آموزش نقاشي

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

رنگ ، خواص رنگ ، رنگهاي سرد و گرم ، رنگ مايه، رنگهاي اصلي و فرعي ، رنگهاي مكمل و متضاد ، شيوه رنگ آميزي با مداد رنگي
اگر نور سفيد ( نور خورشيد ) را به وسيله منشور مثلث القاعده تجزيه كنيم، نواري از يك سلسله رنگهاي پيوسته از قرمز، نارنجي، زرد، سبز و آبي گرفته تا بنفش به وجود مي آيد. اگر اين اشعه رنگين به وسيله يك عدسي جمع شود، از تجمع آنها مجدداً نور سفيد حاصل مي گردد. اين تجزيه طيف نور بعد از باران به اسم قوس قزح ( رنگين كمان ) ديده مي شود.
وقتي نور سفيد به يك جسم رنگي مي تابد، شيء مزبور قسمتي از آن را جذب و نور را منعكس مي كند. هر جسمي بر حسب رنگ خود، نور همرنگ خويش را منعكس مي كند. مثلاً يك جسم قرمز، نور قرمز را منعكس مي كند و ساير نورها را به خود مي گيرد. هر گاه جسمي تمام طول موجها را جذب كند به رنگ سياه ديده خواهد شد و اگر همه آنها را منعكس نمايد، سفيد به نظر خواهد آمد.

خواص رنگ:
رنگها داراي خواص زير مي باشند:
０-شدت رنگ: كه مربوط به پر رنگي و كم رنگي آن است. رنگهاي اصلي داراي بالاترين شدت رنگ يا درخشندگي مي باشند.
０-ارزش رنگ: روشني يا تاريكي رنگهاي مختلف را ارزش رنگ مي گويند. رنگهاي تاريكتر و شفافتر از نظر بصري سنگيني و وزن بيشتري از رنگهاي روشن تر و خفه تر دارند. رنگهاي تيره به نظر كوچكتر از رنگهاي روشن مي آيند.
۳- ته رنگ (Hue ) هيو: هيو اسامي رنگهاي مختلف مثل قرمز يا آبي يا سبز است.

رنگهاي سرد و گرم
شايد صحبت از گرمي و سردي رنگ عجيب به نظر برسد اما تجربه علمي نشان داده است كه در يك اتاق سبز يا آبي (سبز و آبي جزو رنگهاي سرد هستند ) احساس سرما به انسان دست مي دهد. در حالي كه اتاقي به رنگ قرمز يا نارنجي حس گرما را در انسان بيدار مي كند. در تجربه مذكور، افرادي كه در اتاق سبز آبي بوده اند در حرارت 15 درجه احساس سرما كرده اند، حال آنكه ساكنان اتاق نارنجي، قرمز در حرارت 11 تا 13 درجه سانتي گراد احساس سرما نكرده اند. در حقيقت رنگهاي سرد، گردش خون را كند مي كنند و رنگهاي گرم باعث سرعت جريان آن مي گردند. براي نمايش اجسام نزديك از رنگهاي گرم و براي نمايش اجسام دور از رنگهاي سرد استفاده مي شود. رنگهاي گرم مانند انواع زرد، قرمز و نارنجي و رنگهاي سرد مانند انواع آبي، سبز و بنفش.

رنگ مايه (توناليته)
غرض از توناليته يا رنگ مايه درجات مختلفي از رنگ مي باشد كه با نور منعكس شده از ماده رنگي رابطه دارند. درجات مختلف رنگ را يك بار به وسيله تركيب با سفيد و نيز به وسيله رقيق كردن رنگ با آب مي توان به دست آورد.

رنگهاي اصلي و فرعي
رنگ اصلي، رنگي است كه آن را از تركيب رنگهاي ديگر نتوان به دست آورد. بر اساس تئوري كلاسيك رنگ، رنگهاي اصلي عبارتند از: زرد، قرمز، آبي. از حيث نظري، با استفاده از اين سه رنگ و افزودن سفيد، تمام رنگهاي طيف را مي توانيم به دست آوريم. رنگهاي اصلي در نهايت درخشندگي و اشباع مي باشند. رنگهايي كه مستقيماً از تركيب رنگهاي اصلي به دست مي آيند به رنگهاي فرعي موسومند و عبارتند از: نارنجي كه از تركيب قرمز و زرد، بنفش كه از تركيب قرمز و آبي،سبز كه از تركيب آبي و زرد به وجود مي آيند.

