-
عمريست تا به راه غمت رو نهادهايم شاعر : حافظ روي و رياي خلق به يک سو نهادهايم عمريست تا به راه غمت رو نهادهايم در راه جام و ساقي مه رو نهادهايم طاق و رواق مدرسه و قال و قيل علم هم دل بدان دو سنبل هندو نهادهايم هم جان بدان دو نرگس جادو سپردهايم چشمي بدان دو گوشه ابرو نهادهايم عمري گذشت تا به اميد اشارتي ما تخت سلطنت نه به بازو نهادهايم ما ملک عافيت نه به لشکر گرفتها