوي يک بخش کد اضافي است که براي کار روي يک معماري کامپيوتري ويژه طراحي مي شود. لينوکس برنامه هايي مشهور به مدير بسته نرم افزاري(4) و مخزن(5) دارد. مخزن ها چند نام مختلف دارند، شامل «کانال هاي نرم افزاري» ، «کاتالو گ هاي نرم افزاري »، و «منبع ها يا سورس ها». مخزن ها همه بسته هاي نرم افزاري موجود را درچند کانال مخصوص نگهداري مي کنند. کانال هاي موجود ابونتو عبارتند از Restricted Main،Univers و Multivers . با وجود اين، تعدادي ازشرکت هاي نرم افزاري و کاربران نيز مخزن هايي را ارئه کرده اند که آنها را مي توانيد پيدا کنيد، اما ممکن است کارآمد نباشند، زيرا آنها لزوماً براي ابونتو طراحي نمي شوند. برنامه هاي مدير بسته هاي نرم افزاري مسئوليت دريافت نرم افزارازاينترنت، ونصب برنامه هايي را که در مخزن ها نگهداري مي شوند بردوش مي گيرند. تعداد زيادي برنامه مدير بسته هاي نرم افزاري عرضه شده است، اما ابونتو خودش چند برنامه کاملاً سودمند و کارآمد دارد. نصب برنامه توسط برنامه مديريت بسته هاي نرم افزاري يکي از آسان ترين روش هاي نصب برنامه هاي کاربردي در لينوکس را برنامه Add/Remove فراهم مي کند (که يکي از برنامه هاي مديريت بسته هاي نرم افزاري از پيش نصب شده است). صدها برنامه، معمولاً چند نمونه براي هر کاربرد قابل تصور کامپيوتر، درفهرست Add/Remove کاتالوگ شده است. براي دستيابي آنها، کافي است روي Applications کليک کنيد و سپس روي Add/Removeکليک کنيد. هنگامي که پنجره add/Remove ظاهرمي شود، با بررسي طوماربرنامه ها، محدود کردن بررسي به نوع برنامه کاربردي (مثلاً Sound & Video ,Office , Games , Accessories، وغيره)، يا جستجوي يک برنامه خاص مي توانيد برنامه هاي کاربردي موجود را مرور کنيد. براي جستجو، ابتدا روي منوي پايين آمدني کنار Show در بالاي پنجره کليک کنيد، و يکي از موارد زير را مشخص کنيد: همه برنامه هاي کاربردي موجود، همه برنامه هاي کاربردي منبع باز،(6)، برنامه هاي کاربردي تحت نگهداري شرکت Canonical (ياد آوري: شرکت Cononical سازنده و پشتيبان ابونتو است)،برنامه هاي کاربردي محصول کاربران وشرکت هاي ديگر، يا فقط برنامه هايي که ازپيش بر روي کامپيوتر نصب شده اند. پس از مشخص کردن انتخاب تان، يک درخواست خود را درکادرSearch تايپ کنيد . هنگامي که برنامه کاربردي مورد پسندتان را يافتيد، کافي است که مربع کنارآن را تيک دار کنيد. اين تيک دار کردن مربع ها را براي بقيه برنامه هاي کاربردي مورد نيازتان تکرار کنيد. در پايان، روي Apply Changes درگوشه پايين - راست پنجره کليک کنيد، هنگامي که يک کادر جديد باز شد روي Applyدر آن کليک کنيد، درصورت درخواست، گذر واژه تان را تايپ کنيد و منتظر بمانيد که عمليات نصب به پايان برسد. همين؛ بايد زيبا باشد، نه؟ يک برنامه مديريت بسته هاي نرم افزاري ديگر تعبيه شده درابونتو برنامه Synaptic Package Managerاست. نصب برنامه هاي کاربردي دراينجا نيزشبيه به روش ذکر شده براي Add/Remove است؛ يک اختلاف در آن است که Add/Remove تعداد بيشتري برنامه کاربردي - مثلا بازي - دارد، درحالي که Synaptic Package Managerبا کتابخانه ها، افزودني ها،(7)کدک ها(8) ومانند آن سروکار دارد. به عنوان مثال، اگر بخواهيد که يک برنامه عکس پردازنصب کنيد، احتمالا سراغ Add/Remove خواهيد رفت، درحالي که اگر به يک کدک براي اجراي يک برنامه کاربردي صدا نياز داشته باشيد سراغ Synaptic Package Managerخواهيد رفت. مخزن Add/Remove آسان ترين روش نصب برنامه هاي کاربردي درابونتواست. براي استفاده ازSynaptic Package Manager روي System کليک کنيد، به Administration اشاره کنيد ،و سپس روي Synaptic Package Manager کليک کنيد. طومار برنامه ها را بررسي کنيد، يا يک مورد خاص را جستجو کنيد. همچون Add/Remove مربع هاي کنارمواردي را که نياز داريد تيک دار کنيد، و هنگامي که آماده نصب آنها شديد روي Apply کليک کنيد. هنگامي که پنجره بعدي ظاهر شد، روي Applyدوباره کليک کنيد، ومنتظربمانيد که جادوي Synaptic Package Manager اثرکند.
