-
پرسه در قدیمیترین محله تهران بازگشت سلجوقیان به دروازه دولاب تهران پیرمرد با کمر خمیده پشتش را کرده به ما و دارد از دروازهگلی با طاق نصرتی بلند و کتیبههای پر از شعر و گل و بوته میگذرد، پشت سرش تا چشم کار میکند بیابان است و جلوی آن آبادی با خانههای بزرگ حیاطدار و درختهای سرو و چنار و کوچههایی که تنها عابر دائمی آن جوی روان آب است و ساکنان شلوغش گنجشکهای سینهسفید و تپلی. پیرمرد توی نقاشی از در دروازه دولاب به آرامی صدها سال میگذر