تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860674584
طعم تلخ شكر
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: ایلنا: از آغاز به کار نخستين کارخانه قند و شکر در کشور 115 سال می‌گذرد و این صنعت قدیمی که با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های بسیار چیزی نمانده بود کشور را از واردات شکر خارجی بی‌نیاز کند، با نامهربانی‌های دولت از سال 1385چنان بحران زده شد که تنها یک شوک دیگر برای حذف همیشگی آن کافی است. شوکی که آمدنش همراه با هدفمندی یارانه‌ها قطعی به نظر می‌رسد. به گزارش ایلنا، صنعت قند از پرمصرف‌ترین‌های حامل‌های انرژی بین صنایع غذایی محسوب میشود؛ به طوری که 75 درصد مصرف گاز در مجموعه صنایع غذایی به صنعت قند و شکر تعلق دارد. این درصد در مصرف نفت کوره 63 و گازوئیل نیز 67 درصد است. اگرچه وزارت صنایع ومعادن طبق برآورد خود سهم این صنعت از مصرف حامل‌های انرژی را در بین صنایع غذایی 33 درصد می‌داند اما کانون انجمن‌های صنفی صنایع غذایی با محاسباتی که خود انجام داده است، این رقم را 70 درصد تخمین زده است. نتیجه آنکه این حجم از مصرف انرژی، این صنعت را – که در سال‌های گذشته با اعمال سیاست‌های تعرفه‌ای نادرست به مرز نابودی رسیده- بیش از دیگر صنایع پس از هدفمند کردن یارانه‌ها، آسیب‌پذیر می‌کند. مصرف بالای انرژی گران قیمت و آزاد، منجر به رشد شدید قیمت تمام شده محصول تولیدی میشود و در صورتی که این هزینه‌ها از سوی دولت جبران نشود با شکری بسیار گران قیمت مواجه خواهیم بود که هیچ متقاضی نخواهد داشت. چنانکه محمدباقر باقرزاده مدیرعامل مرکز بررسی و تحقیق و آموزش صنایع قند ایران هشدار می‌دهد: حذف یارانه حامل‌های انرژی اثرات غیرقابل کتمان بر صنعت خواهد داشت که در صورت عدم جبران آن، این صنعت از بین خواهد رفت. مراحل جبران هزینه از سوی دولت نیز به این قرار است که پس از کسب درآمد از محل هدفمند کردن یارانه ها، 50 درصد به دهک‌های مختلف جامعه، 30 درصد به دولت و 20 درصد به بخش تولید و خدمات بازپرداخت شود. 4 هزار میلیارد تومان سهم تولید و خدمات در آمدی که امسال برای هدفمندی پیش‌بینی و به تصویب مجلس رسید نیز 20 هزار میلیارد تومان است که به این ترتیب 20 درصد این رقم یعنی 4 هزار میلیارد تومان به صنعت، کشاورزی و خدمات بر می‌گردد. حال از این 4 هزار میلیارد تومان چه سهمی نصیب صنایع قند و شکر خواهد شد؛ مساله‌ای است که هنوز دولت هیچ تصمیمی درباره آن نگرفته است. هر یک از بخش‌های تولید امیدوارند سهم قابل توجهی از این مبلغ عایدشان شود ولی از آنجا که تعداد صنایع، تولیدکنندگان و صادرکنندگان در کشور بسیار بالاست؛ به طور قطع این منابع برای جبران هزینه‌های اضافی آنها اندک و غیر قابل توجه خواهد بود. بنابراین آنچه باید منتظرش بود زیان بیش از پیش صنایع و حذف تعداد قابل توجهی از تولیدکنندگان از گردونه تولید است. اما این که در این آشفته بازار چه بر سر تولیدکنندگان قند و شکر خواهد آمد خود حکایتی خواندنی است. صاحبان صنایع قند و شکر که در گذشته‌ای نه چندان دور (یعنی همین 3 سال پیش) یک میلیون و 250 هزار تن شکر تولید می‌کردند؛ قصد داشتند تولید خود را به 2 میلیون تن رسانده و به این ترتیب دروازه کشور را به روی واردات ببندند. غافل از آن که آن سوتر دولتمردان کمر همت بستند تا کشور را پر کنند از شکرهای ارزان قیمت خارجی تا دیگر مصرف کننده نگوید شکر چند تومان گران شده است. دقیقا نیمه اول سال 1385 بود که صنایع اعلام کردند امسال رکورد تولید چغندرقند در کشور زده شده و با بیش از 6 میلیون تن چغندر تولیدی امسال 2/1 میلیون تن شکر تولید می‌کنیم. آنان خرسند از این اتفاق، برای تولید بیشتر