-
بهرام بیضایی در کتاب «نمایش در ایران» به این موضوع اشاره کرده است که از دورۀ اسلامی نمایش‌های عروسکی تا قرن چهار اطلاع مستقیمی در دست نیست و از قرن پنجم به بعد است که در شعرهای شاعران به این نمایش‌ها و تعدادی از واژه‌های آنان اشاره شده است.
اشعار اسدی طوسی (قرن ۵ هجری) و عمر خیام نمونه‌ای از شعرهایی است که دربردارندۀ این موضوع هستند. برای مثال: ما همه لعبت کانیم و فلک لعبت باز از روی حقیقتم نه از روی مجاز این شواهد به ما نشان می&zwnj