واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: از "دايره مينا" تا "جدايي نادر از سيمين"
عصر ديروز "جدايي نادر از سيمين" به فهرست نهايي اسكار راه يافت، جايزهاي سينمايي كه هرچند رقابت جدي فيلمهاي ايراني در آن از "بچههاي آسمان" شروع شد اما پيشينه آن به "دايره مينا" باز ميگردد.
به گزارش مهر، حضور فيلمهاي ايراني در جايزه اسكار بهعنوان نماينده رسمي از سال 1356 و با معرفي فيلم "دايره مينا" اثر داريوش مهرجويي آغاز شد.
موفقيتهاي بينالمللي فيلمهاي قبلي مهرجويي مانند "گاو" و " آقاي هالو" اين اميدواري را در ميان اندك آثار قابل توجه سينماي ايراني براي جدب مخاطب جهاني و درخشش در جشنوارههاي بينالمللي به وجود آورده بود كه البته نخستين گام نتوانست براي مهرجويي و سينماي ايران چندان موفقيت آميز باشد.
فيلم "گاو"
اما پس از قرار گرفتن مسير سينماي كشورمان پس از انقلاب شكوهمند اسلامي در راهي انساني و تولد سينماي ساده ساختار و كم طمطراق ايراني، در دهه هفتاد اين اميدواري براي سينماگران به وجود آمد تا بتوانند جوايز مهم سينمايي را از آن خود كنند.
سالهاي ابتدايي دهه هفتاد رو به رو بود با سيل توجه جشنوارهاي خارجي به فيلمهاي واقعگراي ايراني. سينمايي كه با آثار كارگرداناني چون كيارستمي، مهرجويي و مجيدي توانسته بود حباب بيتوجهي فضاي بينالمللي را به كشورمان از بين ببرد و به نوعي بتواند شكوفا گر سينماي انساني ايراني در عرصه جهاني باشد.
بچه هاي آسمان؛ فراتر از انتظار
شايد موفقيت فيلم مجيدي يعني "بچههاي آسمان" كه پيامهاي ساده انساني را در روايتي حرفهاي و واقعي از زندگي دو كودك روايت ميكرد، نخستين جرقه اميد براي سينماي ايران در جايزه اسكار برد.
اسكاري كه طبيعي است علاوه بر ساختار فيلم و توانمنديهاي تكنينكي ميتواند بهشدت از سياستهاي هاليوودي و البته رسانهاي تاثيرپذير باشد، حتي اگر نخواهيم اين تاثيرپذيري را مديريت شده فرض كنيم. بنابراين تسليم آكادمي در برابر ارزشمندي فيلم مجيدي نشان از اهميت فيلم مجيدي در سال 1999 داشت.
بچههاي آسمان
البته پيش از آن نيز فيلمهايي مثل "زير درختان زيتون"، "بادكنك سفيد"، "گبه" و "باد صبا" نيز بهعنوان نمايندگان سينماي كشورمان معرفي شده بودند كه البته با وجود تحسين هاي بين المللي در ميان نامزدهاي نهايي اسكار راه نيافتند.
به هر حال انتخاب فيلم مجيدي در آن سال توانست توجه و واكنشهاي بيشتر سينماي اراين و رسانههاي را به نام نماينده سالانه كشورمان به اين مراسم به وجود آورد.
جدالي كه هرگز پايان نمي يابد
نميتوان منكر شد كه انتخاب يك اثر ايراني در ميان پنج نامزد نهايي بهترين فيلم خارجي سال در مراسم اسكار اگرچه شايد اعتباري هنري را مانند جشنوارههاي ديگر مثل كن، برلين و ونيز داشته باشد اما به هر روي براي شناخته شدن بيشتر سينماي كشورمان ارزشمند است.
من ترانه 15 سال دارم
پس از موفقيت فيلم مجيدي هر سال تعدادي از فيلمها، داعيه حضور و درخشش در اسكار را داشتند. در سال 2000 فيلم "باران " از مجيدي باز هم نماينده ايران در اسكار بود كه اين بار البته نتوانست موفقيتي داشته باشد. سپس موفقيت فيلم اجتماعي رسول صدرعاملي يعني "من ترانه پانزده سال دارم" موجب شد تا مسوولان سينمايي وقت اين فيلم را به آكادمي معرفي كنند و چرخشي صد و هشتاد درجه اي در نوع انتخاب آثار ايراني داشته باشند.
"نفس عميق" اثر پرويز شهبازي، "خيلي دور خيلي نزديك" اثر سيدرضا ميركريمي در سالهاي بعد باز هم چندان مورد توجه واقع نشدند و اين روند ناديده گرفتن سينماي ايران ادامه داشت.
در سالهاي بعدي نيز فيلمهايي چون "كافه ترانزيت" كامبوزيا پرتوي، "ميم مثل مادر" مرحوم ملاقليپور و "آواز گنجشكها" مجيد مجيدي نيز بيشتر فيلمهاي ايراني موفقي بودند كه در عرصه بين المللي چندان ديده نشدند.
ظهور فرهادي و پديده "يك جدايي"
يك جدايي نامي است كه فرهادي براي واپسين اثرش در عرصه بينالمللي برگزيده است. فيلمي كه در همه جشنوارههايي كه حضور يافته، درخشيده و هم اكنون نيز اميد نخست ايرانيها در اسكار است. البته فيلم قبلي فرهادي يعني "درباره الي..." نيز نماينده ايران در اسكار بود ولي اقبالي براي دريافت جايزه نداشت.
پس از فيلم مجيدي اين نخستينبار است كه يك فيلم ايراني در ميان نه فيلم نهايي بهترين فيلم خارجي اسكار قرار ميگيرد و اميد زيادي وجود دارد تا فرهادي بتواند طلسم دريافت يك اسكار را براي ويترين سينماي ايران بشكند.
چهارشنبه|ا|5|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]