آس‌و‌پاس‌هاي مدرن / نیک صالحی

- جام جم آنلاين: در فيلم‌هايي كه ملودرام اجتماعي حرف اصلي است، گاهي داستان‌ها حداقل به لحاظ مضمون به هم بسيار نزديك مي‌شوند. يكي از پراستفاده‌ترين اين مضامين همانا رشك و حسد طبقه فرودست به طبقه بالادستي است. به ديگر سخن، حسرت رسيدن به زندگي پر از امكانات وسرشار از ثروت و مكنت از سوي يك شهروند متعلق به قشر فرودست به وجهي بسيار كلان در سينماي ايران بازتاب داشته است. اين البته به نوبه خود هرگز يك نقيضه نيست. همچنان كه بشر به اميد زندگي مي‌كند و پيشرفت براي هر كسي متصور است. از آن سو متمكن بودن هم اگرچه در جا يك امتياز است، اما در ظاهر امتيازي خاص را براي يك شهروند ايجاد نمي‌كند. فيلم‌هاي «بوتيك»