-
بن لوین و جیم استری – گوندرسن (1997) برای به حداکثر رساندن سازگاریهای فیزیولوژیکی ناشی از قرار گیری در معرض هیپوکسی و در عین حال به حداقل رساندن افت ظرفیت ورزشی که معمولا در ارتفاع مشاهده می شود، مدل تمرینی اقامت در ارتفاع، تمرین در مناطق پست را پیشنهاد کردند. در این مدل تمرینی ورزشکاران هنگام استراحت و خواب هیپوکسی غیر فعالی را روزانه حدود 8 تا 10 ساعت در ارتفاع بین