-آخ ... دستش رو شدنگاهی به رمان تنهایی دونده ی دو استقامت ، نوشته ی آلن سیلیتو
کاش چهره آلن سیلیتو شبیه ولادیمیر مایاکوفسکی روس بود. کاش لااقل در وضع رخت و لباس و پوشش به کوچه گردهای آسمان جل می برد یا بی عاری ظاهری یکی، دو تا از اعضای دار و دسته ی «بیت» را داشت که در آمریکای بعد از جنگ دوم غوغا به راه انداخته بودند و گه گدار خبرهای حیرت آوری تقدیم روزنامه ها می کردند. اما این نویسنده ناتینگهامی - دست کم در عکس هاش - نه جایی کله اسبی را توی بغل گرفته، نه با یک شش لول عتیقه،