رنگهاي مكمل و متضاد
دو رنگ مكمل دو رنگي هستند كه تمام رنگهاي طيف را در خود داشته باشند . مثلاً رنگهاي قرمز و سبز دو رنگ مكمل يكديگرند . زيرا رنگ سبز تركيبي از زرد و آبي است و قبلاً گفتيم كه زرد و آبي و قرمز رنگهاي اصلي هستند كه از تركيب آنها مي توانيم تمام رنگهاي طيف را به دست بياوريم. بنابراين، رنگ مكل هر رنگ اصلي عبارت است از تركيب دو رنگ اصلي ديگر. هر دو زوج رنگ مكل با يكديگر متضاد نيز مي باشند. يعني در كنار يكديگر اختلاف شديدي را به چشم مي آورند. به طور مثال در يك فضاي وسيع سبز رنگ چند لكه كوچك قرمز به راحتي به چشم مي خورد و خود را نمايان مي سازد و با درخشندگي، تضاد خود را با زمينه سبز نشان مي دهد و تعادل لازم را در چشم برقرار مي كند.

طبيعت بي جان
شيوه رنگ آميزي با مداد رنگي
مداد رنگي از ساده ترين و سريعترين ابزار هاي نقاشي مي باشد كه داراي ويژگي هاي خاصي است. به وسيله مداد رنگي خطوط نازك و ظريف و نيز سطح هاي رنگي بزرگ و همچنين انواع رنگها و نيم رنگهاي ممكن را مي توان به وجود آورد. با اين ابزار مي توانيد با سرعت نقاشي كنيد و با كم و زياد نمودن فشار دست قدرت رنگ ها را شديد يا ضعيف نماييد. مداد رنگي به وسيله پاك كن پاك مي شود و تغييراتي را كه لازم است در نقاشي ايجاد شود، امكان پذير مي سازد. بر روي انواع كاغذ هاي نرم و زبر مي توان به راحتي با اين وسيله كار كرد مداد رنگي بر روي كاغذ زبر ايجاد بافت هاي گوناگوني مي كند كه از نظر بصري تأثير خاصي دارد. مداد رنگي از گروه رنگ هاي نيمه شفاف است كه به راحتي با يكديگر مخلوط مي شود و مي توان رنگها را به صورتي با يكديگر مخلوط كرد كه در عين آنكه هر دو رنگ خاصيت رنگي خود را حفظ مي نمايند، موجب پيدايش رنگ تازه اي نيز خواهند شد. سعي كنيد بيش از دو يا سه رنگ را با يكديگر مخلوط نكنيد زيرا از درخشندگي رنگ كاسته خواهد شد. نرمي يا سختي نوك مداد رنگي نيز در رنگ آميزي طرح مؤثر مي باشد. آزادي عمل در طرز كار با اين وسيله موجب مي شود كه به تنوع زيادي در نقاشي دست يابيد.

