چطور مسير‌ياب كار مي‌كند؟

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: چطور مسير‌ياب كار مي‌كند؟

اينترنت- همشهري آنلاين - رشيد عسگري:
هدايت اطلاعات در شبكه توسط ابزاري به نام مسير‌ياب يا راه‌ياب (router) انجام مي‌شود. مقاله‌اي در همين زمينه:

اينترنت را مي‌توان بزرگترين دستاورد قرن بيستم و بزرگترين شبكه كامپيوتري جهان دانست. هر روز با اينترنت ايميل خود را چك مي‌كنيد، اخبار را مطالعه مي‌كنيد

و همراه ميليون‌ها استفاده كننده ديگر به انتقال و تبادل اطلاعات مي‌پردازيد. تمام اطلاعات روي اينترنت مسير مشخصي را طي مي‌كنند تا به كامپيوترتان برسند. همانطور كه براي رفتن به محل مشخصي قبل از حركت آدرس و مسير خود را بايد بدانيد، بسته‌هاي ديتا نيز براي رسيدن به هر كامپيوتر يا شبكه‌اي نياز به آدرس دقيق دارند. فقط اينترنت نيست كه اين خصوصيت را دارد، تمام شبكه‌ها نيز نياز به مسير يابي بسته‌هاي ديتا دارند.

هدايت اطلاعات به كامپيوتر شما و يا از كامپيوتر شما در شبكه توسط ابزاري به نام مسير‌ياب (router) انجام مي‌شود.

بياييد با يك مثال ساده به كار يك مسيرياب [راهياب] نگاه كنيم. در يك نشريه مفروض 10 كارمند وجود دارد. 5 نفر در قسمت سياسي، 2 نفر در بخش اجتماعي و 3 نفر در بخش آگهي و تبليغات. فرض كنيد يك نفر از بخش آگهي يك فايل گرافيكي سنگين را براي همكار ديگر خود مي‌فرستد. وقتي يك بسته ديتا روي شبكه اترنت فرستاده مي‌شود تمام كامپيوترهاي موجود در شبكه لايه خارجي اين بسته را بررسي مي‌كنند تا در صورت مطابقت آدرس آن را دريافت كنند. حال اگر در بدترين حالت بسته فرستاده شده به آخرين كامپيوتري كه آن را بررسي مي‌كند تعلق داشته باشد تمام كار شبكه تا رسيدن بسته قطع مي‌شود. با بزرگتر شدن شبكه و اضافه شدن تعداد بيشتري كامپيوتر (هسته) زمان زيادي صرف اين پروسه مي‌شود.با استفاده از مسير‌ياب مي‌توان به حل اين مشكل با دو قسمت كردن شبكه كمك كرد.

مسيرياب مي‌تواند شبكه را در دو قسمت آگهي و خبر فرض كند. حال اگر بسته‌اي از بخش آگهي براي فردي در همين بخش فرستاده شود مسير‌ياب بسته را بررسي و روي همان قسمت نگه مي‌دارد و از انتقال آن به بخش خبر و مسدود كردن شبكه آن جلوگيري مي‌كند. به همين طريق اگر از بخش خبر بسته‌اي براي بخش آگهي فرستاده شود بسته فقط مسير شبكه آگهي را طي مي‌كند و داخل شبكه خبر نمي‌شود.

صفحه پيكر بندي Configuration table يك ابزار است كه مسيرياب براي آدرس‌دهي به بسته‌ها و كنترل ترافيك شبكه از آن استفاده مي‌كند.

دستورات اين پيكر بندي مشتمل است بر:

• اطلاعات و آدرس كامپيوترها در شبكه (و در اين مورد همان بخش‌هاي خبر و آگهي)
• اولويت دادن به حركت اطلاعات در هر كدام از شبكه‌ها؛ حتي در صورت ارسال همزمان
• تنظيمات مربوط به كنترل ترافيك

وقتي شبكه گسترش مي‌يابد و چند شبكه ديگر اضافه مي‌شود؛ مسيرياب مي‌تواند نقش ترجمه دستورها با پروتكل‌هاي مختلف را نيز انجام دهد.

اينترنت هم مانند تمام شبكه‌هاي ديگر كار مي‌كند. با اين تفاوت كه شامل ميلياردها جزء مختلف است. قطعا كار مسيرياب در اينترنت پررنگتر مي‌باشد.

اطلاعات در اينترنت تحت سيستمي به نام packet switching system جابجا مي‌شود. در اين سيستم؛ فايل‌ها به بسته‌هاي كوچكي [پكت] به اندازه 1500 بايت شكسته مي‌شوند و هركدام برچسبي شامل آدرس فرستنده و گيرنده و محل بسته در فايل اصلي و همچنين طريقه اطمينان حاصل كردن از سلامت بسته را دريافت مي‌كنند.

سپس هركدام از بسته‌ها بهترين مسير رسيدن به مقصد را طي مي‌كند و و در آستانه رسيدن به مقصد به هم مي‌پيوندند و فايل ارسال شده را دوباره از پكت‌هاي منفرد به حالت اوليه برمي گردانند.

مسيرياب‌هاي اينترنت همواره با هم در ارتباطند و توسط پيش‌فرض‌هاي خود؛ ديتا را از كم‌ترافيكترين مسيرها به مقصد هدايت مي‌كنند. با اين روش؛ ترافيك اينترنت كاهش يافته و بسته‌ها و در نهايت فايل از سريع‌ترين مسير به مقصد مي‌رسند.