شکر در سال‌های بعد برنامه‌ریزی کرده و چغندرکاران هم که پول فروش تولیدشان را به موقع از کارخانه‌ها دریافت کرده بودند انگیزه لازم برای همین میزان تولید یا حتی بیشتر را داشتند. اما با شنیدن خبر ورود 2 میلیون و 480 هزار تن شکر خارجی در این سال تمام رشته‌ها پنبه شد. از آنجا که سال 1384 قیمت شکر مقداری افزایش یافته و بخصوص در ماه رمضان شکر در برخی مناطق کمیاب شده بود؛ دولت تعرفه واردات این محصول را در آبان 1384 از 150 به 50 درصد کاهش داد و خودش هم برای واردات دست به کار شد و تصمیم گرفت آنقدر شکر بیاورد تا همه جا پر شود از شیرینی شکر. اما این واردات نه تنها شیرین نبود بلکه تلخی آن چنان تولیدگران را آزرده کرد که پس از گذشت چند سال هنوز هم طعم آن در دهانشان باقی است. اوج گیری واردات کاهش تعرفه واردات که در سال 1385 حتی به 10 درصد رسید؛ باعث شد 2 میلیون و 480 هزار تن شکر وارد شود که نیمی از آن یعنی یک میلیون تن توسط دولت وارد شده بود. این حجم واردات نیز با توجه به نیاز سالانه 700 هزار تن به واردات، 5 برابر نیاز کشور برآورد شد. با توجه به آن که قیمت شکر خارجی ارزان‌تر از شکر داخلی بود؛ تولیدات کشورمان در انبارها ماند و در نتیجه نقدینگی کارخانجات تامین نشد، پرداخت پول چغندکاران هم به تعویق افتاد و انگیزه تولید به شدت پایین آمد. این اتفاق سبب شد تولید شکر در سال 1387 به 550 هزار و در سال 1388 به 450 هزار تن کاهش یابد و کارخانه‌ها یکی پس از دیگری تعطیل شده و یا تنها با 30 درصد ظرفیت کار کنند. سیاست کاهش تعرفه و افزایش واردات نیز با دلیل افزایش ذخیره استراتژیک توجیه شد و طرح خودکفایی شکر که قرار بود با راه‌اندازی واحدهایی همچون هفت تپه، شوشتر، کشت و صنعت کارون و امام خمینی در سال 87-86 محقق شود به صف دیگر پروژه‌های ناتمام پیوست و تولید شکر که در سال 1385 به بالاترین حد طی سال‌های اخیر یعنی یک میلیون و 258 هزار تن رسید با 64 درصد کاهش به 450 هزار تن در سال 1388 افت پیدا کرد. دولت نهم در ابتدای کار خود همه بخش‌ها را وابسته به هم ذکر کرد و وعده داد هر بخش به گونه ای گام بردارد که سایر بخش‌ها منتفع شوند. ولی متاسفانه با وجود قول وزیرجهاد کشاورزی در خصوص خودکفایی در تولید شکر طی مدت 3 سال، تولید این محصول با عملکرد وزارت بازرگانی و واردات بیش از نیاز، به حد هیچ رسید و به عقیده بسیاری از دست اندرکاران بخش شاید برای بازگشت به روزهای طلایی تولید شکر به ده‌ها سال زمان نیاز باشد. حال در وضعیت کنونی این صنعت که شرح آن رفت؛ دولت قصد دارد قیمت حامل‌های انرژی را آزاد کند. این آزادسازی با توجه به مصرف 70 درصدی انرژی توسط صنعت قند و شکر در بین صنایع غذایی به معنی افزایش چشمگیر هزینه تولید این صنعت خواهد بود. ماجرای قیمت شکر نیز در جای خود قابل تامل است. همانطور که گفته شد دولت در سال 1384 تعرفه واردات را کاهش داد تا قیمت شکر پایین بیاید که البته با ورود بیش از اندازه شکر این اتفاق افتاد. اما پس از بلند شدن داد تولیدکنندگان و انتشار خبرهایی که از زیان انباشته آنان حکایت داشت تعرفه به 35 درصد در سال 1388 افزایش یافت. این افزایش به مثابه سرعت گیری عمل کرد که فقط تا حدی شتاب واردات را گرفت و باز هم 800 هزار تن شکر در همین سال وارد شد. قیمت شکر رکوردزنی کرد به‌رغم تمام تلاش دولت برای پایین نگه داشتن قیمت شکر، که به بهای از بین رفتن تولید انجام شد؛ باز هم قیمت‌ها روند صعودی در پیش گرفت. چنانچه در فروردین امسال قیمت شکر رکورد ماه‌های قبل را شکست و به یک هزار و 92 تومان در کیلو رسید که نسبت به هفته منتهی به 20 فروردین 1388، 70.74 درصد رشد نشان می‌دهد. قیمت قند نیز با 50 درصد افزایش به یک هزار