شيوه رنگ آميزي با آبرنگ ، كلاژ يا وصله گري ، نقاشي با چاپ كليشه

شيوه رنگ آميزي با آبرنگ
ابزارهاي لازم براي كار با آبرنگ، يك جعبه آبرنگ خوب كه حد اقل دوازده رنگ داشته باشد. همچنين قلم موي شماره 10 آبرنگ به اندازه متوسط است، با اين قلم مو مي توانيد لكه هاي نسبتاً بزرگ ايجاد نماييد و نيز خطوط ظريف را نيز رسم نماييد. قلم موي خوب وقتي خيس مي شود نوكش به نازكي سوزن در مي آيد. وسيله ديگري كه براي نقاشي با آبرنگ لازم داريد عبارتند از: يك تخته شاسي به رنگ سفيد. (از يك صفحه شيشه اي كه پشت آن كاغذ سفيد چسبانده شده مي توانيد استفاده كنيد.) سفيدي شيشه يا تخته شاسي سبب مي شود كه رنگ هايي را كه با هم مي آميزيد ببينيد و ميزان غلظت آن را تشخيص دهيد. يك قطعه اسفنج (ابر) كه با آن بتوانيد كاغذ را مرطوب بنماييد، پارچه تميزي براي پاك كردن و خشك نمودن قلم ها و همچنين دو ظرف كوچك براي آب، يكي براي شستن قلم مو و ديگري برا ي آماده نمودن و در هم آميختن رنگها. پيش از شروع نقاشي با آبرنگ كاغذ را نمناك كنيد (با اسفنج مرطوب ) سپس كاغذ را بر روي ميز يا تخته زير دستي با چسب بچسبانيد. در اين حالت سطح كاغذ چين خوردگي دارد ولي پس از چند دقيقه كه نم كاغذ برچيده شد سطح آن نيز صاف مي گردد. كاغذ را دوباره مرطوب نماييد و اندكي صبر كنيد تا نم آن كم شود، در حيني كه سطح كاغذ در حال خشك شدن است با مداد نرم، پاره اي از قسمت هاي شكلي را كه در نظر داريد مجسم سازيد روي كاغذ نمناك طرح كنيد. پس از پايان طرح كاغذ را به كنار بگذاريد تا رطوبت در آن رسوخ نمايد، در اين فرصت رنگها را آماده كنيد.
قلم مو را با مقداري آب و با رنگ آغشته سازيد و رنگ را كاملاً روي تخته شاسي بماليد تا كاملاً حل شود. دفترچه آبرنگ يا تخته اي را كه كاغذ آبرنگ بر روي آن چسبيده روي سطح صاف قرار داده و به نقاشي بپردازيد. قلم مو بايد هميشه پر از آب و رنگ باشد، خواه شكل ظريفي را نقش كنيد و يا اينكه سطح بزرگي را رنگين سازيد. دليلش اين است كه در اين روش، عمل نقاشي بايد با سرعت و جرأت انجام گيرد و چنانچه قلم مو خشك باشد اين عمل امكان پذير نخواهد بود. در نقاشي با آبرنگ براي اينكه رنگها در همديگر نروند، بين ضربات قلم فاصله كوتاهي در نظر بگيريد تا كاغذ بتواند رنگ اول را در خود فرو ببرد و براي پذيرش رنگ بعدي آماده شود. اگر بخواهيد رنگ ها كاملاً شفاف و درخشنده با شند بايد صبر كنيد تا لايه رنگي كه روي كاغذ كشيده ايد كاملاً خشك شود و سپس لايه ديگر را روي آن بكشيد. چون جنسيت مادي آبرنگ شفاف است، بنابراين هر لايه اي كه روي لايه ديگر مي نهيد رنگ لايه زيرين را نيز نشان مي دهد و در محل برخورد دو لايه، رنگ تيره تر خواهد شد. مثلاً اگر سطحي را به ر نگ سبز درآوريد و پس از خشك شدن لايه قرمز روي آن بكشيد در نقاطي كه سبز و قرمز روي هم قرار گرفته باشد رنگ قهوه اي پديد خواهد آمد. ولي نبايد بيش از دو يا سه رنگ را با هم مخلوط نمود چون در اين صورت رنگ كدر خواهد شد. هرگز رنگ سفيد به كار نبريد. سفيد، رنگها را مات مي كند و از درخشندگي رنگ مي كاهد و خصلت نقاشي با آبرنگ يعني (شفافيت) را از بين مي برد.
7برنگ را نبايد غليظ به كار ببريد چون رنگ غليظ نمي گذارد ساير رنگها از زير آن ديده شوند و نقاشي آبرنگ به نقاشي با گواش شبيه خواهد شد. قلم مو را بعد از هر رنگ در آب تميز بشوييد و با پارچه خشك كنيد و سپس به رنگ ديگر آغشته نماييد. براي از بين بردن لكه رنگي كه به نظرتان جالب نيست، اسفنج را در آب خيس كنيد و آهسته روي لكه مزبور بكشيد. لكه را با دقت به وسيله اسفنج برداريد. صبر كنيد تا كاغذ خشك شود. پس از آنكه كاغذ كاملاً خشك شد رنگ مورد نظر را به شكل لايه نازك روي آن قرار دهيد. براي اينكه در نقاشي با آبرنگ موفقيت كامل به دست آوريد تمرين را از موضوع هاي كوچك و بسيار ساده آغاز نماييد. دو عدد ميوه، چند فنجان، يك شاخه گل و ... ابتداي اين كار دقيقاً به اين اشيا نگاه كنيد. رنگهاي آنها را تشخيص دهيد، مرز تاريكي و روشني رنگ ها را معين كنيد وبه ساختن آنها بپردازيد.

