- واقعیتِ تلخِ شهرِ من تهران- ایرنا- بوق های پیاپی و توقف های گاه و بی گاه ماشین ها، شلوغی و همهمه خیابان را دوچندان کرده است. سر که می چرخانی، خانمی با آرایش و نوع ویژه ای از لباس نگاهت را به سوی خود می کشاند. ناخودآگاه ماجرای چند روز پیش در ذهنت یادآوری می شود: فریادهای دردناک زنی که در گوشه تاریک خیابان از درد خماری به خود می پیچید؛ دختری که مار اعتیاد بر جسمش چنبره زده و سایه شوم خود را بر روح دردمند و خسته اش افکنده بود.