-
شب من سيه شد از غم مه من کجات جويم شاعر : امير خسرو دهلوي به شب دراز هجران مگر از خدات جويم شب من سيه شد از غم مه من کجات جويم ز پي دل خودست اين که من حيات جويم نه اي گلي که آرد سوي مات هيچ بادي تو درون ديده و دل ز کسان چرات جويم؟ سخت به سرو گويم خبرت ز باد پرسم چو نبينم آشکار به کدام جات جويم؟ به دل و دو ديده و جان همه جا نهفته هستي به ميان سپر شوم همره آن بلات جويم چو