تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816453938
خانه را دریاب ، مساله قیمت نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > اقتصاد سیاسی - علی خردپیر علی خردپیر*: زمستان سال گذشته ، بسته شدن شیر گاز صادراتی ترکمن ها به سوی مرزهای شمالی ایران ، چنان بحران آفرین شد که به این زودی ها خاطره اش از حافظه زدوده نخواهد شد. کشوری با دارایی 17 درصد از ذخایر گازطبیعی جهان به چنان شرایطی گرفتار آمد که حذف روزانه 20 میلیون مترکعب گاز وارداتی از ترکمنستان در شبکه اش ، توانست خسران بی سابقه ای را متوجه عموم ملت در بخش خانگی و فعالان اقتصادی در وادی صنعت سازد. از این روی دولت محمود احمدی نژاد که از بدو به قدرت رسیدن پی در پی شعار عدالت و رفاه اجتماعی را سر داده و با این همه شرایط اقتصادی توده ها روز به روز سخت تر شده است ، باید تاب نقد آورد. از آنجا که نقد اما اساسا در فرهنگ سیاسی امروز ایران کمتر تحمل شده است و خطوط سرخ نیز پر رنگ تر و گسترده تر ، لااقل انتظار می رود که " وجود نگرانی " درک شود . فرارسیدن فصل سرما ، با تجربه ای که جامعه از سر گذرانده است همراه با نگرانی درباره چگونگی تامین گاز مورد نیاز گرمایش بخش خانگی و مصرف صنایع و نیروگاه ها است. اینکه مسوولان و متولیان امر ، صرفا به تکرار وعده ها با قید شرط " صرفه جویی " اکتفا کنند و به چگونگی این مهم یعنی جلوگیری از وقوع حادثه ای نظیر آنچه که زمستان 86 روی داد نپردازند از سوی رسانه ها قابل اغماض نیست. قرارداد واردات گاز از ترکمنستان باز احیا شد و این تجدید نظر موافقت نامه اقتصادی است که در پی سفر علی کردان قائم مقام وقت وزیر نفت به عشق آباد به حال تعلیق درآمده بود. امروز اما واردات 20 میلیون مترمکعبی گاز به 32 میلیون مترمکعب افزایش یافته و به گفته غلامحسین نوذری که دومین وزیر نفت در کابینه دولت نهم است هیچگونه " حق شرط " در این قرارداد از سوی مقامات ترکمن لحاظ نشده است . خبر توافق ایران و ترکمنستان اما پیش از آنکه از سوی رسانه های داخلی منتشر شود از برون مرز شنیده شد و این خود شاید ناشی از ویژگی پاسخگویی مسوولان ایرانی است. با این همه ، مفاد قرارداد و از جمله بند قیمت محرمانه تلقی می شود. عمده ترین دلیلی که دولتی ها برای محرمانه خواندن قیمت گاز خریداری شده از ترکمنستان عنوان می کنند حفاظت از "منافع ملی" است . این منافع ملی اما چنان مبهم به بازی گفتار می آید که بلافاصله نیاز به بازتعریف آن ضروری به نظر می رسد. آنچه که در این رابطه جسته و گریخته شنیده می شود این است که اعلام رسمی " قیمت " توافق شده ، بهانه به دست دیگران می دهد. این " دیگران " اما چه گروه یا چه کسانی را شامل می شود ؟ آیا تضادی که اعلام قیمت گاز خریداری شده از ترکمنستان در برابر منافع ملی می آفریند صورت مساله " واردات گاز " را زیر پرسش می کشاند یا مساله قیمت مناسب را طرح می کند؟ اگر " واردات گاز " امروز ضرورتی ناشی از عقب ماندگی و توسعه نیافتگی شریک ایرانی پارس جنوبی است ، هویداست که نیاز فوری را نمی توان بلافاصله با بحث ساختاری تامین کرد. به بیانی روشن ، امکان در سرما واگذاردن ملت و فرستادن اجساد یخ زده آنان در استان های شمالی و شمال غربی به سردخانه ها را نمی توان به تماشا نشست. در کوتاه مدت نه فرصتی برای تحلیل صرف است و نه دوری از واکنش سریع به نیاز های پیش روی . طرح و پی ریزی برنامه ای جامع درباره تولید ، توزیع و مصرف انرژی در ایران ، در بعد کلان آن مورد غفلت دولت ها واقع شده و کم نبودند کارشناسان و روزنامه نگارانی که بی وقفه این ضرورت را به گوش مسوولان یاد آور شده اند ؛ آنک اما در میانه معرکه ، مضحکه ای است اگر برخی بر این انتظار باشند که راه نپیموده سی ساله یک شبه پیموده شده باشد. فرضیه دوم آن که اعلام قیمت گاز وارداتی از ترکمنستان بهانه به دست دولت ترکیه ، به عنوان تنها خریدار گاز صادراتی ایران می دهد . این فرض بر این پایه