واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش > فناوری - با وجود عجایب فناوری که به زندگی ما کمک کردهاند، مردم بیش از نسلهای قبل از افسردگی رنج میبرند؛ طوریکه روانشناسان، آنرا عصر مالیخولیا مینامند. آیا ممکن است این موضوع به خاطر خود فناوری باشد؟ فاطمه محمدینژاد: زندگی ما به صورت روزافزونی به فناوری وابسته است. تلفنها، رایانهها و اینترنت، روزهای ما را به سلطه خود درآوردهاند. نیاز دائمی به خواندن پیامها و ایمیلها و به روز کردن سایتهای اجتماعی مانند فیسبوک یا برای به دست آوردن آخرین نوتبوک یا تلفن همراه نسل سوم احساس میشود. آیا این فناوری است که به ما خدمت میکند یا برعکس، ما به بردگان آنها تبدیل شدهایم؟ ما در دنیایی که فناوری سود و زیان ما را تعیین میکند، دچار خوابروی شدهایم. فناوری میتواند در دنیای بسیار سریع و مدرن امروزی مفید باشد، ولی ما باید جلوی پیشرفت بیش از حد آنرا بگیریم. به گزارش نیوساینتیست، برای بیشتر ما کنترل تحریک آنی برای چک کردن دوباره و دوباره صندوق پست الکترونیکی، یا دیدن اینکه آیا عناوین اخبار از آخرین دیدار ما تغییر کرده است یا نه، بسیار سخت است. فرزندان ما نیز در موقعیت مشابهی قرار دارند و میترسند یک مطلبی جدید یا بحثی داغ را در فیسبوک و توییتر از دست بدهند. در بسیاری از منازل، رایانه در مرکز توجه قرار گرفته است؛ وسیلهای که ما با آن کار یا بازی میکنیم. اما چهشد که این اتفاق رخ داد، و درنهایت با ما چه خواهد کرد؟ در این دوره مصرف انبوه، ما با آگهیهایی روبرو هستیم که ما را به تصاحب محصولات مختلف تشویق میکنند. در نتیجه، بزرگسالان و کودکان تصور میکنند برای داشتن احساس خوب در مورد خود، باید آخرین محصول یا مد را در اختیار داشته باشند. مادیگرایی، نارضایتی به همراه داردبا این حال، تحقیقی از سوی تیم کازر، از کالج ناکس در گالزبورگ ایلینوی نشان داده است افرادی که ارزش زیادی برای اهداف مادی قائلند، ناراضیتر از کسانی هستند که زیاد در بند مادیات نیستند. مادیگرایی همچنین با احترام بهنفس پایینتر، خودشیفتگی بالاتر، زمینه بیشتر برای مقایسه نامطلوب یک فرد با دیگران، همدلی کمتر و تضاد بیشتر در روابط، مربوط است. همچنین فرهنگ ما همواره به ما یادآور میشود که وقت طلاست. این امر نیاز به بهرهوری بالا را خاطرنشان میسازد. به همین دلیل است که ما از لپتاپها و تلفنهای همراه برای محو کردن فاصله میان خانه و محل کار استفاده میکنیم. یک مدیر ناراضی منابع انسانی در یک شرکت فناوری میگوید: «آنها به من یک تلفن همراه و یک رایانه همراه دادند تا بتوانند مرا 24 ساعته در اختیار داشته باشند. بنابراین حالا دفتر من تمام مدت همراهم است. من نمیتوانم از این فشار خلاص شوم». روانشناسان عموما معتقدند عدم وجود جدایی مشخص میان کار و خانه به طرز قابل مشاهدهای روابط ما را با عزیزانمان مختل میکند. با وجود چنین فشارهایی، جامعه مدرن در خطر از دست دادن استانداردهای زندگی باکیفیت قرار گرفته است. ما برای بازیابی بخشهایی از زندگیمان که با فناوری جایگزین شدهاند، و برای بازگرداندن سروری خود بر فناوری و برای یادگیری استفاده از آن در مسیری سالم و مثبت. نیازمند راههایی هستیم. یک راه حل علمینظریه تعریف از خود که توسط ادوارد دکی و ریچارد رایان از دانشگاه روچستر در نیویورک ارائه شد، میتواند یکی از راهها باشد. این نظریه سه عامل حیاتی را برای پیشرفت فردی ارائه میدهد. به نظر میرسد میتوانیم از این عوامل برای تجدیدنظر در رابطهمان با فناوری استفاده کنیم. نخستین عنصر، استقلال شخصی است؛ یعنی داشتن این احساس که فعالیتهایمان را خود انتخاب کرده و خود برای آن برنامهریزی کردهایم. وقتی ما احساس کاربری داشته باشیم، قادریم اولویتهایمان را سازماندهی کنیم و مرزهای مشخصی را اطراف آن قرار دهیم. اما وقتی احساس کنیم که کنترل کافی بر کارهایمان نداریم، در مقابل خواستههایمان آسیبپذیر میشویم و تصمیمگیریها را به دیگران واگذار میکنیم. کاملا واضح است که چطور فناوری باعث تحلیل رفتن خودمختاری میشود، اما شیوه بازیابی آن نیز مشخص است. این مسئله میتواند به سادگی خاموش کردن تلفن همراه هنگام صرف غذا یا بودن کنار خانواده، تعیین وقت مشخص برای پاسخ به ایمیلها و در دسترس بودن تنها در زمانی به انتخاب خودمان باشد. ما همچنین به احساس صلاحیت نیاز داریم؛ باور اینکه اعمال ما موثر هستند. در این مورد روابط ما با فناوری همیشه پیچیده است، چون هنگام چک کردن ایمیلها، یا خرید یک گوشی هوشمند جدید، یا به دلیل اینکه 50 نفر تصاویر تعطیلات ما را بر روی فیسبوک پسندیدهاند، احساس شایستگی میکنیم. اما صلاحیت واقعی باید در راستای خودمختاری ما باشد. یعنی دانستن اینکه کدام اعمال ما برایمان مهمتر هستند و سپس انجام آنها به بهترین نحو ممکن و استفاده از فناوری در موارد کاربردی. عامل دیگر وابستگی است؛ نیاز ما به احساس نزدیکی به دیگران. فناوری تهدیدی برای این موضوع است. ابزارهایی چون آیپاد و ام.پی.تریپلیرها میتوانند حبابی درست کنند که ما را از روابط معمول انسانی دور میکند. در حالی که برخی از ارتباطات مجازی ما ممکن است واقعا معنادار باشند اما در بسیاری موارد به قیمت روابط دنیای واقعی ما تمام میشوند. روانشناسان دریافتهاند که محوریترین تفاوت میان افراد خوشبخت و ناراضی، داشتن یا نداشتن یک ارتباط اجتماعی غنی و راضیکننده است. گذراندن اوقاتی در کنار خانواده و دوستان و همکاران برای خوشبختی لازم است. اما در اینجا میتوانیم عامل چهارمی را نیز اضافه کنیم: تفکر انتقادی. در دنیای امروزه، ما در حقیقت 7 روز هفته و 24 ساعت در روز برای دریافت پیامها و آگهیها، در دسترس هستیم. بسیار مهم است که ما چطور اعتبار آنها را ارزیابی و تحلیل کرده و در مواقع لازم آنها را خنثی میکنیم. بنابراین، خودمختاری، صلاحیت، وابستگی و تفکر انتقادی بهترین راهها برای ایجاد تعادل در استفاده از فناوری و گام برداشتن به سوی سلامتی است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 587]