-
شاه و گدا در ادبيات منظوم عرفاني(2) نويسنده: رجب توحيديان - در مواردي ديگر از ابيات عرفاني، معشوق و يار، با عاشق نشست و برخاستي نداشته و به واسطه تکبر و حسن و جمال و غرور خود از هم صحبتي با او عار دارد همچنانکه پادشاه و سلطان نيز از هم صحبتي با گدا اظهار ننگ مي کند و گاه گدايان و عارفان با زبان طنز و نيشدار سلاطين را تحقير مي کنند و خود از هم نشيني و مصاحبت با آنان اظهار عار و ننگ مي کنند: