-
نهفته روي به برگ اندرون گلي محجوب شاعر : ملک الشعرا بهار ز باغبان طبيعت ملول و غمگين بود نهفته روي به برگ اندرون گلي محجوب ولي ز نکهت او باغ عنبرآگين بود ز تاب و جلوه اگر چند مانده بود جدا جدا به سايه‌ي اشجار، فرد و مسکين بود ز اوستادي خورشيد و دايگاني ماه نه با فسانه‌ي مرغي سرش به بالين بود نه با تحيت نوري ز خواب برمي‌خاست فروغ شهرت او رونق بساتين بود