کند از جا عاقبت سيلاب چشم تر مرا / راسخون

کند از جا عاقبت سيلاب چشم تر مرا شاعر : ملک الشعرا بهار همتي ياران! که بگذشته است آب از سر مرا کند از جا عاقبت سيلاب چشم تر مرا هر زمان پنهان کند در زير خاکستر مرا آتشي سوزانده‌ام وين گيتي آتش پرست چون گياه خشک برکندي ز جا صرصر مرا گر نکردي جامه و کفش و کله سنگين تنم و اندر افکندي درون خانه‌ي دلبر مرا کاشکي يک روز برکندي ز جا اين تند باد مي‌کنند از روي