و 280 تومان رسید. نرخ شکر که از سال 1385 با کاهش تعرفه و ورود شکرهای خارجی در سطح 500 تومان مانده بود اکنون مرز هزار تومان را رد کرده است. این به معنای آن است که دولت نه تنها به هدف خود یعنی کنترل قیمت شکر دست پیدا نکرد بلکه تولید این محصول را در داخل کشور از دست داد. این در حالی است که تا پیش از سال 1385 یعنی از سال 1380 پیوسته تعرفه واردات شکر بیش از 100 درصد بوده و هیچ گاه بحران قیمت در بازار بوجود نیامد. اما دولت نهم که برای حمایت از مصرف کننده سعی در کاهش قیمت‌ها داشت با اشتباهی تاریخی، صنعت 115 ساله ایران را به ورطه نابودی کشاند. در عین حال مسوولان دولت در توجیه عملکرد خود می‌گویند: صنعت قند و شکر صنعتی فرسوده با ماشین آلات از کار افتاده است و افت تولید آنها نیز از این محل ناشی میشود. در حالی که اعتقاد دست اندرکاران صنعت بر این امر استوار است که صنایع در صورت رقابت‌پذیر بودن تولیدات، قادر به تولید کل نیاز کشور خواهند بود. محمدباقر باقرزاده مدیرعامل مرکز بررسی و تحقیق و آموزش صنایع قند ایران می‌گوید: صنایع باید با حاشیه سود 10 درصدی تولید کنند لذا در شرایطی که همین محصول با نرخی زیر قیمت تمام شده کارخانجات وارد کشور میشود جایی برای تولید باقی نخواهد ماند. وی به اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها اشاره کرده و توضیح می‌دهد: افزایش 70 درصدی قیمت تمام شده تولید پس از عملیاتی شدن قانون دور از انتظار نیست اما این به منزله افزایش 70 درصدی قیمت مصرف کننده نخواهد بود چرا که دولت با بازپرداخت، بخشی از این اضافه هزینه را جبران خواهد کرد. تعیین تعرفه پس از هدفمندی باقرزاده پیشنهاد می‌کند: برای این که تولید کارخانجات با صرفه اقتصادی همراه باشد باید قیمت تمام شده تولید داخل به علاوه سود منطقی محاسبه شده و با در نظر گرفتن قیمت محصول خارجی تعرفه‌ای برای واردات تعیین شود که دو محصول قادر به رقابت باشند. برابر نبودن نرخ دلار و ریال از عوامل بازدارنده‌ای است که علیرضا اشرف رئیس هیات مدیره سندیکای کارخانجات قند و شکر به آن اشاره می‌کند. او می‌گوید: زمانی تولیدات غیرنفتی کشور از جمله قند و شکر پایدار خواهد ماند که سیاستگذاری قیمت برابری ریال و دلار مشخص شود. وی تاکید می‌کند: بهره‌وری، بازسازی و نوسازی تنها به رشد 2 درصدی قند و شکر کمک می‌کند. اشرف اذعان می‌کند: با وجود تورم اگر صنایع قند و شکر را بازسازی کنیم باز در این صنعت دچار بحران خواهیم بود. رئیس هیات مدیره سندیکای کارخانجات قند و شکر ادامه می‌دهد: در زمانی که برابری ریال و دلار وجود دارد باید تعرفه واردات محصولات را افزایش داد. اما این در حالی است که دولت در شکر برعکس عمل کرد و تعرفه واردات این محصول را کاهش داد. اشرف با بیان این که تولید شکر در کشور همانند یک زنجیره است، متذکر میشود: افزایش تولید شکر در کشور منجر به افزایش محصولاتی نظیر علوفه، الکل و خمیر مایه نان میشود ولی در سال‌های گذشته با افت تولید شکر این محصولات نیز با کاهش تولید همراه شد و رشد قیمت گوشت هم به دنبال کاهش علوفه در بازار ایجاد شد. او همچنین بیان می‌کند: در چند سال گذشته نیز رشد قیمت شکر بر صنعت شیرینی سازی هم تاثیر داشته و گاه این کالا را نیز غیراقتصادی کرده است. صنعت قند و شکر با سابقه‌ای 115 ساله که می‌توانست با توجه به مزیت‌هایی که کشورمان در تولید چغندرقند و نیشکر داشت به رقیبی سرسخت برای دنیا محسوب شود با اقدامی تعجیل‌گونه و بدون کار کارشناسی برای تامین نیاز شکر، این تولید ضربه‌ای خورد که شاید سالیان سال نتوان به درمان آن پرداخت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 490]
-
گوناگون
پربازدیدترینها