شباهت ها با ويندوز بعضي ازبرنامه هاي کاربردي را شبيه به روش نصب برنامه هاي کاربردي در ويندوز مي توانيد نصب کنيد - يعني، کافي است روي يک فايل قابل اجرا کليک - دو ضرب کنيد، در يک يا دوصفحه روي يک دکمه کليک کنيد، و سرانجام روي Finish کليک کنيد. يک فايل «DEB.» معادل لينوکس يک فايل قابل اجراست. اگربه جاي پيدا کردن يک برنامه در برنامه مديريت بسته هاي نرم افزاري، آن برنامه کاربردي را از اينترنت (در حالت فشرده نشده) دريافت کنيد، به احتمال زياد با يک فايل «DEB»سرو کار خواهيد داشت. به عنوان مثال، تصميم گرفتيم که برنامه Skype را نصب کنيم. به سايت وب اسکايپ رفتيم ونگارش لينوکس برنامه را بر روي دسک تاپ کامپيوترمان دريافت کرديم، و روي اين فايل «DEB» کليک - دو ضرب کرديم. يک پنجره حاوي اطلاعاتي درباره برنامه، نگارش و پشتيبان آن، وهمه فايل هاي گنجانده شده به نمايش درآمد. روي Install Package کليک کرديم، گذرواژه مان را تايپ کرديم، ومنتظرمانديم که برنامه نصب شود. مثل آب خوردن بود.
BIN. آزمايش بعدي ما نصب Google Earth به شيوه اي که براي اسکايپ انجام داديم بود. فکرمي کرديم اين بسته به شکل يک فايل «DEB»باشد، اما يک فايل «BIN»بود. پس از خواندن بحث ها و پرسش هاي مشابه درانجمن هاي اينترنتي، به اين نتيجه غم انگيز رسيديم که مجبوريم براي نصب اين برنامه از برنامه Terminal بهره بگيريم. Google Earth درعمل ارز ش اين زحمت را نداشت، اما واضح است که کاربران لينوکس بايد کمي وقت بگذارند و برنامه Terminalرا ياد بگيرند. Terminalيک برنامه قدرتمند است . براي باز کردن Terminal، روي Application کليک کنيد، به Accessories اشاره کنيد، و روي Terminal کليک کنيد. چهره رابط کاربري برنامه شبيه به يک ويرايش گرمتن ساده است و يک نشانه فرمان دارد. درTerminal، کنترل کاملي روي سيستم تان خواهيد داشت، اما براي اين که اين مقدار کنترل دراختيارتان باشد مجبوريد صدها فرمان را ياد بگيريد. خوشبختانه، يک راهنماي آسان پيدا کرديم، ودرنتيجه کارخيلي رنج آور نبود. کاري که با يک فايل «BIN» بايد انجام دهيد تبديل آن به يک فايل قابل اجرا است. براي اين کار، Terminal را بازکرديم و فرمان cd Desktop را براي رسيدن به ديرکتوري Desktop خود تايپ کرديم، که فايل «BIN»درآن ذخيره شده بود. سپس، با تايپ Is ، اطمينان يافتيم که در دير کتوري فايل درست هستيم، که فهرستي ازهمه چيز درآن دير کتوري را به نمايش درمي آورد. فرمان sund chmod +x Google Earth Linux.bin را براي تغييردادن «BIN» به يک فايل قابل اجرا تايپ کرديم. وسپس فرمان Google Earth Linux.bin/. را براي اجراي فايل قابل اجرا تايپ کرديم يک پنجره به نمايش درآمد و درآن پرسيده شد که مي خواهيم Google Earth را درکجا نصب کنيم و اطلاعات ديگري، چون اندازه فايل و مقدار فضاي آزاد موجود ديسک سخت را نشان مي داد. روي Begin Install کليک کرديم، و منتظرمانديم که نصب کامل شود. چهره رابط کاربري برنامه Terminal شبيه به يک ويرايش گر متن ساده است و يک نشانه فرمان دارد درTerminal، کنترل کاملي روي سيستم تان خواهيد داشت، اما براي اين که اين مقدار کنترل که اين مقدار کنترل دراختيار تان باشد مجبوريد صدها فرمان را ياد بگيريد.
