-دوشنبه ۸ دی ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۵
سخت است از سپیده صبح تا غروب آفتاب جایی بمانی که به آن تعلق نداری و روزها را همچون یک زندانی روی چوب خط نشانه بگذاری، بی‌هیچ امیدی به آینده فقط منتظر بمانی تا روزی چوب خط پر شود. به گزارش ایسنا، روزنامه ایران با این مقدمه در ادامه می‌نویسد: نشسته‌اند. چاره‌ای جز نشستن ندارند. دورهم حلقه زده‌اند و خاطرات ت