-سهشنبه ۲ دی ۱۳۹۳ - ۰۷:۴۷
مولای من، تو را امام غریب مینامند، میدانم بد میزبانی بودند و در مهماننوازی وفا نکردند. حال تو میزبان ما هستی؛ میزبان گریهها و نیازها، غمها و دلتنگیهای ما هستی. تو که غریبی را احساس کردهای! حال غریبهها به آستان کرم تو چشم دوختهاند و به دستان پرمهرت توسل کردهاند. به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانش