-عقود اذنیه
وكالت، عاریه و ودیعه عقودى هستند كه ازجهات گوناگون به اذن شباهت دارند. اثر اصلى این عقود اذن است؛ چنان كه اذن براى اذن دهنده تعهّد و الزامى در پى ندارد، در این عقود نیز هریك از طرفین عقد، هرگاه اراده كند، مىتواند عقد را برهم زند. همانگونه كه اذن با فوت یا جنون اذن دهنده از بین مىرود، این عقود نیز همانند عقود جایز دیگر با فوت یاجنون یكى ازطرفین منفسخ مىشوند. طبق ماده 954 ق.م.: «كلیه عقود جایزه به موت احد طرفین منفسخ مىشود و همچنین به سفه، در مواردى كه رشد معتبر است».(1