- نسیم و نوازش
مثل آتش بود. هر چه را که سر راهش بود می سوزاند. به هیچ چیز و هیچ کس رحم نمی کرد. آتش بودن برایش قدرت می آورد. می گفت: «همیشه باید مثل آتش بود. اگر اخلاقت مثل آتش تند و وحشتناک باشد، همه در برابرت زانو می زنند، یا راه را برایت هموار می کنند.» اما طولی نکشید که از آتش بودن خسته شد؛ چون وقتی با اخلاق آتشینش با دیگران برخورد می کرد، بعضی ها یا زود تسلیم می شدند و یا از سر راهش کنار می رفتند، اما بعضی ها بودند که در مقابل او می ایستادند. بعضی ها م