واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ترس از تضعيف جايگاه ورزش
بخش ورزشي - گويا مطابق با پيش بينيها جامعه ورزش روي خوشي به مصوبه مجلس براي ادغام سازمان تربيت بدني و سازمان ملي جوان نشان نداده که اين طور با انتشار نامهاي سرگشاده مجلس را سيبل کردهاند.چهارشنبه قبل نمايندگان مجلس کليات طرحي را تصويب کردند که بر اساس آن دو معاونت رييس جمهور يعني سازمان تربيت بدني و سازمان ملي جوانان با يکي شدن تشکيلاتشان به وزارت خانهاي جديد تبديل ميشوند اما چند روز پس از اين مصوبه، جامعه ورزش که کمتر براي يک مساله متحد ميشوند زير نامهاي اعتراضآميز را امضا کردند تا نشان دهند فدراسيونهاي مختلف با وجود اختلافهايي که با هم دارند، حداقل در يک جا ميتوانند با هم متحد باشند و آن وقت زماني نيست غير از روزي که احساس کنند مواضع رييسشان تضعيف شده است.به گزارش گروه ورزشي تبيان؛ علي سعيدلو که از ابتداي طرح ادغام اين دو سازمان و تشکيل وزارت ورزش و جوانان با ترشرويي با اين طرح برخورد ميکرد و البته تلاشاش هم اين بود که ناراحتياش رسانهاي نشود، شب قبل از مصوبه مجلس تعدادي از نمايندگان مجلس را به دفترش فراخواند تا از آنها درباره دلايل مجلس بپرسد. متن نامه روساي فدراسيونهاي ورزشي که منتشر شد نشان داد که مهمترين دليل مخالفتهاي اين رييسان که در بينشان افراد غير ورزشي هم به وفور ديده ميشود، ترس از سياسيشدن ورزش است! آن طور که سيد جلال يحييزاده روايت ميکند رييس سازمان تربيت بدني در اين جلسه مخالفت صريحاش را با اين ادغام اعلام کرده و گفته از نظر سازمان ورزش اين مصوبه باعث تضعيف جايگاه ورزش ميشود و نميتواند اين مساله چيزي به ورزش ايران اضافه کند. اگرچه تا 72 ساعت پس از مصوبه مجلس خبري از مخالفت آشکار رييس سازمان تربيت بدني با طرح ادغام نبود اما شنبه ظهر يحييزاده به عنوان نمايندهاي که درباره کوچکترين مسائل ورزشي هم اظهار نظر ميکند و کسي هم نميتواند منکر رابطه خوبش با سازمان ورزش شود، ناراحتي سعيدلو از تصميم مجلس را رسانهاي کرد.
دقايقي بعد سايت سازمان تربيت بدني اعلام کرد که 51 رييس فدراسيون ورزشي با ارسال نامهاي "سرگشاده" به اين تصميم مجلس اعتراض کردهاند. البته پيش از انتشار اين خبر، روساي فدراسيونها به دفتر علي سعيدلو رفته بودند تا با موضعي هماهنگ نسبت به اين تصميم مجلس اعتراض کنند. متن نامه روساي فدراسيونهاي ورزشي که منتشر شد نشان داد که مهمترين دليل مخالفتهاي اين رييسان که در بينشان افراد غير ورزشي هم به وفور ديده ميشود، ترس از سياسيشدن ورزش است! در بخشي از اين نامه آمده است: "اين مصوبه در صورت تاييد نهايي و ابلاغ آن براي اجرا آغازگر بروز چالش هاي سياسي در حوزه ورزش و عزل و نصب هاي دامنه دار و تزلزل در مديريت هاي ورزشي با توجه به در پيش بودن مسابقات حساس و مهم المپيك و پاراالمپيك لندن خواهد بود."* گوانگجو دستاويزي براي انتقاد از مجلساتفاقي که در گوانگجو افتاد، سالهاي سال ميتواند باعث افتخار جامعه ورزش ايران باشد. دقيقا به خاطر همين مساله است که سازمان تربيت بدني و 51 رييس فدراسيون ورزشي که در بينشان روساي ناکامي هم ديده ميشود، اين نتايج را دستاويزي براي مخالفت با مصوبه مجلس قرار دادهاند. مسوولان سازمان تربيت بدني مدعي شدهاند تشکيل وزارت خانه ورزش باعث دخالتهاي دولتي در عزل و نصبها ودر نتيجه محروميت و لغو عضويت ايران در مجامع و فدراسيونهاي جهاني ميشوند.جالب اينکه ناکامي احتمالي در بازيهاي المپيک و پارا المپيک لندن را هم به خاطر همين مصوبه ذکر کردهاند: «خلق حماسه ارزشمند گوانگجو و حصول نتايج درخشان كاروانهاي ورزشي كشورمان در شانزدهمين دوره بازيهاي آسيايي و اولين دوره بازي هاي پاراآسيايي مويد رشد و بلوغ سازماني تشكيلات فعلي ورزش كشور تحت عنوان "سازمان تربيت بدني" مي باشد و اين نتيجه بهترين نتيجه كسب شده تاريخ ورزش ايران بعد ازانقلاب شكوهمند اسلامي است و اين تغييرات با توجه به ضرورت متناسب سازي ساختار فعلي با اهداف و وظايف و ماموريت هاي جديد يا ادغام شده وزارت مورد نظر (كه حداقل بيش از دوسال طول خواهد كشيد) باعث بروز مشكلات عديده در برنامه ريزي و تدارك اعزام تيم هاي ورزشي به مسابقات المپيك و پاراالمپيك 2012خواهد شد.»
با اين همه جالبترين بخش اين نامه جايي است که مسوولان سازمان تربيت بدني با بي توجهي به تشکيلات فعلي اين سازمان که تماما دولتي است، مدعي شدهاند تشکيل وزارت خانه ورزش باعث دخالتهاي دولتي در عزل و نصبها ودر نتيجه محروميت و لغو عضويت ايران در مجامع و فدراسيونهاي جهاني ميشوند. تنظيمکنندگان اين نامه "سرگشاده" براي ملموس شدن نظرشان به تعليق فدراسيون فوتبال در سال 85 اشاره کردهاند اما عجيب اينکه آنها فراموش کردهاند تعليق فوتبال ايران به خاطر دخالت رييس وقت سازمان تربيت بدني در مديريت فدراسيون فوتبال بود که فيفا در نتيجه به خاطر دخالت دولت در فوتبال، ايران را تعليق کرد. به هر حال اگر قرار است فدراسيونهاي جهاني به خاطر تبديل شدن سازمان تربيت بدني به وزراتخانه، فدراسيونهاي ورزشي ايران را تعليق کنند، بايد اين اتفاق اول در کشورهايي ميافتاد که از ابتدا هم ورزششان به وسيله وزارتخانه اداره ميشود.نويسنده - محسن معتمدکيا گروه جامعه و ارتباطات
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 633]