اردوگاهي در آسمان خاطره / تبیان

-بهشت گمشده بچه‌های تخریبنگاهی به «اردوگاه شهدای تخریب»اول داستان برمی‌گردد به روزهای شهریور سال 62 كه بچه‌های تخریب قرارگاه، جای درست و حسابی نداشتند. در این یكی دو سال آخر هم گوشه‌ای از نساجی را گرفته بودند و از خورد و خوراك و فضای‌ سبز، چیزی كم نداشتند؛ ولی تخریب، هم آموزش داشت، هم رزم شبانه و هم نیازمند زاغه‌ای مهمات بود و میدان مین. برای همین بچه‌ها دائم در مسیر اهوازـ هویزه در تردد بودند.در شهریور سال 62 اسباب‌كشی به بیابان‌های جادة آبادان شروع شد تا در میان دو سیل‌بند قدیمی، سنگ بنای اردوگاه گذاشته شود؛ با علم كردن چند چادر و یك منبع آب و چند تا دست‌شویی صحرایی كه درِ آن‌ها، از پتو بود.