فايل ها وپوشه هاي فشرده tarball يک آرشيوفشرده است، و در اصل شبيه به يک فايل «ZIP»در ويندوز است. پيش از آن که بتوانيد برنامه کاربردي داخل يک آرشيو فشرده را نصب کنيد، لازم است که اين آرشيو را نافشرده کنيد. اين عمليات در ابونتو آسان است؛ کافي است يک برنامه کاربردي را ازاينترنت دريافت کنيد و آن را درجايي از ديسک سخت (مثلاً بر روي دسک تاپ) ذخيره کنيد. روي آرشيو فشرده کليک -راست کنيد و گزينه Open With Archive Manager را انتخاب کنيد. هنگامي که پنجره مربوط به اين گزينه باز شد، روي Extractکليک کنيد ومکاني را براي پوشه اين برنامه انتخاب کنيد. بخش آسان کار دراينجا خاتمه مي يابيد. همه برنامه هاي کاربردي لينوکس وابسته هايي(9) دارند، که عبارتند از کتابخانه، کد ک، مانند آن؛ اين وابسته ها براي اين که برنامه ها درست نصب واجرا شوند ضروري هستند .اين وابسته ها نبايد براي کاربران ويندوز نا آشنا باشند - هر برنامه اي که تا به حال نصب کرده ايد بدون «وابسته » نبوده است. معمولاً، به هنگام نصب برنامه هاي کاربردي لزومي ندارد که کاربران خودشان را با آن فايل هاي اضافي درگير کنند، زيرا سازندگان به هنگام ساخت بسته نصب همه وابسته هاي ضروري را مي گنجانند. البته، گاهي سازندگان چيزي را ناديده مي گيرند، يا نصب کمي خارج از رده است و به چيزي اضافي نياز دارد ومانند آن. به عنوان مثال، گاه و بي گاه مجبور بوده ايم که براي درست کردن اجراي يک برنامه يک فايل را پيدا و معرفي کنيم. ابونتو، همچون اکثر نگارش هاي لينوکس اخير، نيازبه پيدا کردن وابسته ها را به هنگام نصب برنامه هاي کاربردي برطرف مي کند، که مرهون برنامه هاي مديريت بسته هاي نرم افزاري و مخزن ها است. با وجود اين، هنگامي که برنامه ها به شکل tarball مي آيند، اغلب بعضي از وابسته ها حضورندارند ، ودراينجاست که نصب يک برنامه کاربردي خيلي زود براي کاربران مسئله دارميشود. تعدادي فرمان آسان Terminalوجود دارد که مي توانيد براي پيدا کردن وابسته هاي گم شده به کار بگيريد، واغلب مي توانيد به برنامه Synaptic Package Manager برويد وآنچه را نياز داريد بيابيد. هنگامي که به اين نتيجه رسيديد که همه چيز را داريد، فرمان configure/. را در Terminal تايپ کنيد. تا بسته نرم افزاري را کامپايل (يک پارچه)کند. اين مرحله ممکن است به کمي آزمايش و خطا نيازداشته باشد، زيرا احتمال ناديده گرفتن بعضي از وابسته ها، يا استفاده ازنگارش نادرست بعضي ديگر زياد است . اگر درعبورازاين مرحله صبور باشيد، پس ازاجراي فرمان Configure وارد مرحله کامپايل کردن برنامه خواهيد شد. اين گونه مسائل، يا آن که غير ممکن، يا حتي لزوماً دشوارنيستند ،احتمالاً مهم ترين دليلي باشد که بسياري ازمردم سراغ استفاده از لينوکس نمي روند و با ويندوز و مکينتاش مي سازند. خيلي زود ممکن است از دست فرمان هاي Terminalکه در مباحث انجمن هاي اينترنتي به عنوان راه حل - فقط براي نصب يک برنامه -پيشنهاد شده است. کلافه شويد. در نتيجه، بسياري ازکاربران فقط برنامه هايي را که انحصاراً از طريق برنامه هاي مديريت بسته هاي نرم افزاري فراهم مي شود نصب مي کنند، و لاغير. پي نوشت: 1-Package 2- Source 3- binary 4-package manager 5- repository 6- open - source applications 7- plug - in 8- codec 9-dependency منبع:مجله ریزپردازنده شماره 186 /ج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 627]