مسيرياب تنها يكي از دستگاه‌هاي مديريت شبكه است.اگر چه هاب و سوئيچ هم ابزارهايي هستند كه مديريت شبكه را بر عهده دارند؛ ولي تنها مسيرياب است كه مشخص مي‌كند هر بسته به كجا بايد برود. براي انجام اين كار مسيرياب‌ها بايد اول آدرس تمام اجزاي شبكه و سپس ساختار شبكه را داشته باشند.

وقتي نامه‌اي را پست مي‌كنيد كشور، استان، شهر، خيابان، كوچه، پلاك و كد پستي گيرنده را روي پاكت مي‌نويسيد. ولي شايد بدون كد پستي و حتي بدون آدرس پستي دقيق و با كشيدن كروكي مقصد بتوانيد خودتان نامه را به دست گيرنده برسانيد، چون تعريف كلي از آدرس داريد.

ولي پستچي به آدرس دقيق پستي نياز دارد. تمام اين آدرس‌ها و مشخصات به تعريف كلي كه شما از مقصد داريد بازمي‌گردد.

به بيان روشن‌تر با گفتن نام محل مورد نظر؛ مثلا منزل دوست شما؛ يا با گفتن آدرس پستي و يا حتي طول و عرض جغرافيايي، محل مورد نظر در ذهن شما تداعي مي‌شود.

در شبكه‌ها نيز آدرس‌ها به دو صورت بيان مي‌شوند. يكي آدرس فيزيكي (physical address) و يكي آدرس منطقي (Logical address).

آدرس منطقي همانند نشاني پستي، كد پستي و كروكي مشخصات متفاوتي هستند كه همگي شما را به محلي كه از آن تعريف مشخصي داريد راهنمايي مي‌كند.

ولي آدرس فيزيكي همان داشتن يك برداشت كلي از آدرس است. به همين دليل آدرسي كه مسيرياب‌ها مي‌شناسند، نشاني منطقي اجزاي شبكه است. پستچي نيز بدون آدرس پستي و با گفتن اينكه مي‌خواهيد نامه به دست فلان دوستتان برسد؛ نمي‌تواند نامه شما را به مقصد ببرد. در كامپيوترها آدرس فيزيكي يك رمز است كه به آن مك ادرس/ MAC گفته مي‌شود و به كارت شبكه شما داده ‌شده و در لپ‌تاپ شما هم ثبت شده است.

اين كد از دو قسمت سه بايتي تشكيل شده‌است. سه بايت اول مشخصات كارخانه سازنده و باقي سريال كارت شبكه شماست كه در حافظه كارت ضبط شده‌اند. اين كد يكتاست. به اين معني كه هيچ دو كارت شبكه‌اي در جهان با آدرس MAC يكسان وجود ندارد. مسيرياب به اين آدرس دسترسي ندارد و شما را با آدرسي كه توسط شبكه به كامپيوترتان داده شده و به آن آدرس IP گفته مي‌شود، مي‌شناسد.

نمونه‌اي از آدرس IP:
227.78.86.288
نمونه‌اي از آدرس MAC:
44-45-53-54-12-34

مسيرياب وظايف ديگري نيز دارد. هر شبكه‌اي با نوع خاصي از پروتكل كار مي‌كند. نوع آدرس دهي به اعضاي شبكه، طريقه تجزيه فايل‌ها به بسته‌ها و اندازه اين پكت‌ها، چگونگي اطمينان حاصل كردن از رسيدن بسته به مقصد و كنترل ترافيك شبكه پروتكل نام دارد. مسيرياب‌ها پايه‌اي ترين پروتكل‌ها را در پيش‌فرض خود دارند.

بعضي از مسير‌ياب‌ها در صفحه پيكربندي خود نوعي دستور دارند كه به يك استفاده كننده مشخص، اجازه فرستادن درخواست‌هاي مكرر براي دسترسي به حجم زيادي از اطلاعات را نمي‌دهد.

با اين كار از كندشدن سرورها براي مدت طولاني و ايجاد ترافيك در شبكه جلوگيري مي‌شود. در سال 2000 حمله‌هايي به چند سايت معروف مانند yahoo و MSN توسط هكرها انجام شد. حمله كننده‌ها از اين پيش‌فرض مسيرياب‌ها اطلاع داشتند. آنها برنامه‌اي را روي تعدادي كامپيوتر ارسال كردند كه كار اصلي حمله را بر عهده داشتند.

اين برنامه‌ها به هر كدام از بسته‌هاي ديتا كه از كامپيوتر به سمت مسير‌ياب و سرور مي‌رفت آدرس IP مستقلي مي‌دادند. هر بار كه اين برنامه‌ها به طور همزمان اجرا مي‌شد؛ سرورها براي ساعت‌ها مشغول پاسخگويي به حجم زيادي از درخواست‌ها مي‌شدند كه بسيار بيشتر از ظرفيت‌شان بود و به اين‌ترتيب حمله‌ موسوم به Denial Of Service به سرورهاياين سايت‌ها انجام شد.

در حال حاضر مسير‌ياب‌هاي جديد كه در شبكه‌هاي مهم به كار گرفته مي‌شود داراي دستورات پيشرفته‌اي است كه از ضعف‌هاي گذشته برخوردار نيست

تاريخ درج: 24 تير 1387 ساعت 17:53 تاريخ تاييد: 24 تير 1387 ساعت 19:28 تاريخ به روز رساني: 24 تير 1387 ساعت 19:31
دوشنبه 24 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]