-بوی گردنکشی از پیرهنت میآید
در این روز و روزگار انواع تکنیکورزیها به غزل هجوم آورده و همین باعث شده هر نوقلم نوغزلی، چارچوب دیرسال وزن و قافیه و ردیف و بیت و مصراع را (نه حتی به تلنگری) فرو بریزد. در این بین معلوم نیست حالا که قرار است این چارچوبها نباشد، اصلا چرا داریم غزل میگوییم؟! و نکند «مابهازای» همه این نداشتنها و خراب کردنها چیزی نباشد جز سیراب کردن عطش خودشاعربینی بیمارگونه خودمان و...؛ خلاصه «در این زمانه پر های و هوی لالپرست» اینکه ک