سرايي براي از ياد رفتگان و جاودانان / ایرنا

- به گزارش ايرنا،امروز،لحظه اي كه پا بر سراي سالمندان صادقيه گذاشتم بسيار دلم گرفت زيرا مادران و پدران كهنسالي را كه هر كدام در گوشه اي آرميده و تنها سوسوي چشمانشان در جستجوي نگاهي آشنا بود، ديدم. شايد تا آن لحظه كه در كنار آنها ننشسته بودم و آن صحنه ها و درددلها را نديده و نشنيده بودم باورم نمي شد كه در عرصه ي گيتي باشند سنگدلاني به نام فرزند كه جواب محبت را با فراق مي دهند. آيا فرزندان آنها فراموش كرده اند كه روزي وجود صاف و لطيف آنها، با شب نخوابي ها، شست و شوها و مراقبتهاي شبانه روزي لحظه به لحظه فرسوده و چروك گشته است و هاله ي زيباي چشمانشان با بر هم نزدن ها و چشم انتظاري دلبندانشان به اي