-
نماز شام غريبان چو گريه آغازم شاعر : حافظ به مويههاي غريبانه قصه پردازم نماز شام غريبان چو گريه آغازم که از جهان ره و رسم سفر براندازم به ياد يار و ديار آن چنان بگريم زار مهيمنا به رفيقان خود رسان بازم من از ديار حبيبم نه از بلاد غريب به کوي ميکده ديگر علم برافرازم خداي را مددي اي رفيق ره تا من که باز با صنمي طفل عشق ميبازم خرد ز پيري من کي حساب برگيرد عزيز من که بجز با