كلاژ يا وصله گري ( چسباندن مواد و اشياء در نقاشي )
ساختن يك اثر هنري به وسيله اشيا و مواد، عملي لذت بخش و در عين حال آسان است. اين روش توسط ژرژ براك نقاش فرانسوي قرن بيستم معمول گشت. در اين روش به عوض رنگ و قلم مو از كاغذهاي رنگي، يا كاغذ روزنامه، پارچه و مواد ديگر، كه به شكلهاي مختلف بريده شده اند و يك چسب استفاده مي كنيم. تأثيري كه كاغذ رنگي در چشم ايجاد مي كند با تأثيري كه رنگي كه با قلم مو روي بوم گذارده مي شود تفاوت دارد. در اين روش به تركيب رنگ نيازي نيست بلكه انتخاب رنگ ها و چگونگي همجوار نمودن آنها اهميت دارد. به عبارت ديگر كمپوزيسيون مناسبي از تركيب اشياء و رنگ آنها را در ميان موضوعي خاص ايجاد مي كند. با كاغذ كشي، كاغذ هاي شفاف و انواع زرورقهاي رنگي تمرينهاي جالبي مي توان انجام داد، به دليل شفاف بودن اين كاغذها، رنگ كاغذ زير از پشت كاغذي كه روي آن چسبانده مي شود ديده مي شود و توليد نيم رنگهايي مي كند كه با كاغذهاي معمولي نمي توان به دست آورد.

