-
سيماي زن در شعر تعزلي فارسي سيماي زن در شعر تغزلي ايران انساني ترين رنگ و بوي را دارد. زن در اساطير و افسانه ها دستخوش اميال خدايان يا اراده ي آسمان است، حال آنکه در شعر عاشقانه به راه خواهش دل و پسند خود مي رود و احساس پيچيده ي خويش را مي نماياند. تاريخ بلند ادب قديم پارسي جزء دوره اي کوتاه چنين سيمايي از زن ننموده است. مبادي اخلاقي و موازين اجتماعي را بايد موجب عمده ي اين کمبود دانست. با رواج