سینه پهلو

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: سینه پهلو یا سینه و بغل یا پنومونی یا ذات‌الریه یکی از بیماری‌های عفونی پارانشیم ریه است. این بیماری ممکن است بر اثر آلودگی به باکتری‌ها، ویروسها، قارچها، انگل‌ها و یا صدمات شیمیایی و فیزیکی ریه ایجاد شود.

سرفه، درد در ناحیه سینه، تب و دشواری تنفس مهمترین علامت‌های ذات الریه هستند. در تشخیص بیماری رادیوگرافی و آزمایش خلط کمک کننده‌است و درمان آن بسته به علت بیماری متفاوت است. ذات الریه باکتریایی با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

پنومونی ( Pneumonia ) یک بیماری شایع است، در تمام گروه‌های سنی ممکن است رخ دهد و از علل اصلی مرگ در سالمندان و نوزادان است. سازمان بهداشت جهانی برآورد کرده‌است که یک‌سوم مرگ‌ومیر نوزادان زیر یک‌سال ناشی از ذات‌الریه‌است. بهبودی بستگی به نوع بیماری، انتخاب روش درمانی مناسب و سلامت جسمی شخص دارد.

علائم
سرفه‌هایی با خلط و بزاق سبز یا زرد رنگ، تب بالا و لرزش به همراه احساس سرما مهمترین علائم ابتلا به ذات الریه هستند. تنفس کوتاه و بریده و درد در ناحیه سینه که با سرفه یا تنفس عمیق تشدید می‌شود از دیگر علائم شایع هستند. مبتلایان به سینه پهلو ممکن است سردرد، سرفه‌های خونی و پوست عرق کرده و رنگ پریده‌ای داشته باشند.

کاهش اشتها، کوفتگی، حالت تهوع، استفراغ، خُلق برگشته و درد مفاصل یا عضلات از علائم احتمالی دیگر هستند.

انواع کمیاب ذات الریه ممکن است با علائم متفاوتی ظهور کنند. برای مثال ذات الریه ناشی از لژیونلا ممکن است درد شکم و اسهال را موجب شود و ذات الریه ناشی از توبرکلوسیس ممکن است فقط به عرق کردن شبانه و کاهش وزن بیانجامد. هر یک از عوامل بالا ممکن است در نوزادان مبتلا نیز بروز کند اما ذات الریه نوزادان در بیشتر موارد تنها با خواب‌آلودگی و کاهش اشتها مشخص می‌شود.

تشخیص بالینی پنومونی با تب بالای بدن (و در مواردی کاهش دمای بدن)، افزایش تعداد تنفس ، سرفه ، درد قفسه سینه ، دشواری تنفس ، کاهش فشار خون، افزایش ضربان قلب و کاهش میزان اکسیژن خون ممکن است.

[ویرایش] انواع
پنومونی به دو نوع کلی پنومونی کسب شده از جامعه و پنومونی بیمارستانی تقسیم می‌شود. تفاوت پنومونی نوع دوم این است که در این پنومونی احتمال اینکه عامل بیماری از میکروبهای مقاوم به آنتی بیوتیک و یا باکتریهای صعب العلاج مانند پسودومونا باشد بیشتر است.

[ویرایش] درمان
سینه پهلو در بیشتر موارد بدون بستری شدن قابل درمان است. آنتی‌بیوتیک خوراکی، استراحت و نوشیدن مایعات معمولاً برای درمان کامل کافی‌ست. با این‌حال در برخی افراد باعث دشواری شدید در تنفس می‌شود و مراقبت‌های بیشتری ضرورت می‌یابد. اشخاص دارای بیماری‌های تنفسی پیشین و سالخوردگان در معرض خطر بیشتر هستند.

آنتی بیوتیک‌ها برای درمان پنومونی ناشی از باکتری که معمول‌ترین نوع ذات الریه‌است مصرف می‌شوند. در بریتانیا آموکسی سیلین و اریترومایسین یا کلاریترومایسن معمول‌ترین آنتی بیوتیک‌ها هستند اما در آمریکای شمالی با شیوع انواع غیرعادی ذات الریه آزیترومایسین، کلاریترومایسین و فلوروکینولون‌ها جای آموکسی سیلین را گرفته‌اند. طول دوره درمانی به طور سنتی یک هفته تا ۱۰ روز است. اما برخی تحقیقات نشان می‌دهد که دوره‌های کوتاه‌تر آزیترومایسین (حداقل پنج روز) نیز کفایت می‌کند.

[ویرایش] شیوع
در بریتانیا سالانه به‌طور میانگین ۶ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر گروه سنی ۱۸ تا ۳۹ سال به ذات‌الریه مبتلا می‌شوند. این رقم در گروه سنی بالای ۷۵ سال به ۷۵ نفر می‌رسد. احتمال مرگ بر اثر این بیماری در بریتانیا حدود ۵ تا ۱۰٪ است.

ذات الریه در فصل سرما شیوع بیشتری دارد. مردان را بیشتر از زنان مبتلا می‌کند و در سیاه‌پوستان شایعتر است. شیوع کمتر ذات الریه در سفیدپوستان ناشی از توانایی بیشتر پوست برای ساختن ویتامین دی از نور خورشید است. ابتلا به بیماری‌های چون اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و آلزایمر و نفخ، کشیدن سیگار، اعتیاد به الکل، ضعف سیستم ایمنی و بستری بودن -به هر علتی- ریسک ابتلا را افزایش می‌دهند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1906]