-صوفی ریش پرست
یکی بود یکی نبود؛ در بغداد در خانقاه و كاروانسرائی شیخی از صوفی‌ها بود كه ریش بسیار بزرگی داشت و به آن علاقمند بود، غالب اوقات مشغول خدمت بریش خود می‌شد: روغن می‌مالید، شانه می‌كرد، شبها برای اینكه درهم و پریشان نشود موقع خواب آنرا به كیسه ای می‌كرد. شبی شیخ در خواب بود كه یكی از مریدان برخاست و به ریش شیخ حمله برده از این گوش تا آن گوش درو كرد، صبح كه شیخ از خواب برخاست و ریش خود را بر باد رفته دید شكایت پیش رئیس خانقاه برد، رئیس، صوفی‌ها را جمع كرد و از قهرمان این كا