نقاشي با چاپ كليشه ( چاپ دستي رنگي )
چاپ دستي وسيله ساده و سرگرم كننده اي است كه امكان تكرار شكلها را آسان مي كند. با اين روش مي توان نسخه هاي متعددي از يك يا چند شكل ايجاد نمود و در صورت لزوم رنگ آنها را تغيير داد، از اين رويه در تهيه طرح هاي تزئيني، ساختن كاغذ ديواري و نقش پارچه مي توان استفاده نمود. براي تهيه چاپ دستي به نحو زير عمل كنيد:
يك ورق مقواي نازك سفيد كه مقاومت كافي داشته باشد تهيه كنيد. تصويرهايي را كه مي خواهيد تكرار نماييد با مداد نازك روي اين صفحه طرح كنيد. درون شكل ها را با كارد كاغذبري و يا قيچي ببريد. به اين ترتيب كليشه اي با فرم هاي تو خالي پديد مي آيد. كليشه مزبور را روي كاغذ سفيد پونز كنيد. (كاغذ بايد قبلاً روي تخته اي ثابت شده باشد) با رنگ آميزي درون فضاي سفيد نتيجه كار اثري است كه در تصوير زير مشاهده مي كنيد.
چاپ دستي را مي توان با پاشيدن رنگ هم رنگ آميزي نمود. براي اين كار يك مسواك كهنه را در رنگ گواش رقيق فرو كنيد. مسواك را در دست بگيريد و با دست ديگر چوب نازكي را به كليشه تكيه دهيد. مسواك را به لبه چوب بماليد. با اين عمل قطرات رنگ روي كليشه پخش مي شود. براي اينكه شكلها كاملاً رنگ بگيرند اين عمل را چندين بار تكرار نماييد. در اين شيوه براي آنكه رنگها با هم آميخته نشوند پس از پايان رنگ آميزي هر شكل روي آن را با يك تكه كاغذ بپوشانيد. اگر شيوه رنگ پاشي با مسواك را خوب ياد بگيريدمي توانيد با كم و زياد كردن مقدار رنگي كه روي شكلها مي پاشيد حجم و سايه روشن شكل را هم مجسم سازيد. اگر چند رنگ را روي يك شكل بپاشيد رنگهاي تركيبي جالبي پديد خواهند آمد. به طور مثال اگر دو رنگ متضاد مثلاً سبز و قرمز را روي يك شكل بپاشيد، نقطه هاي رنگين در كنار هم تأثير چشمگيري خواهند داشت. به غير از مسواك از رنگ پاش هاي ديگر نظير اسپري هاي رنگ و نيز فوتك رنگ كه بافتي مشابه بافت روش مسواك دارد و يا اير براش كه نوعي پمپ رنگ پاش در ابعاد كوچك مي باشد، مي توان استفاده كرد. در چاپ رنگي بايد نكات زير را رعايت نمود:
رنگ را در ظرفي با آب مخلوط نماييد. غلظت اين مايع بايد متعادل باشد. مسواك نبايد بيش از حد از مايع رنگين انباشته باشد چون در اين صورت قطرات درشت رنگ روي كار خواهد چكيد. مسواك را با ملايمت و با حركت يكنواخت به لبه تخته بكشيد. پيش از آنكه رنگ خشك شود رنگ ديگري روي آن نپاشيد. پس از پايان رنگ آميزي كليشه را به آرامي از روي ورقه اي كه شكل ها بر روي آن چاپ شده است برداريد.
چاپ دستي را روي پارچه و گوني هم مي توان انجام داد. براي رنگ آميزي روي پارچه، رنگهاي مخصوصي وجود دارد كه ثابت مي ماند و قابل شست و شو هم هست ولي با رنگ گواش غليظ هم مي توان نقوش را روي پارچه چاپ نمود. پارچه زبر و انواع پارچه هايي كه الياف درشت دارند براي اين كار مناسب ترند. اگر پارچه اي كه انتخاب مي كنيد از جنس گوني باشد قبلاً سطح آن را سفيد كنيد و سپس نقوش را روي آن چاپ بزنيد. براي چاپ روي گوني و پارچه، قلم مو و بالشتك به كار ببريد.

درس اول _ الفباي طراحي
نقطه: نقطه كوچكترين اثري است كه يك وسيله از خود بر جاي مي گذارد. اندازه نقطه بر اساس ميزان كاربردي وسيله سنجيده مي شود. يعني نقطه اي كه از يك خود كار ثبت مي شود، با اثري كه از يك ماژيك يا ذغال طراحي باقي مي ماند از لحاظ كيفيت و اندازه بسيار متفاوت است. نقطه مي تواند شكلي منظم يا نامنظم داشته باشد. هر نقطه به تنهايي داراي نيروي جذب بصري فراواني است.
خط: خط، مسيري است ميان دو نقطه. خط اساس و پايه طراحي را تشكيل مي دهد و شناخت كامل و تسلط بر جنبه هاي مختلف آن بخشي از هنر طراحي را شامل مي شود. خط به صورتي كه ما بر روي كاغذ ترسيم مي كنيم عملاً در طبيعت وجود ندارد، ولي قوه باصره ما اطراف اشيا را (در تضاد با سطوح عناصر ديگر به صورت خطوط محيطي) مي بيند. با هر وسيله ممكن ترسيم خطوط را تجربه كنيد و به مقايسه نتايج مختلف بپردازيد. خط نمايانگر حالات و كيفيت هاي مختلفي است و حتماً بايستي در ترسيم آن تسلط لازم را به دست آوريد.
كيفيت خط: يك خط رسم شده مي تواند بيانگر ويژگي هاي بسياري باشد:
-ضخامت، نازكي، تراكم، مسير تابش نور، لطافت و ...
-جنسيت هاي گوناگوني همچون: فلز، شيشه، چوب، سنگ، پارچه و ...
-ايجاد حجم، سنگيني و وزن، سطوح گوناگون.
- ايجاد بعد، فضا و مقياس هاي ذهني يا حقيقي.
-كليه اين ويژگي ها مختص طراحي با دست آزاد است و طراحي هاي ماشيني يا تصوير سازي هاي كامپيوتري نمي تواند هم طراز و هم سنگ دست طراح عمل كنند. خطوط به طور عمده به سه دسته خط صاف، خط شكسته و خط منحني تقسيم مي شوند و هر دسته شامل انواع متنوعي از خطوط است كه براي كاربرد خاصي در نظر گرفته شده است.
-تمرين طراحي: طرحي از مدل بر روي كاغذ طراحي بكشيد. خط ها را آزادانه و راحت بكشيد. براي تصحيح از پاك كن استفاده نكنيد، خط را دوباره بكشيد. خط به كار رفته يك دست و مطمئن باشد، از ترسيم خط هاي تكه تكه و ريشه ريشه خود داري كنيد. طرح هايي كه مي كشيد زياد بزرگ يا كوچك نباشند. طرح بايد حد اقل نيمي از صفحه كاغذ يا كادر شما را بگيرد. تنها به يك بار ترسيم اكتفا نكنيد. مدل را بارها و بارها از زواياي مختلف بررسي و مشاهده كنيد.

