-
دوست دارم آن دنیا هم باغبان باشم هر وقت از جلوی پارک ساعی رد میشوم، چند دقیقهای میایستم و نگاهشان میکنم. قند توی دلم آب میشود، نمیدانید چه خانمهایی شدهاند برای خودشان، چه قدی کشیدهاند، ماشاالله به این همه زیبایی، ماشاالله به این بر و رو... همینطور میایستم و نگاهشان میکنم و احساس غرور میکنم، آخر خودم از پارک نهضت آوردم و آنجا کاشتمشان؛ نفسهای من هستند این ستروسهای زیبا....