بنا می شود که قیمت گاز ترکمن ها ارزان تر از گازی است که به ترکیه صادر می شود. این فرضیه اما بلافاصله شکست خورده است چراکه اولا قرارداد ایران و ترکیه سال ها پیش از این و حسب قیمت مطلوب زمان عقد ، به امضای نهایی رسیده و شرایط ویژه خود را داراست . ثانیا مدت قرارداد ایران و ترکیه در قیاس با قرارداد ایران و ترکمنستان بلند مدت و به لحاظ اقتصادی قیاس مع الفارق است. ثالثا ترکیه برای استفاده از گاز ترکمنستان مجبور به پرداخت حق ترانزیت است که بعید به نظر می آید هزینه کل این طرح کمتر از واردات گاز ایران باشد. فرضیه سوم اما به اعتراض های سیاسی - جناحی داخلی معطوف است. در این صورت به سختی می توان " اعتراض " را حتی با مقاصد خاص سیاسی در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ، مغایر با منافع ملی تلقی کرد. اگر در این فرضیه مساله گران خریدن هم مطرح باشد با توجه به رشد بهای گازطبیعی و نیز اضطرار موجود و در قبال میلیارد ها دلاری که برای واردات نفت گاز مصرفی نیروگاه ها صرف شده است نمی تواند چشم اسفندیار دولت باشد. اصل قضیه " منافع ملی " اما به نظر می رسد درپی خودداری از اعلام قیمت گاز خریداری شده از ترکمنستان به مسیری دیگر منحرف شده است. یعنی درک " منافع " یک ملت در رابطه با صادرات و واردات گاز طبیعی به بهانه سوء استفاده " دیگران " از موضوع قیمت ، مغفول مانده است. اینکه سایت الف وابسته به رئیس مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی از پرداخت 350 دلار به ازای هر یک هزار مترمکعب گاز ترکمنستان از سوی مقامات دولت ایران خبر می دهد و از سویی مبلغ گاز صادراتی به ترکیه را 200 دلار عنوان می کند ، سندی است حاکی از آنکه مفاد موافقت نامه های اقتصادی چنان هم که در ایران ادعا می شود " محرمانه " نیست. در جهانی که اطلاعات کلید موفقیت خوانده می شود، کمپانی ها و کشورهای نقش آفرین در بازار انرژی یکی از عمده فعالیت هایشان تدوین تازه ترین اطلاعات و آمار است. اگر وب سایت وابسته به احمد توکلی می تواند چند روز پس از احیای قرارداد ایران و ترکمنستان مبلغ توافق شده را کشف و منتشر کند ، تردید نباید داشت که خریداران و فروشندگان گاز جهان هر قرارداد در هر نقطه را مانیتور می کنند. ماجرا در ایران اما قیمت نیست که امروز به همت وزار نفت در ابهام قرار دارد بلکه مساله تولید 75 میلیون مترمکعب گازی است که بهار امسال وعده داده شد. این 75 میلیون مترمکعب گاز بدون احتساب واردات ، مشتی است نمونه خبربار . وزیر ممکن است تنها چند دقیقه پس از آنکه در جمع نمایندگان فعالان بخش خصوصی بهای گاز صادراتی ایران را 400 دلار عنوان کرده چشم در چشم خبرنگاران گفته خود را تکذیب کند اما نمی تواند ، انتشار وعده هایش را در طول ماه های گذشته درباره افزایش ظرفیت تولید گاز فراموش کرده با نادیده گیرد. فازهای 9 و 10 میدان گازی پارس جنوبی در حالی هنوز ه بهره برداری نرسیده است که از دروازه فصل سرما عبور کرده ایم. خبرهای رسیده حاکی از آن است که تا پایان امسال نیز بعید است که این دوفاز به تولید تولید نهایی بیانجامد ، گرچه انتظار روشن کردن یکی دو مشعله نمادین و بوق افتتاح سر دادن را داریم. معلوم نیست علاوه بر دو فاز یاد شده ،25میلیون مترمکعب گاز طبیعی که قرار بود از قبل افزایش ظرفیت پالایشگاهی به شبکه افزوده شود چه شد؟. عسلویه که روزی آن را خوش باورانه قطب اقتصاد و صنعت کشور می خواندند دوران خواب آلودگی اش را می گذراند و باز چشم های ایرانی به دستان ترکمن ها دوخته شده مبادا که با فرمانی از عشق آباد ، شیرگاز به سوی مرزهای جنوبی بسته شود. محتمل است که باری دیگر صدور گاز به ترکیه نیز به دست انداز افتد که این سنتی است هر ساله. آنک اما وقت آن است که در این " خانه " به " پایبست " بیاندیشیم که قیمت مساله فوری به وقت احتیاج نیست. *روزنامه نگار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 320]
-
گوناگون
پربازدیدترینها