طراحي چشمي – مرحله اول
اين مرحله از طراحي از نظر تقويت ديد و ذهن اهميت فراواني دارد. شما بايد حتي المقدور كمتر به كاغذ طراحي و خطي كه ترسيم مي كنيد نگاه كنيد. در اين مرحله صرفاً چشم شما به مدل است. پس سعي كنيد هم زمان با حركت چشم خود بر روي مدل، خط را هم ترسيم كنيد. به تدريج و با كمي تمرين مي توانيد بر روي مدل متمركز شده و فقط در نقطه شروع، به كاغذ طراحي نگاه كنيد. توجه داشته باشيد كه بسياري از هنر جويان آنچه را كه مي دانند ترسيم مي كنند، نه آنچه را كه مي بينند. در اين مرحله شما صرفاً آنچه را كه مي بينيد ترسيم كرده ايد. در اين تمرين بهتر است كه مداد را از روي كاغذ بر نداريد. طرح را آرام و به قصد مطالعه و بررسي ترسيم كنيد نه اينكه تكليفي را انجام داده باشيد. جزئيات و نقش و نگارهاي مدل را حذف كنيد. اندازه طراحي نه خيلي كوچك باشد و نه خيلي بزرگ.

طراحي چشمي – مرحله دوم
اهميت اين مبحث در تمام مراحل طراحي مخصوصاً زماني كه پيشرفتي نسبي در كارتان به وجود آمده نهفته است و تنها خود شما مي توانيد متوجه تغييري شويد كه اين شيوه، بر نحوه مشاهده حافظه شما خواهد گذاشت. مدل نسبتاً ساده اي را انتخاب كنيد. مي توانيد به دو روش عمل كنيد:
1- پس از بررسي مدل به صورت همه جانبه و كاملاً دقيق، طراحي را شروع كرده و ديگر به مدل نگاه نكنيد.
2- بررسي را به صورت مرحله به مرحله انجام دهيد. يعني ابتدا شكل كلي مدل را ديده و طرح كلي را كه در ذهنتان مانده ترسيم كنيد. سپس ويژگي هاي ثانوي را به دقت مشاهده كرده و بعد به طرح اضافه كنيد. پس از آن به سراغ جزئيات ديگر رفته و بعد از مشاهده دقيق آنچه را در ذهنتان مانده ترسيم كنيد.
در هر دو روش به ياد داشته باشيد كه: مدت زمان مشاهده، بيشتر از زمان ترسيم باشد. از پاك كن استفاده نكنيد. خط ها را به راحتي و آسودگي بكشيد و اگر قسمتي از طرح خراب شد خط صحيح را روي آن بكشيد. پس از پايان كار طرح را با مدل مقايسه كنيد. اما آن را اصلاح نكنيد بلكه مجدداً طراحي را مرحله به مرحله آغاز كنيد. هر بار كه مدل را طراحي مي كنيد نيروي حافظه خود را تقويت كرده ايد.

