واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: شش سفیر سابق اروپایی درباره ایران چه گفتند؟ «ریچارد دالتون»، «استین کریستینسن»، «پائول مالتزان»، «گیلیوم متن»، «فرانسیس نیکولاد» و «روبرتو توسکانو»، سفرای سابق و اسبق انگلستان، سوئد، آلمان، بلژیک، فرانسه و ایتالیا این یادداشت را نوشته اند/ رهبران ما برخورد نادرستی در سال 2005 با ایران داشتند. اکنون دیگر نمی توان انتظارات سال 2005 را از ایران داشت... شش سفیر سابق کشورهای اروپایی در ایران، در یادداشت مشترکی که برای «لس آنجلس تایمز » نوشته اند، به بیان نظریات خود درباره برنامه هسته ای ایران و مذاکرات غرب با ایران در این زمینه پرداخته اند.به گزارش تابناک، «ریچارد دالتون»، «استین کریستینسن»، «پائول مالتزان»، «گیلیوم متن»، «فرانسیس نیکولاد» و «روبرتو توسکانو» سفرای سابق و اسبق انگلستان، سوئد، آلمان، بلژیک، فرانسه و ایتالیا این یادداشت را نوشته اند.بنا بر این گزارش، در این یادداشت آمده است: بر پایه موازین حقوق بین الملل، مواضع اتحادیه اروپا و آمریکا در قبال برنامه هسته ای ایران، وجاهت قانونی را که این کشورها به آن اعتقاد دارند، ندارد، به ویژه که این کشورها با استناد به مقوله خطر تهدید صلح از سوی ایران، تحریم های اجبارآمیزی علیه این کشور وضع کرده اند.اما آیا می توان گفت که غنی سازی اورانیوم توسط ایران تهدید آمیز است؟ در واقع هیچ ماده ای در حقوق بین الملل و حتی قانون منع گسترش سلاح های هسته ای وجود ندارد که ایران را از غنی سازی اورانیوم منع کرده باشد، این در حالی است که کشورهای دیگری هم در دنیا هستند که اورانیوم غنی می کنند؛ اما هیچ کس آنان را تهدیدی برای صلح جهانی نمی داند.به علاوه، این حقیقتی است که فعالیت های هسته ای ایران توسط آژانس انرژی اتمی در حال نظارت است و تاکنون اطلاعاتی جدی درباره انحراف برنامه هسته ای ایران نیز توسط این بازرسان منتشر نشده است.این در حالی است که «جونز کاپلر»، مدیر اطلاعات ملی آمریکا، نیز در ماه فوریه در کنگره گفته بود:«ما نمی دانیم که ایرانیان قصد تولید سلاح هسته ای دارند یا نه؛ اما آنچه مشخص است اینکه تصمیم گیران ایرانی در این زمینه بر پایه محاسبه هزینه ـ فایده پیش می روند و در این روند، جامعه جهانی این فرصت را دارد که بر تصمیمات ایران تأثیر بگذارند.امروز بیشتر کارشناسان، حتی در اسرائیل بر این باورند که ایران در حال تبدیل شدن به کشوری است که در آستانه ساخت سلاح هسته ای است؛ یعنی این توانایی را دارد که این کار را انجام دهد، ولی این کار را انجام نداده است؛ بنابراین، بار دیگر هیچ ماده قانونی نه در آژانس هست و نه در حقوق بین الملل که کشوری را که توانایی تولید سلاح هسته ای داشته باشد، محکوم کند.البته کشورهای دیگری هم هستند که سلاح هسته ای تولید نکرده اند؛ اما توانایی تولید آن را دارند؛ حال آیا صرف داشتن توانایی ساخت سلاح هسته ای، مغایر قانون است؟ وضعیت کنونی ایران، در حالی است که در سال 2005، حاضر شده بود که شمار سانتریفیوژهای خود را کاهش داده، غنی سازی را در سطح بسیار پایین ادامه دهد و همچنین پروتکل الحاقی را امضا کند تا بازرسان بتوانند از اماکن غیر اعلامی ایران هم بازدید کنند، ولی اروپا و آمریکا به این هم راضی نشده و در صدد بودند که ایران به صورت کامل غنی سازی را کنار بگذارد؛ بحثی که دیگر در شرایط کنونی، غیر واقعی است و نمی توان از ایران انتظار داشت، چنین کاری کند».وی در پایان گفته بود: «گویا، در شرایط کنونی، بهترین راهکار، تکیه بر ابعاد فنی مذاکرات و همچنین همراهی کردن با آژانس برای گذاردن ابزاری در اختیار این نهاد بین المللی است تا بتوانند دقیق تر روی برنامه هسته ای ایران نظارت کند».به نظر می رسد، در هفته های اخیر که جو رسانه ای شدیدی علیه فعالیت هسته ای ایران در غرب شکل گرفته است، تنها رویکردهای واقع گرایانه و بازی در قالب رویکردی مبتنی بر حالت برد ـ برد است که می تواند مذاکرات کشورهای غربی با ایران را احیا کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]