-
زمستان پوستين افزود بر تن کدخدايان را شاعر : شهريار وليکن پوست خواهد کند ما يک‌لاقبايان را زمستان پوستين افزود بر تن کدخدايان را زمستاني که نشناسد در دولت سرايان را ره ماتم‌سراي ما ندانم از که مي‌پرسد که لرزاند تن عريان بي برگ و نوايان را به دوش از برف بالاپوش خز ارباب مي‌آيد وليکن خانه بر سر کوفتن داند گدايان را به کاخ ظلم باران هم که آيد ه سر فرود آرد که کس در