درس دوم
چگونه ديدن و مشاهده از ديدگاه يك طراح
نخستين مرحله ديدن درست، مشاهده حجم كلي به صورت يكي از احجام هندسي است. در اين مرحله شما بايستي تمام جزئيات شيء را حذف كرده و شكل كلي آن را بر روي كاغذ ترسيم كنيد. علت استفاده از احجام هندسي، دقيق و كامل بودن آنها است. بيشتر اشيايي كه در اطراف خود مي بينيم شباهت فراواني با احجام هندسي دارند و چنانچه بخواهيم از همين وسايل به عنوان مدل استفاده كنيم مي بينيم كه احجام استوانه و مكعب كار برد بيشتري دارند. وقتي شما يك فرم استوانه بر روي كاغذ بكشيد، مي توانيد آن را تبديل به يك ليوان، گلدان، پارچ آب و بسياري شكل هاي ديگر كرده و جزئيات متنوعي به آن بيفزاييد. علت آن است كه دو فرم استوانه و مكعب از لحاظ تعادل و ايستايي، ثبات بيشتري دارند و البته از جنبه توليد و ساخت نيز مزايايي دارند كه در حيطه بحث ما نيست.

ديدن طراحي و مقايسه
وقتي از يك مدل خاص طراحي مي كنيد به دنبال علايم و نشانه هايي براي مقياس صحيح باشيد. زماني كه چند مدل را در مقابل داريد، مي توانيد نشانه هاي فراواني براي مقايسه تناسبات پيدا كنيد. پس از مشاهده دقيق به طراحي بپردازيد. براي شروع همواره مدلي را كه جلوتر از بقيه است طراحي كنيد. بهتر است به جايگزيني صحيح مدل در صفحه نيز توجه داشته باشيد. در اين مورد شما بايد تمام مدلها را به صورت يك شكل ساده و عمده ديده و همان شكل را ترسيم كنيد. سپس به جزئيات بپردازيد. در اين حالت است كه مي توانيد از جاي گرفتن كل طرح در صفحه مطمئن باشيد.

شفاف بيني
توجه به اين نكته همواره از بسياري خطاها در طراحي جلوگيري مي كند. در اين مرحله هنگامي كه شما چند مدل در مقابل خود داريد سعي كنيد همه را به طور كامل طراحي كنيد. ويژگي اشيايي را كه به طور كامل در مقابل ديد شما نيستند و پشت عنصري ديگر واقع شده اند، در نظر بياوريد و آن را كم رنگ و ساده ترسيم كنيد. دريافت تناسبات در اين مرحله بسيار ساده و روان خواهد شد. سپس مي توانيد خطوط اصلي طرح را پر رنگ و جاندار ترسيم كنيد.

طراحي فضاي منفي
مدلي را با دو يا سه عنصر چيده و خوب به آن نگاه كنيد. حال با خط ساده اي فضاي اطراف مدل را مشخص كنيد، بي آنكه اشاره اي به خود مدل داشته باشيد. بهتر است كه ابتدا با يك عنصر شروع كرده و در طرح بعدي تعداد سوژه را به دو، سه و چهار افزايش دهيد. به ياد داشته باشيد كه توجه به قسمت هاي مختلف فضاي منفي نيز به صورت مقايسه اي است. طراحي فضاي منفي در اينجا به شما كمك مي كند تا شكل كلي مجموعه را در يابيد و همه اجزا را به صورت عنصر واحد و يك دست مشاهده كرده و در صفحه و كادر جايگزين نماييد. اين گونه كلي ديدن اشيا به شما كمك مي كند تا نسبت صحيح را در نگاه اول دريافته و طراحي را در اندازه اي مناسب، كوچك يا بزرگ آغاز كنيد. فضاي منفي به اندازه فضاي مثبت اهميت دارد. در بسياري موارد به خصوص در اكثر پوسترها مي بينيم كه اهميت بيشتر به فضاي منفي داده شده، در اكثر آرمها و نمادها، فضاي منفي يا سفيد، ارزشي برابر با فضاي مثبت و يا سياه دارد و طراحان و گرافيستها در عين توجه به فرم اصلي، نقش فضاي منفي را نيز در نظر دارند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 523]