-
نتایج اخلاقی تقابل طبیعت‌گرایی ـ ضدطبیعت‌گرایی در علوم انسانی
ریشة اصلی مسئله نسبی گرایی در مورد ارزش های اخلاقی در الگوهای جدید علوم انسانی، به تقلیل گرایی هستی-معرفت شناختی برمی گردد که از انکار یا فرض امکان «وجود» حقیقت استعلایی یا متعالی و یا به عبارت دیگر بُعد متعالی حقیقت، و نقش عقل، شهود و وحی در کسب شناخت، از آن ناشی می شود.
