محبوبترینها
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1811718720
بی قراری جهان و اندوهناکی انسان
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > زمانیان، علی - آدمی علاقه دارد و تلاش می کند واقعیت های شیرین را حفظ کند و از ناخوشایند ها و آن چه بر او رنجی وارد می کند پرهیز کند. اما می بیند که " خوشایندها" بی قرار اند، بی ثبات اند و علی رغم میل آدمی از دست رفتنی اند. متقابلاً کوشش می کند با " ناخوشایندها" مواجه نشود، اما ناخوشایندها آمدنی اند و بی اجازه و میل آدمی خود را بر زندگی و سرنوشت آدمی تحمیل می کنند. آدمی طالب قرارمند کردن بی قرار هاست و از آدمدنی های تلخ فرار می کند. در نتیجه همواره دو گونه رنج بر آدمی وارد می شود: اولاً رنج از دست دادن خوشایندها و ثانیاً رنج آمدن ناخوشایندها. " بی قراری جهان و اندوهناکی انسان" واقعیت این جهان برای هر انسانی ( از آن حیث که انسان است) به دو گونه خود را نمایان می سازد. برخی از واقعیت ها شیرین، دلپذیر و مطلوب اند و برخی دیگر تلخ، نامطلوب و ناخوشایند اند. برای هر فرد مصادیق واقعیت های شیرین و تلخ و آن چه رخ می نماید، ممکن است همان واقعیت های شیرین یا تلخ برای دیگری نباشد. به عنوان مثال برای کسی که در یک آزمون سخت دانشگاه پذیرفته می شود، واقعیتی شیرین و دلپذیر اتفاق افتاده است. اما ممکن است این واقعه برای دیگری هرگز پیش نیاید. با این همه اشتراک در مصادیق زندگی برای ما انسان ها کم نیستند. سختی بیماری و یا رنج از دست دادن یک دوست و یا یک خویشاوند و نمونه هایی از این دست، در بین همه ی انسان ها ( فارغ از تمامی تفاوت هایشان) به نحو مشترک وجود دارد. بنابراین واقعیت های این جهانی در دو قلمرو قرار می گیرند: خوشایند ها و نا خوشایند ها. آدمی علاقه دارد و تلاش می کند واقعیت های شیرین را حفظ کند و از ناخوشایند ها و آن چه بر او رنجی وارد می کند پرهیز کند. اما می بیند که " خوشایندها" بی قرار اند، بی ثبات اند و علی رغم میل آدمی از دست رفتنی اند. متقابلاً کوشش می کند با " ناخوشایندها" مواجه نشود، اما ناخوشایندها آمدنی اند و بی اجازه و میل آدمی خود را بر زندگی و سرنوشت آدمی تحمیل می کنند. آدمی طالب قرارمند کردن بی قرار هاست و از آدمدنی های تلخ فرار می کند. در نتیجه همواره دو گونه رنج بر آدمی وارد می شود: اولاً رنج از دست دادن خوشایندها و ثانیاً رنج آمدن ناخوشایندها. در واکنش به اوضاع و احوالی این چنین است که آدمی گرفتار اندوه و حزن می شود. سایه ی غم آمدن و رفتن ها که خارج از اختیار و قدرت آدمی است بر روح و روان سنگینی می کند. وقتی آن چه بدان دل بسته ایم از دستمان می رود محزون می شویم. بدین قرار است که بودا می گفت: " چون رنج عین دلبستگی است، اگر می خواهید رنج نبرید باید دلبسته نباشید." ناله هایی که به خاطر بی وفایی و بی قراری واقعیت ها می کنیم، زیستنمان را سخت می کند. زندگی همواره آن چنان که ما می خواهیم پیش نمی رود.زیرا دنیا را برمدار خواسته های ما نساخته اند. چرا دلبسته می شویم و چرا به امور علاقه مند می گردیم؟ علاقه مند شدن یعنی آن که خواهان قرارمند شدن بی قراری ها باشیم. دلبستگی یعنی خواهان تغییر ماهیت این جهان شویم. و مگر نه این که ماهیت این جهان گذرا بودن، بی ثباتی و بی قراری است؟ آن کس که برای از دست رفتن جوانی اش اندوهگین می شود به واقع خواهان ثبات و پایدار ماندن امر بی قرار است و چون چنین نمی شود، البته رنج می کشد و اندوهگین می شود. آیا چنین کسی نمی داند که امور خوشایند ( و حتی ناخوشایند) بی ثبات و بی قرار اند؟ و یا می داند اما می خواهد ویژگی این جهان را تغییر دهد؟ شاید لازم باشد درک و فهم را از واقعیت ها تصحیح کنیم و انتظارمان را معقول سازیم. انتظار عقلانی یعنی سازگاری و توجه به ویژگی این جهان است. عارفان و بزرگان اندیشمند توصیه می کنند که دلبسته ی جهان گذرا و بی قرار نشویم ، زیرا آن چه نپاید دلبستگی را نشاید . آن ها از ما می خواهند که این بی قراری ها را بپذیریم و پذیرش یعنی آن که خواهان ثبات و سکون یافتن بی قرارها نباشیم. دل نبستن سخت است اما ترک تعلق بسی سخت تر است. گرچه قطع علاقه ممکن نیست اما می توان علاقه ها را کاهش داد و دلبستگی ها را محدود کرد. گرچه بزرگان و عارفان ( در همه ی فرهنگ ها) سفارش به عدم تعلق خاطر و یا ترک تعلق می کنند، اما به واقع، عدم دلبستگی آیا ممکن است؟ گفته اند دل بر امور فانی و گذرا نبندید زیرا دلبسته شدن به امور نامتغیر نادرست است. اما ساختار وجودی و روان آدمی، چیز دیگری را پیش می گیرد و راه دیگری برای انسان باز می کند. به این جهت است که آدمی محکوم به رنج کشیدن است. او نمی تواند دلبسته نشود... می شود و بعد غمگین می گردد. ثبات بی قرار ها را می خواهد و لی از دست می روند و در نتیجه رنج همراه همیشگی انسان است. رنج آدمی به چند صورت بروز می یابد: 1- اضطراب از دست دادن 2- نگران از آمدن ناخوشایندها 3- حسرت از دست رفتن ها 4- اندوهناک شدن چه شیرین و دلپذیر است آن گاه که زنجیرهای اسارت دل باز شود وچه فرحناک است پرواز در فضای بی تعلقی . رهایی حتی از خود و از "داشتن ها"یی که تو را در بند می کنند. ایا ممکن است ؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]
-
گوناگون
پربازدیدترینها